Επιστολαί προν μνηστήν

Γράμμα 3ον
Εν Αθήναις, μεταμεσονύκτιον 19 Απριλίου 1926
Ευρυδίκη του Μορφέως
Αυτήν την στιγμήν είμαι υπερόχως καλά εις την υγείαν μου. Καίτοι έχω κάποιαν ελαφράν αδιαθεσίαν. Δι' αυτό δεν είμαι ευδιάθετος να σε πειράξω ολίγον, ως θα ήθελα. Μην περιμένεις ποτέ να σου φανώ δι' επιστολών διαχυτικός. Δεν έχω εμπιστοσύνη εις την εχεμύθειαν σου. Φοβούμαι ότι θα περιάγεις τα γράμματα εις γνωστόν και άγνωστον κόσμον. Μήπως δεν έχω το προηγούμενον ότι τα γράμματα μου τα εδιάβαζες κατά λέξιν εις την Κ..... Αυτή ακόμη η Αιμιλία, αν και παιδίσκη, γνωρίζει ολοκλήρους περικοπάς από τα γράμματα μου της προ της μνηστείας εποχής. Γιαυτό εφεξής στα γράμματα μου θα σε κατηγορώ, ώστε αν τα επιδεικνύεις εις άλλους θα αποκαλύπτεις τα ελαττώματα σου
Λοιπόν αρχίζω τας κατηγορίας:
Πρώτα πρώτα σε κατηγορώ ως αμελεστάτη στο αλληλογραφείν. Ούτε ένα γράμμα σου δεν εθεάθη διερχόμενον την εκ Τριπόλεως μέχρι Αθηνών οδόν. Δεν αρνούμαι ότι έχεις ασχολίας. Αυτή μάλιστα η ασχολία του ύπνου θα είναι η σοβαρωτέρα. Έπειτα δεν παραγνωρίζω και την άλλην ασχολίαν που έχεις, της ελαττώσεως του πάχους. Προς το παρόν κάμνω οικονομίαν και σταματώ
                                                                     Μετά της εγνωσμένης μου αγάπης κλπ
                                                                                                                   ο Ιάκωβος