Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που διαμορφώνουν το μικροβίωμα του εντέρου είναι η διατροφή. Μελέτες σε ανθρώπους έχουν δείξει την έκταση αλλαγής της μικροβιακής χλωρίδας από τις διαιτητικές αλλαγές
Η αντίδραση του μικροβιώματος σε μεγάλες αλλαγές της δίαιτας είναι άμεση. Μεγάλες μελέτες έχουν δείξει μετατόπιση της μικροβιακής σύνθεσης και λειτουργικότητας μόλις δύο ημέρες από την διαιτητική παρέμβαση. Η μετατόπιση από μια διατροφή που βασίζεται σε λαχανικά και κρέας και η προσθήκη 30 gr φυτικών ινών καθημερινά προκαλεί συνθετικές και λειτουργικές αλλαγές στο μικροβίωμα
Παρά τις ραγδαίες αλλαγές με την αλλαγή δίαιτας απαιτούνται μακροπρόθεσμες διαιτητικές συνήθειες για να προκύψουν σημαντικές αλλαγές στο μικροβίωμα
Τέλος υπάρχει σημαντική μεταβλητότητα, ανάλογα με τον ασθενή
Τα φάρμακα επηρεάζουν σημαντικά το εντερικό μικροβίωμα. Ειδικά η θεραπεία με αντιβίωση. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι η θεραπεία με αντιβίωση από το στόμα οδηγεί σε συγκεκριμένη επέκταση των Firmicutes. Η αφθονία τους έχει σχετιστεί με παχυσαρκία και ΣΔ 2
Η θεραπεία με βανκομυκίνη εξαλείφει συγκεκριμένα Gram θετικά βακτήρια, οπότε υπερισχύουν τα Gram αρνητικά τα οποία μπορεί να επηρεάσουν τον μεταβολισμό του ξενιστή και την ευαισθησία του στην ινσουλίνη. Η αμοξικιλλίνη δεν επηρέασε σημαντικά το μικροβίωμα
Η μετφορμίνη, από του στόματος αντιδιαβητικό, επηρεάζει το μικροβίωμα του εντέρου. Σε πρόσφατη μελέτη φάνηκε σημαντική αλλαγή του μικροβιώματος σε σχέση με το εικονικό φάρμακο. Έχει προταθεί ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα της μετφορμίνης, εν μέρει τουλάχιστον, προκαλούνται από την παραγωγή λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου από τον μικροβιακό ιστό. Στα άτομα που έλαβαν μετφορμίνη παρατηρήθηκαν μεταβολές στην βιοσύνθεση λιποπολυσακχαριτών και στον μεταβολισμό λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου. Είναι ενδιαφέρον ότι οι γνωστές ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου όπωσ διάρροια, ναυτία, εμετός και φούσκωμα συσχετίστηκαν με αύξηση της Escherichia στο έντερο
Οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (πραζόλες) έχουν εμπλακεί στη ρύθμιση του μικροβιώματος. Μετά από 4 εβδομάδες θεραπεία με 40 mg ομεπραζόλης μεταβλήθηκαν σημαντικά ορισμένα είδη (π.χ.Clostridium difficile)
Ο ρόλος της ανθρώπινης γενετικής στη διαμόρφωση της σύνθεσης του μικροβιώματος παραμένει υπό συζήτηση. Αν και η ιεράρχηση των προϊόντων που οδηγούν στην μικροβιακή σύνθεση του εντέρου παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη, είναι προφανές ότι υπάρχει μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ εθνότητας, γενετικής, διατροφικών συνηθειών, φαρμάκων και τρόπου χορήγησης τους που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο
Η αντίδραση του μικροβιώματος σε μεγάλες αλλαγές της δίαιτας είναι άμεση. Μεγάλες μελέτες έχουν δείξει μετατόπιση της μικροβιακής σύνθεσης και λειτουργικότητας μόλις δύο ημέρες από την διαιτητική παρέμβαση. Η μετατόπιση από μια διατροφή που βασίζεται σε λαχανικά και κρέας και η προσθήκη 30 gr φυτικών ινών καθημερινά προκαλεί συνθετικές και λειτουργικές αλλαγές στο μικροβίωμα
Παρά τις ραγδαίες αλλαγές με την αλλαγή δίαιτας απαιτούνται μακροπρόθεσμες διαιτητικές συνήθειες για να προκύψουν σημαντικές αλλαγές στο μικροβίωμα
Τέλος υπάρχει σημαντική μεταβλητότητα, ανάλογα με τον ασθενή
Τα φάρμακα επηρεάζουν σημαντικά το εντερικό μικροβίωμα. Ειδικά η θεραπεία με αντιβίωση. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι η θεραπεία με αντιβίωση από το στόμα οδηγεί σε συγκεκριμένη επέκταση των Firmicutes. Η αφθονία τους έχει σχετιστεί με παχυσαρκία και ΣΔ 2
Η θεραπεία με βανκομυκίνη εξαλείφει συγκεκριμένα Gram θετικά βακτήρια, οπότε υπερισχύουν τα Gram αρνητικά τα οποία μπορεί να επηρεάσουν τον μεταβολισμό του ξενιστή και την ευαισθησία του στην ινσουλίνη. Η αμοξικιλλίνη δεν επηρέασε σημαντικά το μικροβίωμα
Η μετφορμίνη, από του στόματος αντιδιαβητικό, επηρεάζει το μικροβίωμα του εντέρου. Σε πρόσφατη μελέτη φάνηκε σημαντική αλλαγή του μικροβιώματος σε σχέση με το εικονικό φάρμακο. Έχει προταθεί ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα της μετφορμίνης, εν μέρει τουλάχιστον, προκαλούνται από την παραγωγή λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου από τον μικροβιακό ιστό. Στα άτομα που έλαβαν μετφορμίνη παρατηρήθηκαν μεταβολές στην βιοσύνθεση λιποπολυσακχαριτών και στον μεταβολισμό λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου. Είναι ενδιαφέρον ότι οι γνωστές ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου όπωσ διάρροια, ναυτία, εμετός και φούσκωμα συσχετίστηκαν με αύξηση της Escherichia στο έντερο
Οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (πραζόλες) έχουν εμπλακεί στη ρύθμιση του μικροβιώματος. Μετά από 4 εβδομάδες θεραπεία με 40 mg ομεπραζόλης μεταβλήθηκαν σημαντικά ορισμένα είδη (π.χ.Clostridium difficile)
Ο ρόλος της ανθρώπινης γενετικής στη διαμόρφωση της σύνθεσης του μικροβιώματος παραμένει υπό συζήτηση. Αν και η ιεράρχηση των προϊόντων που οδηγούν στην μικροβιακή σύνθεση του εντέρου παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη, είναι προφανές ότι υπάρχει μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ εθνότητας, γενετικής, διατροφικών συνηθειών, φαρμάκων και τρόπου χορήγησης τους που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου