Η επιστροφή του ιππότη με τη σκουριασμένη πανοπλία

"Καλή σου μέρα αγαπημένε μου" είπε στον Ιππότη η Τζούλετ, "πάω στη δουλειά"
"Δουλειά;" επανέλαβε ο Ιππότης που δεν καταλάβαινε τίποτα
"Ναι" αποκρίθηκε η Τζούλιετ. "Όταν εσύ έφυγες, άρχισα να υφαίνω χαλιά και να πίνω κρασί για να περνάει η ώρα. Στα τρία χρόνια πάνω, πιο πολύ έπινα παρά ύφαινα. Στο τέλος, αναγκάστηκα να ψάξω κάτι άλλο για να απασχολούμαι"
Ο Ιππότης ανακάθισε στο κρεβάτι και τη ρώτησε όλο περιέργεια
"Τι κάνεις δηλαδη;"
"Αναστυλώσεις κάστρων."
"Τι; τι;"
"Αναστηλώσεις κάστρων. Είναι όλα λάθος σχεδιασμένα. Τα δωμάτια είναι πολύ μεγάλα, στους διαδρόμους κυκλοφορούν ελεύθερα ρεύματα, οι πέτρινοι τοίχοι είναι παγωμένοι"
"Και ... σε πληρώνουν για να το κάνεις αυτό;"
Η Τζούλιετ χαμογέλασε πανευτυχής:
"Και πολύ καλά μάλιστα. Κάνω τα δωμάτια τους να είναι πιο ζεστά και βολικά. Έχω γίνει διάσημη στο να φτιάχνω κάστρα-φωλίτσες"
Τον κοίταξε ερωτηματικά
"Δεν σε πειράζει που εργάζομαι, ε;;"
Ο Ιππότης ακίνητος στο προαύλιο και με συγκεχυμένα αισθήματα, έμεινε να την κοιτάζει που ξεμάκραινε