Η ιστορία της θεραπαινίδας

Αλλά ας σταθούμε εδώ. Σκοπεύω να ξεφύγω από δω. Δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα. Κι άλλοι έχουν σκεφτεί τέτοια πράγματα, σε δύσκολους καιρούς πριν απ' αυτόν, και είχαν πάντα δίκιο, κατάφεραν όμως να γλυτώσουν με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, και δεν κράτησε για πάντα. Παρ' ότι για μερικούς πρέπει να κράτησε για όλο το πάντα που είχαν στη διάθεση τους
Όταν ξεφύγω από δω, αν καταφέρω ποτέ να τα καταγράψω  όλα αυτά, ακόμα και με τη μορφή μιας φωνής που αφηγείται σε μιαν άλλη, θα 'ναι κε εκείνο ανακατασκευή, σε άλλη χρονική απόσταση. Είναι αδύνατον να πεις κάτι ακριβώς όπως ήταν, διότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι ακριβής, πάντα κάτι θα παραλειφθεί αναγκαστικά, υπάρχουν υπερβολικά πολλά μέρη, πλευρές, αντίθετα ρεύματα, λεπτές αποχρώσεις, υπερβολικά πολλές χειρονομίες, που θα μπορούσαν να σημαίνουν το ένα ή το άλλο, υπερβολικά πολλές μορφές που δεν μπορούν ποτέ να περιγραφούν πλήρως, υπερβολικά πολλές γεύσεις, στον αέρα ή στη γλώσσα, μισά χρώματα, τόσα πολλά
Μα αν τύχει να είσαι άντρας, κάποια στιγμή στο μέλλον, κι έχεις φτάσει ως αυτό το σημείο, σε παρακαλώ να θυμάσαι: δε θα υποστείς ποτέ τον πειρασμό του να νιώσεις ότι πρέπει να συγχωρήσεις, εσύ , ένας άντρας, ως γυναίκα. Είναι δύσκολο να του αντισταθείς, πιστεψέ με. Αλλά να θυμάσαι ότι κι η συγχώρηση είναι μια δύναμη. Το να ικετεύεις για αυτήν είναι μια δύναμη, και το να την αρνείσαι ή να τη δίνεις είναι δύναμη, ίσως η μεγαλύτερη
                                                                                              Μάργκαρετ  Άτγουντ