Τι επίδραση έχει η ηλικία στο σωματικό βάρος;
Η αύξηση της ηλικίας σημαίνει σημαντικές αλλαγές στη σύσταση του σώματος, που μπορεί να επηρεάζεται από το ενδοκρινικό περιβάλλον και έχει σημαντικές ενδοκρινικές και μεταβολικές συνέπειες. Με την αύξηση της ηλικίας αυξάνει ο λιπώδης ιστός και μειώνονται ο μυικός ιστός και η οστική μάζα. Μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει μια αύξηση του βάρους μέχρι περίπου τα 55 χρόνια και στην συνέχεια το βάρος μειώνεται, και κυρίως μετά τα 65-70 έτη. Αυτή η μείωση , ανεξάρτητα αν γίνεται με πρόθεση ή όχι συνδέεται με αυξημένη νοσηρότητα και αναπηρία και αυτό είναι παράδοξο
Η απώλεια βάρους στα πλαίσια νόσου, η οποία αυξάνει την παραγωγή κυτοκινών, μπορεί να σημαίνει δυσανάλογη απώλεια μυικής μάζας - σαρκοπενία - και να οδηγήσει σε καταβολικό στάδιο. Η παχυσαρκία που προκύπτει σε νεαρούς και μεσήλικες έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις από την παχυσαρκία που προκύπτει σε μεγαλύτερη ηλικία
Ποιές είναι οι αλλαγές στον μυικό ιστό;
Με την αύξηση της ηλικία υπάρχει απώλεια κυρίως σκελετικών μυών, η λεγόμενη σαρκοπενία και σημαίνει μείωση στη μυική ισχύ. Φαίνεται ότι μεταξύ 30-80 ετών χάνεται το 60% της μυικής ισχύος, με την απώλεια να αυξάνει με την ηλικία, και ένα 25% να χάνεται μεταξύ 70-75 ετών. Αυτές οι αλλαγές έχουν σημαντικές λειτουργικές συνέπειες στα ηλικιωμένα άτομα. Η σχέση ανάμεσα στην μυική μάζα, την μυική δύναμη και την λειτουργική δυνατότητα. Η απώλεια μυικής μάζας σημαίνει αλλαγή στον μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας και εάν δεν μειωθεί η πρόσληψη θερμίδων σημαίνει συσσώρευση λίπους
Ποιές είναι οι αλλαγές στην οστική μάζα και πυκνότητα;
Μελέτες δείχνουν ότι η μέγιστη οστική μάζα προκύπτει στο τέλος της εφηβείας στις γυναίκες και μία 10ετία αργότερα στους άντρες. Λόγω της στενής δομικής και λειτουργικής σχέσης μυών και οστών η μέγιστη οστική πυκνότητα αντιστοιχεί με την μέγιστη ανάπτυξη του σκελετού. Η οστική μάζα διατηρείται ή μειώνεται αργά (<0.2% ανά έτος) μέχρι την ηλικία των 40 στις γυναίκες και των 50 στους άντρες. Η μείωση της φυσικής δραστηριότητας στους μεσήλικες μπορεί να σημαίνει μεγαλύτερη απώλεια οστού, όμως υπάρχει ισορροπία στον σκελετό λόγω της συνήθους αύξησης βάρους όποτε ο σκελετός αναγκάζεται να σηκώσει μηχανικά το μεγαλύτερο αυτό βάρος. Η απώλεια οστικής μάζας αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Φαίνεται ότι η απώλεια στο ισχύο φτάνει στο 1% ανά έτος, με ανάλογη απώλεια και στη οσφύ. Πιθανή καθίζηση σπονδύλων ή ανάπτυξη οστεόφυτων μπορεί να δείξουν ψευδώς αυξημένη οστική πυκνότητα και γι' αυτό σε ηλικιωμένα άτομα προτιμάται η μέτρηση οστικής πυκνότητας στο ισχύο
Η αύξηση της ηλικίας σημαίνει σημαντικές αλλαγές στη σύσταση του σώματος, που μπορεί να επηρεάζεται από το ενδοκρινικό περιβάλλον και έχει σημαντικές ενδοκρινικές και μεταβολικές συνέπειες. Με την αύξηση της ηλικίας αυξάνει ο λιπώδης ιστός και μειώνονται ο μυικός ιστός και η οστική μάζα. Μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει μια αύξηση του βάρους μέχρι περίπου τα 55 χρόνια και στην συνέχεια το βάρος μειώνεται, και κυρίως μετά τα 65-70 έτη. Αυτή η μείωση , ανεξάρτητα αν γίνεται με πρόθεση ή όχι συνδέεται με αυξημένη νοσηρότητα και αναπηρία και αυτό είναι παράδοξο
Η απώλεια βάρους στα πλαίσια νόσου, η οποία αυξάνει την παραγωγή κυτοκινών, μπορεί να σημαίνει δυσανάλογη απώλεια μυικής μάζας - σαρκοπενία - και να οδηγήσει σε καταβολικό στάδιο. Η παχυσαρκία που προκύπτει σε νεαρούς και μεσήλικες έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις από την παχυσαρκία που προκύπτει σε μεγαλύτερη ηλικία
Ποιές είναι οι αλλαγές στον μυικό ιστό;
Με την αύξηση της ηλικία υπάρχει απώλεια κυρίως σκελετικών μυών, η λεγόμενη σαρκοπενία και σημαίνει μείωση στη μυική ισχύ. Φαίνεται ότι μεταξύ 30-80 ετών χάνεται το 60% της μυικής ισχύος, με την απώλεια να αυξάνει με την ηλικία, και ένα 25% να χάνεται μεταξύ 70-75 ετών. Αυτές οι αλλαγές έχουν σημαντικές λειτουργικές συνέπειες στα ηλικιωμένα άτομα. Η σχέση ανάμεσα στην μυική μάζα, την μυική δύναμη και την λειτουργική δυνατότητα. Η απώλεια μυικής μάζας σημαίνει αλλαγή στον μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας και εάν δεν μειωθεί η πρόσληψη θερμίδων σημαίνει συσσώρευση λίπους
Ποιές είναι οι αλλαγές στην οστική μάζα και πυκνότητα;
Μελέτες δείχνουν ότι η μέγιστη οστική μάζα προκύπτει στο τέλος της εφηβείας στις γυναίκες και μία 10ετία αργότερα στους άντρες. Λόγω της στενής δομικής και λειτουργικής σχέσης μυών και οστών η μέγιστη οστική πυκνότητα αντιστοιχεί με την μέγιστη ανάπτυξη του σκελετού. Η οστική μάζα διατηρείται ή μειώνεται αργά (<0.2% ανά έτος) μέχρι την ηλικία των 40 στις γυναίκες και των 50 στους άντρες. Η μείωση της φυσικής δραστηριότητας στους μεσήλικες μπορεί να σημαίνει μεγαλύτερη απώλεια οστού, όμως υπάρχει ισορροπία στον σκελετό λόγω της συνήθους αύξησης βάρους όποτε ο σκελετός αναγκάζεται να σηκώσει μηχανικά το μεγαλύτερο αυτό βάρος. Η απώλεια οστικής μάζας αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Φαίνεται ότι η απώλεια στο ισχύο φτάνει στο 1% ανά έτος, με ανάλογη απώλεια και στη οσφύ. Πιθανή καθίζηση σπονδύλων ή ανάπτυξη οστεόφυτων μπορεί να δείξουν ψευδώς αυξημένη οστική πυκνότητα και γι' αυτό σε ηλικιωμένα άτομα προτιμάται η μέτρηση οστικής πυκνότητας στο ισχύο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου