H ανακάλυψη των νευροενδοκρινών όγκων του γαστρεντερικού σωλήνα και του παγκρέατος ξεκίνησε το 1870 όταν ο Rudolf Heidenhain ανακάλυψε τα νευροενδοκρινικά κύτταρα, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη αυτών των όγκων. Ο Siegfried Oberndorfer είναι ο πρώτος που το 1907 εισήγαγε τον όρο καρκινοειδές και ο Carmelo Ciaccio τον όρο εντεροχρωμαφίνη
Τα κύτταρα των νησιδίων του παγκρέατος περιγράφηκαν πρώτη φορά το 1869 από τον Paul Langerhans. Το 1924 ο Seale Harris ήταν ο πρώτος που περιέγραψε ινσουλίνωμα. Το 1942 ο William Becker και οι συνεργάτες του περιέγραψαν γλουκαγόνωμα. Η πρώτη περιγραφή γαστρινώματος έγινε το 1955 από τους Robert Zollinger και Edwin Ellison. Το VIPωμα περιγράφηκε από τους John Verner και Ashton Morrison το 1958. Το 1977 περιγράφηκε το σωματοστατίνωμα και μόλις το 2013 το CCK-ωμα
Καρκινοειδές σύνδρομο
Το 1927 η Ολλανδή Δερματολόγος Cornelis Postma περιέγραψε flushing σε 45 ετών άνδρα που αποδείχθηκε πως έπασχε από μεταστατικό καρκινοειδές ειλεού. Το 1931 η παθολόγος Anna Scholte έκανε νεκροτομή στον συγκεκριμένο ασθενή και ανακάλυψε όγκο στον ειλεό, εκτεταμένες μεταστάσεις στο ήπαρ και την καρδιά, στένωση της πνευμονικής και πάχυνση της τριγλώχινας
Το ίδιο έτος η Βρετανίδα Maurice A. Cassidy περιέγραψε 31 έτους άνδρα με διάρροια και flushing, συστολικό φύσημα, δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια, στένωση τριγλώχινας , ηπατικές μεταστάσεις απο αδενοκαρκίνωμα και εκτεταμένη ίνωση στη λεκάνη
Η σεροτονίνη και ο μεταβολίτης της στα ούρα ( 5-hydroxy indole acetic acid (5-HIAA) ταυτοποιήθηκαν το 1954 ως δείκτες καρκινοειδούς συνδρόμου. Το 1983 περιγράφηκαν τα ευεργετικά αποτελέσματα της α-ιντερφερόνης στην αντιμετώπιση του καρκινοειδούς.Το 1986 χρησιμοποιήθηκε η οκτρεοτίδη που πλέον θεωρείται επιτυχής στη θεραπεία του καρκινοειδούς
Γαστρίνη και γαστρίνωμα
Το 1955 οι Zollinger και Ellison περιέγραψαν δύο γυναίκες με σοβαρά πεπτικά έλκη και παγκρεατικούς όγκους και σκέφτηκαν ότι ο παράγοντας που προκαλούσε τα έλκη ήταν η γλυκαγόνη
Η γαστρίνη ανακαλύφθηκε το 1905. Το 1967 ο Βρετανός φυσιολόγος Roderick Gregory απομόνωσε γαστρίνη από νευροενδοκρινικό όγκο του παγκρέατος. Από τότε η ασθένεια Zollinger-Ellison έχει συνδεθεί με το γαστρίνωμα
Τα κύτταρα των νησιδίων του παγκρέατος περιγράφηκαν πρώτη φορά το 1869 από τον Paul Langerhans. Το 1924 ο Seale Harris ήταν ο πρώτος που περιέγραψε ινσουλίνωμα. Το 1942 ο William Becker και οι συνεργάτες του περιέγραψαν γλουκαγόνωμα. Η πρώτη περιγραφή γαστρινώματος έγινε το 1955 από τους Robert Zollinger και Edwin Ellison. Το VIPωμα περιγράφηκε από τους John Verner και Ashton Morrison το 1958. Το 1977 περιγράφηκε το σωματοστατίνωμα και μόλις το 2013 το CCK-ωμα
Καρκινοειδές σύνδρομο
Το 1927 η Ολλανδή Δερματολόγος Cornelis Postma περιέγραψε flushing σε 45 ετών άνδρα που αποδείχθηκε πως έπασχε από μεταστατικό καρκινοειδές ειλεού. Το 1931 η παθολόγος Anna Scholte έκανε νεκροτομή στον συγκεκριμένο ασθενή και ανακάλυψε όγκο στον ειλεό, εκτεταμένες μεταστάσεις στο ήπαρ και την καρδιά, στένωση της πνευμονικής και πάχυνση της τριγλώχινας
Το ίδιο έτος η Βρετανίδα Maurice A. Cassidy περιέγραψε 31 έτους άνδρα με διάρροια και flushing, συστολικό φύσημα, δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια, στένωση τριγλώχινας , ηπατικές μεταστάσεις απο αδενοκαρκίνωμα και εκτεταμένη ίνωση στη λεκάνη
Η σεροτονίνη και ο μεταβολίτης της στα ούρα ( 5-hydroxy indole acetic acid (5-HIAA) ταυτοποιήθηκαν το 1954 ως δείκτες καρκινοειδούς συνδρόμου. Το 1983 περιγράφηκαν τα ευεργετικά αποτελέσματα της α-ιντερφερόνης στην αντιμετώπιση του καρκινοειδούς.Το 1986 χρησιμοποιήθηκε η οκτρεοτίδη που πλέον θεωρείται επιτυχής στη θεραπεία του καρκινοειδούς
Γαστρίνη και γαστρίνωμα
Το 1955 οι Zollinger και Ellison περιέγραψαν δύο γυναίκες με σοβαρά πεπτικά έλκη και παγκρεατικούς όγκους και σκέφτηκαν ότι ο παράγοντας που προκαλούσε τα έλκη ήταν η γλυκαγόνη
Η γαστρίνη ανακαλύφθηκε το 1905. Το 1967 ο Βρετανός φυσιολόγος Roderick Gregory απομόνωσε γαστρίνη από νευροενδοκρινικό όγκο του παγκρέατος. Από τότε η ασθένεια Zollinger-Ellison έχει συνδεθεί με το γαστρίνωμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου