Τα κριτήρια Rotterdam για τη διάγνωση PCO είναι η παρουσία δύο από τα κάτωθι : περίσσεια ανδρογόνων, ωοθυλακική δυσλειτουργία, πολυκυστικές ωοθήκες
Διάγνωση σε ενήλικες
Χρειάζονται δύο από τα ανωτέρω κριτήρια και αποκλείουμε θυρεοειδική νόσο, υπερπρολακτιναιμία, μη κλασσική συγγενή υπερπλασία επινεφριδίων
Διάγνωση σε εφήβους
Υποθέτουμε τη διάγνωση με κλινική και /ή βιοχημική υπερανδρογοναιμία (αφού αποκλείσουμε άλλες παθολογίες) και παρουσία ολιγομηνόρροιας. Ανωοθυλακιορρηξία και PCO μορφολογία δεν είναι επαρκή για διάγνωση σε εφήβους γιατί μπορεί να ισχύουν φυσιολογικά στα πλαίσια ωρίμανσης του αναπαραγωγικού
Διάγνωση σε περι/και εμμηνόπαυση
Μπορεί να βασιστεί σε καλά τεκμηριωμένο ιστορικό ολιγομηνόρροιας και υπερανδρογοναιμίας στη διάρκεια των αναπαραγωγικών χρόνων. Η παρουσία PCO μορφολογίας υποστηρίζει τη διάγνωση
Δερματικές εκδηλώσεις: υπερτρίχωση, ακμή, αλωπεκία, acanthosis nigrican
Υπογονιμότητα: καλό ιστορικό, μέτρηση προγεστερόνης στη μέση της ωχρινικής φάσης
Επιπλοκές κύησης: αυξημένος κίνδυνος διαβήτη, πρόωρου τοκετού και προεκλαμψίας . Συστήνεται πριν την εγκυμοσύνη έλεγχος ΒΜΙ, αρτηριακής πίεσης, δοκιμασία ανοχής γλυκόζης. Τα στοιχεία για τις επιπτώσεις του PCO στην ενδομήτρια ανάπτυξη του εμβρύου είναι ασαφή
Καρκίνος ενδομητρίου: αυξημένος κίνδυνος στον οποίο συμβάλλει η παχυσαρκία, η υπερινσουλιναιμία, ο διαβήτης και η ανώμαλη αιμορραγία. Προτείνεται συχνός έλεγχος με ΥΗΓ
Παχυσαρκία: κυρίως κοιλιακή που σημαίνει υπερανδρογοναιμία και αυξημένο μεταβολικό κίνδυνο
Κατάθλιψη, άπνοια ύπνου, λιπώδες ήπαρ
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2: σάκχαρο νηστείας και 2 ώρες μετά από 75 γρ. γλυκόζης ή μέτρηση HgbA1c. Έλεγχος κάθε 3-5 χρόνια ή και συχνότερα αν έχουμε κλινικές ενδείξεις
Καρδιαγγειακός κίνδυνος: οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου, κάπνισμα, διαβήτης, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, παχυσαρκία
Θεραπεία
Αντισυλληπτικά είναι η πρώτη γραμμή θεραπείας για τη διαταραχή του κύκλου και την ακμή/υπερτρίχωση
Δίαιτα, απώλεια βάρους, άσκηση
Μετφορμίνη: δεν συστήνεται για δερματικές εκδηλώσεις, για τις επιπλοκές κύησης και για αντιμετώπιση παχυσαρκίας. Συστήνεται σε γυναίκες με διαβήτη/διαταραχή ανοχής που δεν μπορούν να αλλάξουν τρόπο ζωής ή που δεν ανέχονται τα αντισυλληπτικά
Υπογονιμότητα: προτείνεται κιτρική κλομιφαίνη ή λετροζόλη και τη χρήση της μετφορμίνης συμπληρωματικά για πρόληψη συνδρόμου υπερδιέγερσης ωοθηκών σε πρόγραμμα εξωσωματικής γονιμοποίησης
Δεν προτείνονται οι θειαζολιδινεδιόνες και οι στατίνες για την αντιμετώπιση υπερανδρογοναιμίας και ανωοθυλακιορρηξίας μέχρι να προκύψουν νεώτερες μελέτες
Σε εφήβους:
Αντισυλληπτικά η πρώτη γραμμή θεραπείας για ακμή , υπερτρίχωση, διαταραχή κύκλου. Σε παχυσαρκία απώλεια βάρους. Σε μεταβολικό σύνδρομο μετφορμίνη
Σε κορίτσια πριν την εμμηναρχή με κλινικές και βιοχημικές ενδείξεις υπερανδρογοναιμίας και πρόωρη ανάπτυξη (≥ στάδιο Tanner IV ανάπτυξη του στήθους) προτείνεται έναρξη αντισυλληπτικών
Διάγνωση σε ενήλικες
Χρειάζονται δύο από τα ανωτέρω κριτήρια και αποκλείουμε θυρεοειδική νόσο, υπερπρολακτιναιμία, μη κλασσική συγγενή υπερπλασία επινεφριδίων
Διάγνωση σε εφήβους
Υποθέτουμε τη διάγνωση με κλινική και /ή βιοχημική υπερανδρογοναιμία (αφού αποκλείσουμε άλλες παθολογίες) και παρουσία ολιγομηνόρροιας. Ανωοθυλακιορρηξία και PCO μορφολογία δεν είναι επαρκή για διάγνωση σε εφήβους γιατί μπορεί να ισχύουν φυσιολογικά στα πλαίσια ωρίμανσης του αναπαραγωγικού
Διάγνωση σε περι/και εμμηνόπαυση
Μπορεί να βασιστεί σε καλά τεκμηριωμένο ιστορικό ολιγομηνόρροιας και υπερανδρογοναιμίας στη διάρκεια των αναπαραγωγικών χρόνων. Η παρουσία PCO μορφολογίας υποστηρίζει τη διάγνωση
Δερματικές εκδηλώσεις: υπερτρίχωση, ακμή, αλωπεκία, acanthosis nigrican
Υπογονιμότητα: καλό ιστορικό, μέτρηση προγεστερόνης στη μέση της ωχρινικής φάσης
Επιπλοκές κύησης: αυξημένος κίνδυνος διαβήτη, πρόωρου τοκετού και προεκλαμψίας . Συστήνεται πριν την εγκυμοσύνη έλεγχος ΒΜΙ, αρτηριακής πίεσης, δοκιμασία ανοχής γλυκόζης. Τα στοιχεία για τις επιπτώσεις του PCO στην ενδομήτρια ανάπτυξη του εμβρύου είναι ασαφή
Καρκίνος ενδομητρίου: αυξημένος κίνδυνος στον οποίο συμβάλλει η παχυσαρκία, η υπερινσουλιναιμία, ο διαβήτης και η ανώμαλη αιμορραγία. Προτείνεται συχνός έλεγχος με ΥΗΓ
Παχυσαρκία: κυρίως κοιλιακή που σημαίνει υπερανδρογοναιμία και αυξημένο μεταβολικό κίνδυνο
Κατάθλιψη, άπνοια ύπνου, λιπώδες ήπαρ
Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2: σάκχαρο νηστείας και 2 ώρες μετά από 75 γρ. γλυκόζης ή μέτρηση HgbA1c. Έλεγχος κάθε 3-5 χρόνια ή και συχνότερα αν έχουμε κλινικές ενδείξεις
Καρδιαγγειακός κίνδυνος: οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου, κάπνισμα, διαβήτης, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, παχυσαρκία
Θεραπεία
Αντισυλληπτικά είναι η πρώτη γραμμή θεραπείας για τη διαταραχή του κύκλου και την ακμή/υπερτρίχωση
Δίαιτα, απώλεια βάρους, άσκηση
Μετφορμίνη: δεν συστήνεται για δερματικές εκδηλώσεις, για τις επιπλοκές κύησης και για αντιμετώπιση παχυσαρκίας. Συστήνεται σε γυναίκες με διαβήτη/διαταραχή ανοχής που δεν μπορούν να αλλάξουν τρόπο ζωής ή που δεν ανέχονται τα αντισυλληπτικά
Υπογονιμότητα: προτείνεται κιτρική κλομιφαίνη ή λετροζόλη και τη χρήση της μετφορμίνης συμπληρωματικά για πρόληψη συνδρόμου υπερδιέγερσης ωοθηκών σε πρόγραμμα εξωσωματικής γονιμοποίησης
Δεν προτείνονται οι θειαζολιδινεδιόνες και οι στατίνες για την αντιμετώπιση υπερανδρογοναιμίας και ανωοθυλακιορρηξίας μέχρι να προκύψουν νεώτερες μελέτες
Σε εφήβους:
Αντισυλληπτικά η πρώτη γραμμή θεραπείας για ακμή , υπερτρίχωση, διαταραχή κύκλου. Σε παχυσαρκία απώλεια βάρους. Σε μεταβολικό σύνδρομο μετφορμίνη
Σε κορίτσια πριν την εμμηναρχή με κλινικές και βιοχημικές ενδείξεις υπερανδρογοναιμίας και πρόωρη ανάπτυξη (≥ στάδιο Tanner IV ανάπτυξη του στήθους) προτείνεται έναρξη αντισυλληπτικών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου