Φάρμακα που δρουν κεντρικά
Το κάθε στάδιο ελέγχου, σύνθεσης, έκκρισης, μεταφοράς και μεταβολισμού θυρεοειδικών ορμονών είναι ευαίσθητο σε αλληλεπιδράσεις με φάρμακα. Αρκετά φάρμακα, όπως η αμιοδαρόνη, τα γλυκοκορτικοειδή και τα αντιεπιληπτικά παρεμβάινουν στου θυρεοειδή σε πολλά επίπεδα
Οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία υποκατάστασης με θυροξίνη είναι ευαίσθητοι σε αλληλεπιδράσεις φαρμάκων που εμποδίζουν την διάλυση του χαπιού, την γαστρεντερική απορρόφηση ή την μεταβολική του κάθαρση
Το συνθετικό ρετινοειδές bexarotene προκαλεί ταχεία κεντρική καταστολή της θυρεοτροπίνης , οδηγώντας σε κεντρικό υποθυρεοειδισμό στο 40-70% των ασθενών που το λαμβάνουν. Η φυσιολογική λειτουργία ανακάμπτει εντός εβδομάδων από την διακοπή. Αυτό οφείλεται σε απ' ευθείας δράση στα θυρεοτρόπα κύτταρα της υπόφυσης
Η μιτοτάνη προκαλεί κεντρικό υποθυρεοειδισμό με τα επίπεδα Τ4 να πέφτουν τους πρώτους 3 μήνες της θεραπείας. Συχνά απαιτείται μακρόχρονη θεραπεία υποκατάστασης με θυροξίνη
Οι αντι-CTLA-4 παράγοντες (cytotoxic T-lymphocyte antigen 4) επιδρούν με ποικίλους τρόπους στο ενδοκρινικό σύστημα. Συχνότερα προκαλούν υποφυσίτιδα, αλλά και πρωτοπαθή υπολειτουργία του θυρεοειδούς. Το Ipilimumab που δίνεται σε ασθενείς με μελάνωμα προκαλεί υποφυσίτιδα, κεντρικό υποθυρεοειδισμό, ανεπάρκεια επινεφριδίων και υπογοναδισμό σε 3-10% των ασθενών που το λαμβάνουν ένα με τρεις μήνες από την έναρξη της θεραπείας. Συνήθως η ανεπάρκεια επινεφριδίων είναι μόνιμη
Αρκετές κατηγορίες φαρμάκων προκαλούν καταστολή της θυρεοτροπίνης χωρίς να επηρεάζουν αισθητά τα επίπεδα Τ4. Τα γλυκοκορτικοειδή, οι αγωνιστές ντοπαμίνης, τα ανάλογα σωματοστατίνης αλλά και η μετφορμίνη. Μια χαμηλή θυρεοτροπίνη με φυσιολογική FT4 μπορεί να συγχέεται με υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό προκαλώντας ίσως περιττή αξιολόγηση και θεραπεία
Το κάθε στάδιο ελέγχου, σύνθεσης, έκκρισης, μεταφοράς και μεταβολισμού θυρεοειδικών ορμονών είναι ευαίσθητο σε αλληλεπιδράσεις με φάρμακα. Αρκετά φάρμακα, όπως η αμιοδαρόνη, τα γλυκοκορτικοειδή και τα αντιεπιληπτικά παρεμβάινουν στου θυρεοειδή σε πολλά επίπεδα
Οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία υποκατάστασης με θυροξίνη είναι ευαίσθητοι σε αλληλεπιδράσεις φαρμάκων που εμποδίζουν την διάλυση του χαπιού, την γαστρεντερική απορρόφηση ή την μεταβολική του κάθαρση
Το συνθετικό ρετινοειδές bexarotene προκαλεί ταχεία κεντρική καταστολή της θυρεοτροπίνης , οδηγώντας σε κεντρικό υποθυρεοειδισμό στο 40-70% των ασθενών που το λαμβάνουν. Η φυσιολογική λειτουργία ανακάμπτει εντός εβδομάδων από την διακοπή. Αυτό οφείλεται σε απ' ευθείας δράση στα θυρεοτρόπα κύτταρα της υπόφυσης
Η μιτοτάνη προκαλεί κεντρικό υποθυρεοειδισμό με τα επίπεδα Τ4 να πέφτουν τους πρώτους 3 μήνες της θεραπείας. Συχνά απαιτείται μακρόχρονη θεραπεία υποκατάστασης με θυροξίνη
Οι αντι-CTLA-4 παράγοντες (cytotoxic T-lymphocyte antigen 4) επιδρούν με ποικίλους τρόπους στο ενδοκρινικό σύστημα. Συχνότερα προκαλούν υποφυσίτιδα, αλλά και πρωτοπαθή υπολειτουργία του θυρεοειδούς. Το Ipilimumab που δίνεται σε ασθενείς με μελάνωμα προκαλεί υποφυσίτιδα, κεντρικό υποθυρεοειδισμό, ανεπάρκεια επινεφριδίων και υπογοναδισμό σε 3-10% των ασθενών που το λαμβάνουν ένα με τρεις μήνες από την έναρξη της θεραπείας. Συνήθως η ανεπάρκεια επινεφριδίων είναι μόνιμη
Αρκετές κατηγορίες φαρμάκων προκαλούν καταστολή της θυρεοτροπίνης χωρίς να επηρεάζουν αισθητά τα επίπεδα Τ4. Τα γλυκοκορτικοειδή, οι αγωνιστές ντοπαμίνης, τα ανάλογα σωματοστατίνης αλλά και η μετφορμίνη. Μια χαμηλή θυρεοτροπίνη με φυσιολογική FT4 μπορεί να συγχέεται με υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό προκαλώντας ίσως περιττή αξιολόγηση και θεραπεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου