Ο φλοιοεπινεφριδιακός καρκίνος (ΦΚ) είναι σπάνια και επιθετική κακοήθεια με συχνότητα 0.7-2.0/1.000.000, με προτίμηση στις γυναίκες (55-60%) και με peak σε ηλικία 40-50 ετών
Οι πιο συχνές αλλοιώσεις που παρατηρήθηκαν είναι υπερέκφραση του IGF - 2 και ενεργοποίηση του Wnt/β-catenin pathway που οδηγεί σε όγκους επινεφριδίων. Ο στεροειδογεννετικός παράγοντας
(SF1) φαίνεται ότι παίζει σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη όγκων και αυξημένα επίπεδα σημαίνουν φτωχή επιβίωση. Θα μπορούσε να είναι θεραπευτικός στόχος. Γεννετικές μεταλλάξεις στο TP53 tumor suppressor gene έχουν παρατηρηθεί στο 50-80% των παιδιών και σωματική μετάλλαξη στο 50% των ενηλίκων με καρκίνο στα επινεφρίδια και αυτοί οι όγκοι είναι επιθετικοί
Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για τη μελέτη όγκων των επινεφριδίων ( ENSAT ) το 2005 πρότεινε σαν αρχική εκτίμηση σε υποψία καρκίνου εκτίμηση βασικής κορτιζόλης, ACTH, DHEAS, 17-OH-PRG, ανδροστενδιόνη, τεστοστερόνη και οιστραδιόλη καθώς και δοκιμασία καταστολής με δεξαμεθαζόνη και ελεύθερη κορτιζόλη ούρων 24ώρου. Το aldosterone/renin ratio υπολογίζεται μόνο σε ασθενείς με υπέρταση/υποκαλιαιμία
Απεικονιστικά το μέγεθος μπορεί να είναι κριτήριο. Τα καρκινώματα είναι συνήθως κατά μέσο όρο >11 εκ, ενώ τα αδενώματα <5 εκ.Όγκοι 3-10 εκ είναι πρόκληση διαγνωστική. Συνήθως ζητούμε αξονική. ΥΗΓ μπορεί να βοηθήσει στη διερεύνηση ηπατικών μεταστάσεων. Σε δύσκολες μεταστάσεις χρειάζεται λειτουργική απεικόνιση και 18F-fluorodeoxyglucose uptake (υψηλή πρόσληψη έχουν επίσης μεταστάσεις, φαιοχρωμοκυττώματα και κάποια αδενώματα). Όλοι οι ασθενείς με υποψία καρκίνου χρειάζονται αξονική θώρακος για αποκλεισμό μεταστάσεων και οστών και εγκεφάλου σε κλινική υποψία
Η βιοψία με λεπτή βελόνα δεν ενδείκνυται γιατί μπορεί να μεταδώσει τη νόσο τοπικά (εκτός αν υπάρχει δυσκολία στη διάγνωση)
Η υποτροπή είναι συχνή ακόμα και μετά από πλήρη εκτομή, και συστήνεται αξονική θώρακος και αξονική/μαγνητική κοιλίας και έλεγχος στεροειδών/3 μήνες. Μετά τα πρώτα 2 χρόνια τα διαστήματα ελέγχου αυξάνονται, αλλά συνιστάται παρακολούθηση ακόμα και χωρίς ενδείξεις νόσου για 10 χρόνια μετά το χειρουργείο
Ανοιχτή επινεφριδεκτομή είναι η θεραπεία του μη μεταστατικού φλοιοεπινεφριδιακού καρκίνου από έμπειρο χειρουργό (>20 επινεφριδεκτομές/έτος). Ο λεμφαδενικός καθαρισμός εφ' όσον χρειάζεται βελτιώνει την επιβίωση
Συμπληρωματικά μπορεί να δοθεί μιτοτάνη, ακτινοβολία ή κυτταροτοξικοί παράγοντες (στρεπτοζοτοκίνη αλλά με αβέβαια αποτελέσματα) σε ασθενείς με υψηλή πιθανότητα υποτροπής
Η μιτοτάνη είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στη θεραπεία του φλοιοεπινεφριδιακού καρκίνου. Χορηγείται σε δισκία των 500 mg . Λίγα είναι γνωστά για τον μοριακό μηχανισμό δράσης της και τη φαρμακοκινητική της. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι επίπεδα > 14 mg / L είναι απαραίτητα για να είναι αποτελεσματικό το φάρμακο. Είναι υποχρεωτική η τακτική παρακολούθηση των επιπέδων. Προκαλεί ισχυρή επαγωγή του κυτοχρώματος Ρ450 3Α4 και χρειάζεται προσοχή όταν συγχορηγείται με άλλα φάρμακα. Προκαλεί ζάλη, ίλιγγο, διαταραχές νευρικού, γαστρεντερικά συμπτώματα, αυξημένη γ-GT και σε όλους τους ασθενείς ανεπάρκεια επινεφριδίων που χρειάζεται υποκατάσταση με υδροκορτιζόνη
Επομένως: θα πρέπει να μελετηθεί πλήρως ο μοριακός μηχανισμός του φλοιοεπινεφριδιακού καρκίνου, να γίνουν τυχαιοποιημένες μελέτες για την καλύτερη χειρουργική στρατηγική (με η χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό). Αναμένεται μελέτη η οποία θα φωτίσει περισσότερο την αξία της μιτοτάνης και βεβαίως να ανπτυχθούν λιγότερο τοξικά φάρμακα
Οι πιο συχνές αλλοιώσεις που παρατηρήθηκαν είναι υπερέκφραση του IGF - 2 και ενεργοποίηση του Wnt/β-catenin pathway που οδηγεί σε όγκους επινεφριδίων. Ο στεροειδογεννετικός παράγοντας
(SF1) φαίνεται ότι παίζει σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη όγκων και αυξημένα επίπεδα σημαίνουν φτωχή επιβίωση. Θα μπορούσε να είναι θεραπευτικός στόχος. Γεννετικές μεταλλάξεις στο TP53 tumor suppressor gene έχουν παρατηρηθεί στο 50-80% των παιδιών και σωματική μετάλλαξη στο 50% των ενηλίκων με καρκίνο στα επινεφρίδια και αυτοί οι όγκοι είναι επιθετικοί
Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για τη μελέτη όγκων των επινεφριδίων ( ENSAT ) το 2005 πρότεινε σαν αρχική εκτίμηση σε υποψία καρκίνου εκτίμηση βασικής κορτιζόλης, ACTH, DHEAS, 17-OH-PRG, ανδροστενδιόνη, τεστοστερόνη και οιστραδιόλη καθώς και δοκιμασία καταστολής με δεξαμεθαζόνη και ελεύθερη κορτιζόλη ούρων 24ώρου. Το aldosterone/renin ratio υπολογίζεται μόνο σε ασθενείς με υπέρταση/υποκαλιαιμία
Απεικονιστικά το μέγεθος μπορεί να είναι κριτήριο. Τα καρκινώματα είναι συνήθως κατά μέσο όρο >11 εκ, ενώ τα αδενώματα <5 εκ.Όγκοι 3-10 εκ είναι πρόκληση διαγνωστική. Συνήθως ζητούμε αξονική. ΥΗΓ μπορεί να βοηθήσει στη διερεύνηση ηπατικών μεταστάσεων. Σε δύσκολες μεταστάσεις χρειάζεται λειτουργική απεικόνιση και 18F-fluorodeoxyglucose uptake (υψηλή πρόσληψη έχουν επίσης μεταστάσεις, φαιοχρωμοκυττώματα και κάποια αδενώματα). Όλοι οι ασθενείς με υποψία καρκίνου χρειάζονται αξονική θώρακος για αποκλεισμό μεταστάσεων και οστών και εγκεφάλου σε κλινική υποψία
Η βιοψία με λεπτή βελόνα δεν ενδείκνυται γιατί μπορεί να μεταδώσει τη νόσο τοπικά (εκτός αν υπάρχει δυσκολία στη διάγνωση)
Η υποτροπή είναι συχνή ακόμα και μετά από πλήρη εκτομή, και συστήνεται αξονική θώρακος και αξονική/μαγνητική κοιλίας και έλεγχος στεροειδών/3 μήνες. Μετά τα πρώτα 2 χρόνια τα διαστήματα ελέγχου αυξάνονται, αλλά συνιστάται παρακολούθηση ακόμα και χωρίς ενδείξεις νόσου για 10 χρόνια μετά το χειρουργείο
Ανοιχτή επινεφριδεκτομή είναι η θεραπεία του μη μεταστατικού φλοιοεπινεφριδιακού καρκίνου από έμπειρο χειρουργό (>20 επινεφριδεκτομές/έτος). Ο λεμφαδενικός καθαρισμός εφ' όσον χρειάζεται βελτιώνει την επιβίωση
Συμπληρωματικά μπορεί να δοθεί μιτοτάνη, ακτινοβολία ή κυτταροτοξικοί παράγοντες (στρεπτοζοτοκίνη αλλά με αβέβαια αποτελέσματα) σε ασθενείς με υψηλή πιθανότητα υποτροπής
Η μιτοτάνη είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στη θεραπεία του φλοιοεπινεφριδιακού καρκίνου. Χορηγείται σε δισκία των 500 mg . Λίγα είναι γνωστά για τον μοριακό μηχανισμό δράσης της και τη φαρμακοκινητική της. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι επίπεδα > 14 mg / L είναι απαραίτητα για να είναι αποτελεσματικό το φάρμακο. Είναι υποχρεωτική η τακτική παρακολούθηση των επιπέδων. Προκαλεί ισχυρή επαγωγή του κυτοχρώματος Ρ450 3Α4 και χρειάζεται προσοχή όταν συγχορηγείται με άλλα φάρμακα. Προκαλεί ζάλη, ίλιγγο, διαταραχές νευρικού, γαστρεντερικά συμπτώματα, αυξημένη γ-GT και σε όλους τους ασθενείς ανεπάρκεια επινεφριδίων που χρειάζεται υποκατάσταση με υδροκορτιζόνη
Επομένως: θα πρέπει να μελετηθεί πλήρως ο μοριακός μηχανισμός του φλοιοεπινεφριδιακού καρκίνου, να γίνουν τυχαιοποιημένες μελέτες για την καλύτερη χειρουργική στρατηγική (με η χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό). Αναμένεται μελέτη η οποία θα φωτίσει περισσότερο την αξία της μιτοτάνης και βεβαίως να ανπτυχθούν λιγότερο τοξικά φάρμακα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου