Η αξιολόγηση των ανδρών για ανεπάρκεια τεστοστερόνης (Τ) πρέπει να περιλαμβάνει γενική αξιολόγηση της υγείας και να εξαιρούνται συστηματικές ασθένειες, διατροφικές διαταραχές, έντονη άσκηση, διαταραχές ύπνου, χρήση φαρμάκων
Οι ημερήσιες συγκεντρώσεις της ποικίλλουν, τα επίπεδα είναι αυξημένα το πρωί, αλλά η ημερήσια διακύμανση μειώνεται με την ηλικία. Η μέτρηση πρέπει να γίνεται μετά από ολονύκτια νηστεία
Ένα 30% των ανδρών με αρχική συγκέντρωση Τ σε χαμηλά επίπεδα, σε επαναλαμβανόμενες μετρήσεις έχουν καλές τιμές. Επομένως χρειάζονται τουλάχιστον δύο μετρήσεις και ιδανικά θα πρέπει να γίνεται μέτρηση της ορμόνης με δοκιμασία που ελέγχεται από εξωτερικό πρόγραμμα ποιοτικού ελέγχου με βάση την ακρίβεια ή με Πρόγραμμα Τυποποίησης Ορμονών CDC για την τεστοστερόνη
Η συγκέντρωση της ολικής ορμόνης στον ορρό είναι το άθροισμα της μη δεσμευμένης και της δεσμευμένης ορμόνης. Το μεγαλύτερο μέρος της δεσμεύεται στην SHBG και στη λευκωματίνη και ένα μικρό μέρος στη σφαιρίνη που δεσμεύει την κορτιζόλη. Ελεύθερο κυκλοφορεί το 2-4%. Οι ενδοκυττάριες συγκεντρώσεις και η βιολογική της δραστηριότητα εξαρτώνται από τα επίπεδα της ελεύθερης ορμόνης
Γίνεται μέτρηση τεστοστερόνης σε:
Όγκο, ακτινοβολία ή πάθηση στην περιοχή της υπόφυσης
Θεραπεία με φάρμακα που μπορεί να επηρεάσουν την Τ, όπως γλυκοκορτικοειδή ή οπιοειδή
Διακοπή μακράς χρήσης αναβολικών στεροειδών
Απώλεια βάρους που σχετίζεται με HIV
Yπογονιμότητα
Οστεοπόρωση μετά τραύμα χαμηλής έντασης
Μειωμένη libido και στυτική δυσλειτουργία
Για τον διαχωρισμό πρωτοπαθούς (ορχικού) ή δευτεροπαθούς (υποθάλαμος/υπόφυση) υπογοναδισμού χρειάζεται μέτρηση FSH και LH.
Σε άνδρες με δευτεροπαθή υπογοναδισμό γίνεται μέτρηση προλακτίνης, σιδήρου, έλεγχος ορμονών υπόφυσης και απεικόνιση με μαγνητική τομογραφία, αποκλείεται τραύμα κεφαλής καθώς και γεννετικές διαταραχές που συνδέονται με ανεπάρκεια γοναδοτροπινών. Προσοχή σε ανεπάρκειες και άλλων ορμονών. Γίνεται η διάγνωση του ιδιοπαθούς υπογοναδισμού εφ' όσον αποκλειστούν άλλες αιτίες. Σε υπογοναδοτροπικό υπογοναδισμό φαινοτυπικά χαρακτηριστικά, όπως η υπερφαγία/παχυσαρκία (π.χ.σύνδρομο Prader-Willi), η πολυδακτυλία/συνδακτυλία, ανοσμία, νεφρική βλάβη (π.χ. σύνδρομο Kallmann) ή το κοντό ανάστημα (π.χ., συνεχόμενες εξαλείψεις γονιδίων του χρωμοσώματος Χ) μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση. Πολλοί άνδρες με δευτεροπαθή υπογοναδισμό έχουν δυνητικά αναστρέψιμες ή θεραπεύσιμες αιτίες καταστολής ορμονών
Σε άνδρες με πρωτοπαθή υπογοναδισμό άγνωστης αιτίας και ειδικά σε όγκο όρχεων <6mL γίνεται καρυότυπος. Είναι χρήσιμος στη διάγνωση του συνδρόμου Klinefelter (KS) που χαρακτηρίζεται από υπογονιμότητα, γυναικομαστία και πολύ μικρούς όρχεις. Τα άτομα με KS χρειάζονται παρακολούθηση λόγω αυξημένης πιθανότητας καρκίνου του μαστού και αυτοάνοσων νοσημάτων
Η Τ διαγείρει άμεσα τον σχηματισμό οστού και αναστέλλει την απορόφηση μέσω πολλαπλών μηχανισμών και μέσω των ορμονικών υποδοχέων (οιστρογόνων-ανδρογόνων). Επιπλέον η Τ αυξάνει τη δύναμη και τη μάζα των σκελετικών μυών και μειώνει τη τάση πτώσης και τον κίνδυνο κατάγματος
Εαν υπάρχει πρόβλημα στη γονιμότητα ενός ζευγαριού γίνονται τουλάχιστον δύο αναλύσεις σπέρματος, σε διάστημα αρκετών εβδομάδων μεταξύ τους και με δείγματα σπέρματος που συλλέγονται εντός 1 ώρας από την εκσπερμάτωση μετά από τουλάχιστον 48 ώρες αποχής
Οι ημερήσιες συγκεντρώσεις της ποικίλλουν, τα επίπεδα είναι αυξημένα το πρωί, αλλά η ημερήσια διακύμανση μειώνεται με την ηλικία. Η μέτρηση πρέπει να γίνεται μετά από ολονύκτια νηστεία
Ένα 30% των ανδρών με αρχική συγκέντρωση Τ σε χαμηλά επίπεδα, σε επαναλαμβανόμενες μετρήσεις έχουν καλές τιμές. Επομένως χρειάζονται τουλάχιστον δύο μετρήσεις και ιδανικά θα πρέπει να γίνεται μέτρηση της ορμόνης με δοκιμασία που ελέγχεται από εξωτερικό πρόγραμμα ποιοτικού ελέγχου με βάση την ακρίβεια ή με Πρόγραμμα Τυποποίησης Ορμονών CDC για την τεστοστερόνη
Η συγκέντρωση της ολικής ορμόνης στον ορρό είναι το άθροισμα της μη δεσμευμένης και της δεσμευμένης ορμόνης. Το μεγαλύτερο μέρος της δεσμεύεται στην SHBG και στη λευκωματίνη και ένα μικρό μέρος στη σφαιρίνη που δεσμεύει την κορτιζόλη. Ελεύθερο κυκλοφορεί το 2-4%. Οι ενδοκυττάριες συγκεντρώσεις και η βιολογική της δραστηριότητα εξαρτώνται από τα επίπεδα της ελεύθερης ορμόνης
Γίνεται μέτρηση τεστοστερόνης σε:
Όγκο, ακτινοβολία ή πάθηση στην περιοχή της υπόφυσης
Θεραπεία με φάρμακα που μπορεί να επηρεάσουν την Τ, όπως γλυκοκορτικοειδή ή οπιοειδή
Διακοπή μακράς χρήσης αναβολικών στεροειδών
Απώλεια βάρους που σχετίζεται με HIV
Yπογονιμότητα
Οστεοπόρωση μετά τραύμα χαμηλής έντασης
Μειωμένη libido και στυτική δυσλειτουργία
Για τον διαχωρισμό πρωτοπαθούς (ορχικού) ή δευτεροπαθούς (υποθάλαμος/υπόφυση) υπογοναδισμού χρειάζεται μέτρηση FSH και LH.
Σε άνδρες με δευτεροπαθή υπογοναδισμό γίνεται μέτρηση προλακτίνης, σιδήρου, έλεγχος ορμονών υπόφυσης και απεικόνιση με μαγνητική τομογραφία, αποκλείεται τραύμα κεφαλής καθώς και γεννετικές διαταραχές που συνδέονται με ανεπάρκεια γοναδοτροπινών. Προσοχή σε ανεπάρκειες και άλλων ορμονών. Γίνεται η διάγνωση του ιδιοπαθούς υπογοναδισμού εφ' όσον αποκλειστούν άλλες αιτίες. Σε υπογοναδοτροπικό υπογοναδισμό φαινοτυπικά χαρακτηριστικά, όπως η υπερφαγία/παχυσαρκία (π.χ.σύνδρομο Prader-Willi), η πολυδακτυλία/συνδακτυλία, ανοσμία, νεφρική βλάβη (π.χ. σύνδρομο Kallmann) ή το κοντό ανάστημα (π.χ., συνεχόμενες εξαλείψεις γονιδίων του χρωμοσώματος Χ) μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση. Πολλοί άνδρες με δευτεροπαθή υπογοναδισμό έχουν δυνητικά αναστρέψιμες ή θεραπεύσιμες αιτίες καταστολής ορμονών
Σε άνδρες με πρωτοπαθή υπογοναδισμό άγνωστης αιτίας και ειδικά σε όγκο όρχεων <6mL γίνεται καρυότυπος. Είναι χρήσιμος στη διάγνωση του συνδρόμου Klinefelter (KS) που χαρακτηρίζεται από υπογονιμότητα, γυναικομαστία και πολύ μικρούς όρχεις. Τα άτομα με KS χρειάζονται παρακολούθηση λόγω αυξημένης πιθανότητας καρκίνου του μαστού και αυτοάνοσων νοσημάτων
Η Τ διαγείρει άμεσα τον σχηματισμό οστού και αναστέλλει την απορόφηση μέσω πολλαπλών μηχανισμών και μέσω των ορμονικών υποδοχέων (οιστρογόνων-ανδρογόνων). Επιπλέον η Τ αυξάνει τη δύναμη και τη μάζα των σκελετικών μυών και μειώνει τη τάση πτώσης και τον κίνδυνο κατάγματος
Εαν υπάρχει πρόβλημα στη γονιμότητα ενός ζευγαριού γίνονται τουλάχιστον δύο αναλύσεις σπέρματος, σε διάστημα αρκετών εβδομάδων μεταξύ τους και με δείγματα σπέρματος που συλλέγονται εντός 1 ώρας από την εκσπερμάτωση μετά από τουλάχιστον 48 ώρες αποχής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου