Απεικονίσεις λιονταριών είναι συχνές κατα την αρχαιότητα σε δημόσιους χώρους και νεκροταφεία
Λειτουργούσαν ως φύλακες των χώρων και σύμβολα εξουσίας και πολεμικής ανδρείας. Κάποια απ' αυτά ήταν αναθήματα όπως ο περίφημος λέων που ανέθεσε ο Κροίσος στους Δελφούς και είχε κατασκευαστεί από 250 κιλά χρυσού
Τα λιοντάρια πρωτοεμφανίζονται στην αγγειογραφία και μικροτεχνία τους υστερογεωμετρικούς χρόνους και τα τέλη του 7ου αι. περνούν στην μνημειακή πλαστική. Τάφους ξεχωριστών νεκρών φαίνεται ότι σηματοδοτούν από πολύ νωρίς
Κατά την παράδοση ένα λιοντάρι κοσμούσε τον τάφο του Λεωνίδα-σαφής υπαινιγμός στην ανδρεία του. Το 424 π.Χ. στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, μετά τη συντριβή των Αθηναίων -ανάμεσα τους ήταν και ο Σωκράτης- από τους Βοιωτούς, οι Θεσπιείς αποθέτουν τους νεκρούς τους σε κτιστό ορθογώνιο περίβολο. Τα ονόματα αναγράφονται σε λίθινες στήλες, ενώ ένα μεγάλο μαρμάρινο λιοντάρι επιβεβαιώνει την πολεμική αρετή τους
Το 338 π.Χ. μετά τη συντριβή των Ελλήνων του Νότου στην Χερώνεια από τον Φίλιππο της Μακεδονίας, οι Θηβαίοι θάβουν τους νεκρούς τους σε ένα πολυάνδριο, εντός του οποίου εντοπίστηκαν 254 σκελετοί. Κι εδώ ένα μαρμάρινο λιοντάρι ύψους 5.5 μέτρων παρέπεμπε στην ανδρεία των νεκρών. Τα κομμάτια του λιονταριού, γνωστά από το 1818, συναρμολογήθηκαν το 1904, αφού στο μεταξύ είχαν κακοπάθει από διάφορους θησαυροθήρες με πιο γνωστό ανάμεσα τους τον Οδυσσέα Ανδρούτσο
Μαρμάρινα ταφικά μνημεία που κοσμούνται με ολόγλυφα ή ανάγλυφα λιοντάρια δεν λείπουν και από τάφους ανώνυμων θνητών. Οι εικόνες των θηρίων εξυπηρετούν τους ίδιους σκοπούς. Εκπέμπουν τους ίδιους συμβολισμούς με τις εικόνες των λιονταριών που σηματοδοτούσαν τους τάφους επιφανών νεκρών
Λειτουργούσαν ως φύλακες των χώρων και σύμβολα εξουσίας και πολεμικής ανδρείας. Κάποια απ' αυτά ήταν αναθήματα όπως ο περίφημος λέων που ανέθεσε ο Κροίσος στους Δελφούς και είχε κατασκευαστεί από 250 κιλά χρυσού
Τα λιοντάρια πρωτοεμφανίζονται στην αγγειογραφία και μικροτεχνία τους υστερογεωμετρικούς χρόνους και τα τέλη του 7ου αι. περνούν στην μνημειακή πλαστική. Τάφους ξεχωριστών νεκρών φαίνεται ότι σηματοδοτούν από πολύ νωρίς
Κατά την παράδοση ένα λιοντάρι κοσμούσε τον τάφο του Λεωνίδα-σαφής υπαινιγμός στην ανδρεία του. Το 424 π.Χ. στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, μετά τη συντριβή των Αθηναίων -ανάμεσα τους ήταν και ο Σωκράτης- από τους Βοιωτούς, οι Θεσπιείς αποθέτουν τους νεκρούς τους σε κτιστό ορθογώνιο περίβολο. Τα ονόματα αναγράφονται σε λίθινες στήλες, ενώ ένα μεγάλο μαρμάρινο λιοντάρι επιβεβαιώνει την πολεμική αρετή τους
Το 338 π.Χ. μετά τη συντριβή των Ελλήνων του Νότου στην Χερώνεια από τον Φίλιππο της Μακεδονίας, οι Θηβαίοι θάβουν τους νεκρούς τους σε ένα πολυάνδριο, εντός του οποίου εντοπίστηκαν 254 σκελετοί. Κι εδώ ένα μαρμάρινο λιοντάρι ύψους 5.5 μέτρων παρέπεμπε στην ανδρεία των νεκρών. Τα κομμάτια του λιονταριού, γνωστά από το 1818, συναρμολογήθηκαν το 1904, αφού στο μεταξύ είχαν κακοπάθει από διάφορους θησαυροθήρες με πιο γνωστό ανάμεσα τους τον Οδυσσέα Ανδρούτσο
Μαρμάρινα ταφικά μνημεία που κοσμούνται με ολόγλυφα ή ανάγλυφα λιοντάρια δεν λείπουν και από τάφους ανώνυμων θνητών. Οι εικόνες των θηρίων εξυπηρετούν τους ίδιους σκοπούς. Εκπέμπουν τους ίδιους συμβολισμούς με τις εικόνες των λιονταριών που σηματοδοτούσαν τους τάφους επιφανών νεκρών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου