Η μητέρα του εξακολουθούσε να περνάει το χέρι της από το κεφάλι του, όμως εκείνο το άγγιγμα δεν ήταν πια χάδι αλλά μια αβάσταχτη πίεση. "Έχει τις παραξενιές του, αλλά κατά βάθος είναι καλός", έλεγε η μητέρα. "Πρέπει να ξέρεις πως να του φερθείς. Φταις κι εσύ λιγάκι, δεν κάνεις τίποτα για να τον κερδίσεις. Είναι πολύ χολωμένος μαζί σου μετά τα χτεσινά. Είσαι πολύ μικρός, δεν μπορείς ακόμα να καταλάβεις. Θα δεις ότι έχω δίκιο. Θα το καταλάβεις αργότερα. Τώρα που θα γυρίσει ζήτα του συγγνώμη που μπήκες στο δωμάτιο. Πρέπει να πηγαίνεις με τα νερά του. Μόνο έτσι θα είναι ευχαριστημένος"
Εκείνος ένιωθε την καρδιά του να πάλλεται με ξέφρενο ρυθμό, σαν ένα από εκείνα τα τεράστια βατράχια που υπήρχαν άφθονα στο περιβόλι του σπιτιού του Τσικλάγιο και έμοιαζαν με έναν αδένα με μάτια, όμοια με μια σαμπρέλα που φουσκώνει και ξεφουσκώνει. Τότε κατάλαβε: "Είναι με το μέρος του. Είναι συνένοχος του"
Αποφάσισε να πάρει τα μέτρα του, δεν μπορούσε πια να εμπιστεύεται τη μάννα του. Ήταν ολομόναχος. Το μεσημέρι, όταν άκουσε να ανοίγει η εξώπορτα , κατέβηκε τη σκάλα και πήγε να συναντήσει τον πατέρα του
Χωρίς να τον κοιτάξει στα μάτια, του είπε "Συγγνώμη για χτες βράδυ"
Μάριο Βάργκας Λιόσα
Εκείνος ένιωθε την καρδιά του να πάλλεται με ξέφρενο ρυθμό, σαν ένα από εκείνα τα τεράστια βατράχια που υπήρχαν άφθονα στο περιβόλι του σπιτιού του Τσικλάγιο και έμοιαζαν με έναν αδένα με μάτια, όμοια με μια σαμπρέλα που φουσκώνει και ξεφουσκώνει. Τότε κατάλαβε: "Είναι με το μέρος του. Είναι συνένοχος του"
Αποφάσισε να πάρει τα μέτρα του, δεν μπορούσε πια να εμπιστεύεται τη μάννα του. Ήταν ολομόναχος. Το μεσημέρι, όταν άκουσε να ανοίγει η εξώπορτα , κατέβηκε τη σκάλα και πήγε να συναντήσει τον πατέρα του
Χωρίς να τον κοιτάξει στα μάτια, του είπε "Συγγνώμη για χτες βράδυ"
Μάριο Βάργκας Λιόσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου