Οφθαλμοπάθεια Grave's

 Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια είναι μια αυτοάνοση διαδικασία που σχετίζεται κυρίως με τη νόσο Grave's, αλλά μπορεί να συμβεί και σε ασθενείς με Hashimoto

H βάση για την νόσο περιστρέφεται γύρω από τον υποδοχέα της θυρεοτροπίνης (TSHR). Είναι στόχος αντισωμάτων μοναδικών στη Grave's που ενεργοποιούν τον υποδοχέα και δημιουργούν την οφθαλμοπάθεια. Η δημιουργία αντισωμάτων είναι μόνο μια όψη της αυτοανοσίας. Παράγονται επίσης Τ-κύτταρα ειδικά για το αντιγόνο, που εμπλέκουν Β-κύτταρα και παραγωγή IG1 αντισωμάτων. Όλα αυτά ενεργοποιούν την σηματοδότηση, αυξάνουν την παραγωγή ορμονών, αυξάνουν τον όγκο του θυρεοειδούς

Έχει περιγραφεί από πολλές ομάδες μελέτης, η ετερογένεια των ινοβλαστών που προέρχονται από πολλούς ανθρώπινους ιστούς. Τα ινοκύτταρα CD34 +, προγονικά κύτταρα προερχόμενα από μονοκύτταρα που προέρχονται από το μυελό των οστών, κυκλοφορούν στην νόσο του Graves σε μεγαλύτερη αφθονία από ότι σε υγιή άτομα ελέγχου. Τα ινοκύτταρα εκφράζουν τον υποδοχέα θυρεοτροπίνης (TSHR), τη θυροσφαιρίνη, τη θυροϋπεροξειδάση και το ιωδιούχο νάτριο.
Εκφράζουν το κύριο σύμπλεγμα ιστοσυμβατότητας Τάξης II (MHC) και παρουσιάζουν αντιγόνα σε Τ κύτταρα. Μπορούν να διαφοροποιηθούν σε ινοβλάστες CD34 +, μυοϊνοβλάστες και λιποκύτταρα. Πολλά από τα γονίδια που εκφράζονται από τα ινοκύτταρα ανιχνεύονται σε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα στους ινοβλάστες CD34 +. Όταν ενεργοποιούνται οι ινοβλάστες παράγουν φλεγμονώδεις κυτοκίνες (IL-1β, IL-1 receptor antagonist, IL-4, IL-6, IL-8, IL-12, and IL-13 ), συμπεριλαμβανομένων των ιντερλευκινών και του παράγοντα νέκρωσης των όγκων. Οι ινοβλάστες των οφθαλμικών μυών εμφανίζουν υποδοχείς IGF-IR (insulin-like growth factor-I receptor) στην κυτταρική τους επιφάνεια. Οι ινοβλάστες αυτοί εκφραζουν τρία ισοένζυμα συνθετάσης υαλουρονάνης και αφυδρογονάση γλυκόζης και συνθέτουν υαλουρονάνη, την γλυκοζαμινογλυκάνη που σχετίζεται με την επέκταση του μυικού ιστού σε δυσθυρεοειδική οφθαλμοπάθεια. Η υαλουρονάνη συνθετάση 2 (HAS2) είναι η πιο άφθονη και συνεπώς θεωρείται ότι είναι υπεύθυνη για το μεγαλύτερο μέρος της συνθετικής δραστικότητας υαλουρονάνης που βρίσκεται στους ινοβλάστες των οφθαλμικών μυών. Επίσης εκφράζεται αφυδρογονάση της γλυκόζης. Η συσσώρευση γλυκοζαμινογλυκάνης, μέσα στα όρια των οστών του οφθαλμού, μπορεί όταν είναι πλήρως ενυδατωμένη, να αυξήσει τον όγκο των ιστών, με αποτέλεσμα συμφόρηση και πρόπτωση. Περαιτέρω, η συσσώρευση μεταξύ των άθικτων μυϊκών κυττάρων που περιλαμβάνουν τον εξωφθάλμιο μυϊκό ιστό μπορεί να αποτελέσει τη βάση της ανάπτυξης διπλωπίας και μπορεί να οδηγήσει σε συμπιεστική οπτική νευροπάθεια.

Επομένως οι ινοβλάστες των οφθαλμικών μυών αντιπροσωπεύουν δυνητικά ελκυστικούς θεραπευτικούς στόχους σε πολλαπλά στάδια ανάπτυξης της νόσου.