Αδρενεργική κρίση - Θεραπεία

Η θεραπεία της επινεφριδικής κρίσης είναι αποτελεσματική εφ' όσον χορηγηθεί αμέσως, πριν η παρατεταμένη υπόταση έχει δημιουργήσει ανεπανόρθωτες βλάβες
Η θεραπεία περιλαμβάνει άμεση χορήγηση ενδοφλέβιας υδροκορτιζόνης, 100 mg bolus, και 200
mg/24ωρο, είτε ως συνεχής χορήγηση είτε 50 mg bolus/6ωρο, και στη συνέχεια δόσεις προσαρμοσμένες στην κλινική ανταπόκριση
Εάν η υδροκορτιζόνη δεν είναι διαθέσιμη, δίνεται δεξαμεθαζόνη 4 mg κάθε 24 ώρες, ή μεθυλπρεδνοζολόνη 40 mg κάθε 24 ώρες, ή πρεδνιζολόνη 25 mg bolus ακολουθούμενη από δύο δόσεις των 25 mg, συνολικά 75 mg τις πρώτες 24 ώρες, στη συνέχεια, 50 mg κάθε 24 ώρες

Η υδροκορτιζόνη είναι το προτιμώμενο φάρμακο, λόγω της φαρμακοκινητικής της, της δέσμευσης της στις πρωτεϊνες του πλάσματος  και της κατανομής της στους ιστούς
Εφ' όσον η δόση της υδροκορτιζόνης υπερβαίνει τα 50 mg/24ωρο δεν απαιτείται συμπληρωματική φλουδροκορτιζόνη
Κατά τη διάρκεια συνεχιζόμενης επινεφριδικής κρίσης σε ενήλικα, πρέπει να χορηγείται ενδοφλέβια, φυσιολογικός ορός (1000 ml εντός της πρώτης ώρας 0,9% ισοτονικό χλωριούχο νάτριο), με προσαρμογή στην κατάσταση του κυκλοφοριακού, στο σωματικό βάρος του ασθενούς και στις συνυπάρχουσες συνθήκες. Δεξτρόζη 10% χορηγείται σε σάκχαρο <70 mgr
Στις σπάνιες περιπτώσεις που συνυπάρχει άποιος διαβήτης, τα υγρά πρέπει να χορηγούνται με προσοχή και να γίνεται προσεκτική αντιστοίχιση της έγχυσης και της παραγωγής ούρων
Ταυτόχρονα γίνεται διερεύνηση και θεραπεία του υποκείμενου νοσήματος
Μετά την επιτυχή αντιμετώπιση της κρίσης, οι δόσεις υδροκορτιζόνης μειώνονται , συνήθως σε διάστημα 3 ημερών, στην συνήθη δόση συντήρησης του ασθενούς. Θα πρέπει να γίνει αξιολόγηση των γεγονότων που προκάλεσαν την κρίση και να εξηγήσουμε πιθανές προληπτικές στρατηγικές όπως π.χ. παρεντερική αυτοχορήγηση υδροκορτιζόνης