Ο ενδοκρινικός ρόλος της βιταμίνης D είναι κυρίως να προστατεύει την ομοιόσταση του ασβεστίου, και αν χρειαστεί σε βάρος του σκελετού. Σε μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D αυξάνει η PTH του ορρού με αποτέλεσμα αυξημένη διέγερση του οστού. Αυτή η αύξηση είναι ανάλογη της αύξησης της TSH σε έλλειψη θυρεοειδικών ορμονών ή ιωδίου
Για άγνωστους λόγους όμως αυτός ο δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός εκφράζεται διαφορετικά σε διαφορετικούς ασθενείς με ήπια ανεπάρκεια βιταμίνης D. Επομένως η PTH δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν δείκτης ανεπάρκειας βιταμίνης D
Σε άτομα με χαμηλή βιταμίνη D <20 ng/ml, η υποκατάσταση μειώνει τα επίπεδα PTH στον ορρό
Μια πιο άμεση αξιολόγηση είναι η σύγκριση της 25OHD με την οστική μάζα (BMD). Σε μελέτες (
US NHANES και Amsterdam LASA) η BMD αυξήθηκε κατά 0.6 g/cm2 περίπου όταν αυξήθηκε η βιταμίνη D στον ορρό από 8 σε 20 ng/ml. Άλλες μελέτες δεν έδειξαν αύξηση εκτός από τα άτομα με πολύ χαμηλή αρχική τιμή βιταμίνης D
Σε σχέση με τα κατάγματα έγιναν πολλές μετα/αναλύσεις με αντικρουόμενα αποτελέσματα. Άλλες μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση συμπληρωμάτων είναι μάταιη και άλλες έδειξαν σαφή ευεργετική επίδραση κατά του κατάγματος
Η οδηγία είναι ότι συμπλήρωμα βιταμίνης D περίπου 800 IU/ημέρα σε συνδυασμό με καλή πρόσληψη ασβεστίου ≥1 g / d μπορεί να μειώσει ελαφρώς τον κίνδυνο μηριαίων ή μη σπονδυλικών καταγμάτων κατά περίπου 20%. Αυτό είναι το συμπέρασμα σχεδόν σε όλες τις κατευθυντήριες οδηγίες και κυρίως σε άτομα ηλικιωμένα με υψηλό κίνδυνο ανεπάρκειας βιταμίνης D
Ως σοβαρή ανεπάρκεια 25OHD ορίζεται η συγκέντρωση της στον ορρό <20 ng/ml. Βεβαίως η ανταπόκριση στη δόση διαφέρει όπως διαφέρει και στα βρέφη και παιδιά
Ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι για τη βέλτιστη υγεία των οστών απαιτούνται υψηλότερες συγκεντρώσεις 25ΟΗ D στον ορρό και αντίστοιχα υψηλότερη πρόσληψη
Εκτός από τη σύσταση για τον γενικό πληθυσμό, όλες οι μεγάλες μελέτες που έγιναν με φάρμακα κατά της οστεοπόρωσης χρησιμοποίησαν βιταμίνη D και συμπληρώματα ασβεστίου υποδεικνύοντας ότι τα δύο σκευάσματα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε όλους τους ασθενείς που λαμβάνουν διφωσφονικά ή anti-RANKL αντισώματα (Prolia)
Για άγνωστους λόγους όμως αυτός ο δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός εκφράζεται διαφορετικά σε διαφορετικούς ασθενείς με ήπια ανεπάρκεια βιταμίνης D. Επομένως η PTH δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν δείκτης ανεπάρκειας βιταμίνης D
Σε άτομα με χαμηλή βιταμίνη D <20 ng/ml, η υποκατάσταση μειώνει τα επίπεδα PTH στον ορρό
Μια πιο άμεση αξιολόγηση είναι η σύγκριση της 25OHD με την οστική μάζα (BMD). Σε μελέτες (
US NHANES και Amsterdam LASA) η BMD αυξήθηκε κατά 0.6 g/cm2 περίπου όταν αυξήθηκε η βιταμίνη D στον ορρό από 8 σε 20 ng/ml. Άλλες μελέτες δεν έδειξαν αύξηση εκτός από τα άτομα με πολύ χαμηλή αρχική τιμή βιταμίνης D
Σε σχέση με τα κατάγματα έγιναν πολλές μετα/αναλύσεις με αντικρουόμενα αποτελέσματα. Άλλες μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση συμπληρωμάτων είναι μάταιη και άλλες έδειξαν σαφή ευεργετική επίδραση κατά του κατάγματος
Η οδηγία είναι ότι συμπλήρωμα βιταμίνης D περίπου 800 IU/ημέρα σε συνδυασμό με καλή πρόσληψη ασβεστίου ≥1 g / d μπορεί να μειώσει ελαφρώς τον κίνδυνο μηριαίων ή μη σπονδυλικών καταγμάτων κατά περίπου 20%. Αυτό είναι το συμπέρασμα σχεδόν σε όλες τις κατευθυντήριες οδηγίες και κυρίως σε άτομα ηλικιωμένα με υψηλό κίνδυνο ανεπάρκειας βιταμίνης D
Ως σοβαρή ανεπάρκεια 25OHD ορίζεται η συγκέντρωση της στον ορρό <20 ng/ml. Βεβαίως η ανταπόκριση στη δόση διαφέρει όπως διαφέρει και στα βρέφη και παιδιά
Ορισμένοι ειδικοί θεωρούν ότι για τη βέλτιστη υγεία των οστών απαιτούνται υψηλότερες συγκεντρώσεις 25ΟΗ D στον ορρό και αντίστοιχα υψηλότερη πρόσληψη
Εκτός από τη σύσταση για τον γενικό πληθυσμό, όλες οι μεγάλες μελέτες που έγιναν με φάρμακα κατά της οστεοπόρωσης χρησιμοποίησαν βιταμίνη D και συμπληρώματα ασβεστίου υποδεικνύοντας ότι τα δύο σκευάσματα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε όλους τους ασθενείς που λαμβάνουν διφωσφονικά ή anti-RANKL αντισώματα (Prolia)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου