Το πρόσωπο που περνάει μπροστά από τον μικρό χωρίς κορνίζα καθρέφτη πάνω απ' το νεροχύτη της κουζίνας ανήκει σε μιά γριά γυναίκα που στο σαγόνι της φυτρώνουν τρίχες, που τα δόντια της πέρασαν τη νύχτα μέσα σ' ένα ποτήρι νερό, που τα γυαλιά της είναι πολυεστιακά, κι έτσι αν δεν προσέχει μπορεί να πέσει. Έχει πολλές φοβίες που τρέφονται από τις συμφορές για τις οποίες διαβάζει στην εφημερίδα. Η μπροστινή και η πίσω πόρτα είναι κλειδωμένες μέρα και νύχτα για να προστατευτεί από αλήτες, από κάποιον που' χει κρύψει το πρόσωπο του μ' ένα μαντήλι, από πνευμονία, από ένα πέσιμο. Παρ' όλα αυτά από τη φύση της έχει κάτι το ανάλαφρο, έτσι που οι άνθρωποι χαίρονται όταν την συναντούν στο δρόμο και συνήθως σταματάνε να της μιλήσουν και ν' ακούσουν για όλες αυτές τις συμφορές. Συνήθως κλείνει αυτές τις συζητήσεις λέγοντας χαρούμενα, "η ζωή δεν είναι αστείο πράμα". Ποιός λογικός άνθρωπος θα διαφωνούσε μαζί της.
William Maxwell
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου