Κυριακή της επόμενης εβδομάδας: όλη την εβδομάδα ήμουν συνέχεια κολλητή από πίσω του και προσπάθησα να γνωριστούμε. Έκανα βέβαια εγώ όλη την κουβέντα, γιατί αυτός ήταν δειλός, αλλά δεν με πείραξε καθόλου. Φαινόταν ευχαριστημένος που ήμουν κοντά του κι εγώ χρησιμοποιούσα πολύ το κοινωνικό <<εμείς>>, γιατί φαινόταν να τον κολάκευε που συμπεριλαμβανόταν κι αυτός
Τετάρτη: τα πηγαίνουμε στ' αλήθεια πολύ καλά τώρα και γνωριζόμαστε όλο και περισσότερο. Δεν προσπαθεί να με αποφύγει πια, πράγμα που είναι καλό σημάδι, και δείχνει να του αρέσει που είμαι μαζί του.Αυτό με ευχαριστεί και προσπαθώ να του είμαι χρήσιμη. Την τελευταία εβδομάδα ανέλαβα εγώ τη δουλειά της ονομασίας των πραγμάτων. Δεν μπορεί να σκεφτεί ένα λογικό όνομα μόνος του. Δεν αφήνω να καταλάβει ότι ξέρω το ελάττωμα του. Μόλις εμφανιστεί ένα καινούριο πλάσμα, εγώ το ονομάζω αμέσως. Μόλις δω ένα ζώο ξέρω τι είναι.
Όταν συναντήσαμε το ντόντο αυτός νόμισε ότι είναι αγριόγατα. Εγώ απλώς αναφώνησα <<βρε για δες ένα ντόντο!!>>. Ήταν ολοφάνερο ότι με θαύμασε
Πέμπτη: η πρώτη μου λύπη. Χθές με απέφυγε. Έφυγα και κάθισα μόνη μου στο μέρος που δημιουργηθήκαμε. Η καρδιά μου ήταν πονεμένη. Αλλά όταν έπεσε η νύχτα δεν άντεξα τη μοναξιά. Πήγα στο καινούριο καλύβι που είχε χτίσει να ρωτήσω τι κακό είχα κάνει. Αλλά αυτός μ' έβγαλε έξω κι έτσι πήρα την πρώτη μου λύπη.
Κυριακή: περνάμε καλά πάλι τώρα. Προσπάθησα να του φέρω μερικά από εκείνα τα μήλα, αλλά δεν πρόκειται ποτέ μου να μάθω σημάδι. Είναι απαγορευμένα, κι αυτός λέει ότι θα φέρω κακό, αλλά εγώ προσπαθώ να τον ευχαριστήσω.
Δευτέρα: σήμερα το πρωί είπα τ' όνομα μου. Δεν έδωσε καμμία σημασία. Μιλάει πολύ λίγο. Ίσως δεν είναι έξυπνος και προσπαθεί να το κρύψει. Αν και μιλάει λίγο έχει αξιοσημείωτο λεξιλόγιο. Σήμερα το πρωί είπε μια εκπληκτική λέξη. Που τη βρήκε;; Δεν νομίζω ότι την έχω πει ποτέ εγώ
Τρίτη: όλο το πρωί δούλευα στο κτήμα. Δεν ήρθε. Το μεσημέρι διασκέδασα με τις μέλισσες και τις πεταλούδες και τα λουλούδια, αυτά τα θαυμάσια πλάσματα που πιάνουν το χαμόγελο του Θεού στον ουρανό και το βαστάνε. Ντύθηκα μ' αυτά κι έτρωγα το γεύμα μου. Μήλα ασφαλώς
Αυτός δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα λουλούδια. Τα λέει σκουπίδια. Δεν νοιάζεται για μένα, δεν νοιάζεται για τα λουλούδια, δεν νοιάζεται για τον χρωματισμένο ουρανό το δείλι- μήπως νοιάζεται και για τίποτα, εκτός από το να κάνει καλύβες για να φυλάγεται από την καλή, καθαρή βροχή, και να σκάζει τα καρπούζια και να δοκιμάζει τα σταφύλια και να χαϊδεύει τους καρπούς πάνω στα δένδρα για να δει πως πάει η περιουσία του;;
Τετάρτη: τα πηγαίνουμε στ' αλήθεια πολύ καλά τώρα και γνωριζόμαστε όλο και περισσότερο. Δεν προσπαθεί να με αποφύγει πια, πράγμα που είναι καλό σημάδι, και δείχνει να του αρέσει που είμαι μαζί του.Αυτό με ευχαριστεί και προσπαθώ να του είμαι χρήσιμη. Την τελευταία εβδομάδα ανέλαβα εγώ τη δουλειά της ονομασίας των πραγμάτων. Δεν μπορεί να σκεφτεί ένα λογικό όνομα μόνος του. Δεν αφήνω να καταλάβει ότι ξέρω το ελάττωμα του. Μόλις εμφανιστεί ένα καινούριο πλάσμα, εγώ το ονομάζω αμέσως. Μόλις δω ένα ζώο ξέρω τι είναι.
Όταν συναντήσαμε το ντόντο αυτός νόμισε ότι είναι αγριόγατα. Εγώ απλώς αναφώνησα <<βρε για δες ένα ντόντο!!>>. Ήταν ολοφάνερο ότι με θαύμασε
Πέμπτη: η πρώτη μου λύπη. Χθές με απέφυγε. Έφυγα και κάθισα μόνη μου στο μέρος που δημιουργηθήκαμε. Η καρδιά μου ήταν πονεμένη. Αλλά όταν έπεσε η νύχτα δεν άντεξα τη μοναξιά. Πήγα στο καινούριο καλύβι που είχε χτίσει να ρωτήσω τι κακό είχα κάνει. Αλλά αυτός μ' έβγαλε έξω κι έτσι πήρα την πρώτη μου λύπη.
Κυριακή: περνάμε καλά πάλι τώρα. Προσπάθησα να του φέρω μερικά από εκείνα τα μήλα, αλλά δεν πρόκειται ποτέ μου να μάθω σημάδι. Είναι απαγορευμένα, κι αυτός λέει ότι θα φέρω κακό, αλλά εγώ προσπαθώ να τον ευχαριστήσω.
Δευτέρα: σήμερα το πρωί είπα τ' όνομα μου. Δεν έδωσε καμμία σημασία. Μιλάει πολύ λίγο. Ίσως δεν είναι έξυπνος και προσπαθεί να το κρύψει. Αν και μιλάει λίγο έχει αξιοσημείωτο λεξιλόγιο. Σήμερα το πρωί είπε μια εκπληκτική λέξη. Που τη βρήκε;; Δεν νομίζω ότι την έχω πει ποτέ εγώ
Τρίτη: όλο το πρωί δούλευα στο κτήμα. Δεν ήρθε. Το μεσημέρι διασκέδασα με τις μέλισσες και τις πεταλούδες και τα λουλούδια, αυτά τα θαυμάσια πλάσματα που πιάνουν το χαμόγελο του Θεού στον ουρανό και το βαστάνε. Ντύθηκα μ' αυτά κι έτρωγα το γεύμα μου. Μήλα ασφαλώς
Αυτός δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα λουλούδια. Τα λέει σκουπίδια. Δεν νοιάζεται για μένα, δεν νοιάζεται για τα λουλούδια, δεν νοιάζεται για τον χρωματισμένο ουρανό το δείλι- μήπως νοιάζεται και για τίποτα, εκτός από το να κάνει καλύβες για να φυλάγεται από την καλή, καθαρή βροχή, και να σκάζει τα καρπούζια και να δοκιμάζει τα σταφύλια και να χαϊδεύει τους καρπούς πάνω στα δένδρα για να δει πως πάει η περιουσία του;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου