Υπερπαραθυρεοειδισμός - φάρμακα

Σε ασθενείς που δεν είναι υποψήφιοι για χειρουργείο έχουν χρησιμοποιηθεί φαρμακευτικές αγωγές για την υπερασβεστιαιμία, την οστική νόσο και την υπερασβεστιουρία
Οι οδηγίες για την παρακολούθηση συνιστούν μέτρηση ασβεστίου και οστικής πυκνότητας/έτος, με ακτινογραφίες για αξιολόγηση σπονδυλικών καταγμάτων ή απώλεια ύψους. Απεικόνιση νεφρών και βιοχημικό profil ούρων 24ώρου/έτος
Ασβέστιο και βιταμίνη D
Οι ανεπάρκειες τους επιδεινώνουν τον υπερπαραθυρεοειδισμό. Έτσι οι ασθενείς πρέπει να έχουν επαρκή διατροφή με ασβέστιο 1000-1200 mg/ ημέρα και να διατηρούν το επίπεδο της 25-ΟΗD στα 20-30 ng/ml. Συστήνονται διαιτητικές πηγές ασβεστίου κατά προτίμηση καθώς και καλή ενυδάτωση
Cinacalcet
Aλλοστερικός ενεργοποιητής του υποδοχέα που ανιχνεύει το ασβέστιο. Στον υπερπαραθυρεοειδισμό ευαισθητοποιεί τον υποδοχέα, που όταν ενεργοποιηθεί καταστέλλει την έκκριση PTH. Αναφέρεται ότι μετά από ένα χρόνο θεραπείας μειώνει το ασβέστιο περίπου κατά 1mg/dl και την PTH κατά 19%
Διφωσφονικά
Σε σύγκριση με την χειρουργική θεραπεία έδειξαν παρόμοια αποτελέσματα στην αύξηση οστικής μάζας στην σπονδυλική στήλη και στον μηρό μετά από ένα χρόνο . Η χρήση των διφωσφονικών στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό είναι περιορισμένη. Δεν διορθώνουν την υπερασβεστιαιμία
Θειαζίδες
Η υδοχλωροθειαζίδη 12.5-50 mg/ ημέρα μειώνει σημαντικά την αποβολή ασβεστίου στα ούρα, και τα επίπεδα PTH χωρίς αύξηση ασβεστίου του ορού. Και βεβαίως μειώνει τον κίνδυνο νεφρολιθίασης. Χρειάζεται προσεκτική παρακολούθηση ασβεστίου αίματος

. Η σχέση μεταξύ νευρογνωστικών και συναισθηματικών προβλημάτων με τον υπερπαραθυρεοειδισμό, παραμένει ασαφής
. Αν και τα ποσοστά χειρουργικής θεραπείας είναι υψηλά καθυστερημένες υποτροπές εξακολουθούν να εμφανίζονται