Υπογονιμοτητα οριζεται ως η αδυναμια συλληψης μετα απο ενα χρονο τακτικης επαφης σε γυναικες <35 ετων που δεν χρησιμοποιουν αντισυλληψη, και μετα απο 6 μηνες σε γυναικες >35 ετων.
Στειροτητα οριζεται ως η απολυτη αδυναμια συλληψης (απουσια σπερματοζωαριων, προωρη εμμηνοπαυση η πληρης αποφραξη σαλπιγγων).
Επιδημιολογικα δεδομενα δειχνουν οτι 10-15% των ζευγαριων αντιμετωπιζουν προβληματα.
Η γυναικεια υπογονιμοτητα εμφανιζεται στο 37% του συνολου των υπογονιμων ζευγαριων. Τα συνηθεστερα προβληματα, τα οποια ευθυνονται για το 81% της γυναικειας υπογονιμοτητας ειναι διαταραχη ωοθυλακιορρηξιας (25%), ενδομητριωση (15%), πυελικες συμφυσεις (11%), αποφραξη σαλπιγγων (11%), αλλες ανωμαλιες σαλπιγγων (11%), και υπερπρολακτιναιμια (7%).
Η υποθαλαμικη αμηνορροια θα πρεπει να διερευνηθει. Η αλλαγη στην παλμικη εκκριση του GnRH μπορει να προκαλεσει ανωοθυλακιορρηξια και αμηνορροια. Τα αιτια μπορει να ειναι λειτουργικα (υπερβολικη ασκηση, διαταραχη στη διατροφη, και stress), φυσιολογικη υποθαλαμικη αμηνορροια (μετα τοκετο, και στη διαρκεια του θηλασμου), φαρμακολογικα (οπιοειδη), και σε σχεση με ψυχιατρικα νοσηματα (ανορεξια/βουλιμια).Η λεπτινη φαινεται οτι παιζει βασικο ρολο στην ρυθμιση του υποθαλαμου, καθως χορηγηση λεπτινης φαινεται οτι ευοδωνει την παλμικοτητα του GnRH και βελτιωνει την εμμηνη ρυση.
Τελος μπορει να εχει σχεση με οργανικη βλαβη του υποθαλαμου-υποφυσης οπως η συγγενης ανεπαρκεια GnRH (ιδιοπαθης υπογοναδοτροπικος υπογοναδισμος).Σπανιες μεταλλαξεις σε γονιδια που σχετιζονται με υπογοναδοτροπικο υπογοναδισμο, προσφατα εντοπιστηκαν σε γυναικες με υποθαλαμικη αμηνορροια (FGFR1, PROKR2, GNRHR και KAL1, γονιδια που παιζουν θεμελιωδη ρολο στην οντογεννεση και λειτουργια του GnRH). Οι ερευνητες πιστευουν οτι γεννετικες μεταλλαξεις σε αυτους τους ασθενεις μπορει να συμβαλλουν και στη διαταραχη της διατροφης τους.
Αν και σπανια υπαρχουν και διηθητικες βλαβες του υποθαλαμου που μπορει να οδηγησουν σε αμμηνοροια (κρανιοφαρυγγιωμα, κυστεις, ογκοι πρωτοπαθεις του ΚΝΣ, ιστιοκυττωση, κοκκιωματα, λεμφωματα, νευροσαρκοειδωση, συφιλλη, φυματιωση).
Ενας πρακτικος ορισμος της υποθαλαμικης αμηνορροιας ειναι απουσια εμμηνου ρυσης για διαστημα μεγαλυτερο απο 6 μηνες, χωρις ανατομικες η οργανικες βλαβες. Επομενως η λειτουργικη υποθαλαμικη αμηνορροια ειναι μια διαγνωση που γινεται εξ' αποκλεισμου.
Οι ωοθηκες ειναι σε αμεση αλληλεπιδραση με αλλους ενδοκρινεις αδενες. Η αλληλεπιδραση αυτη μπορει να ευθυνεται για την υπογονιμοτητα.
Η υπερπρολακτιναιμια εχει επιδραση στη φυσιολογικη λειτουργια των γοναδων και μπορει να αντιμετωπιστει. Τα προλακτινωματα ειναι ο συνηθεστερος ογκος στην υποφυση. Αλλα αυξημενη προλακτινη βρισκεται φυσιολογικα στην εγκυμοσυνη, στη γαλουχια, σε καταστασεις stress, αλλα και συμπιεση του στελεχους της υποφυσης, φαρμακα, υποθυρεοειδισμο και νεφρικη διαταραχη.
Η μεγαλακρια και η νοσος Cushing επηρεαζουν την γονιμοτητα σε διαφορα επιπεδα.
Οι θυρεοειδικες παθησεις , υπερ/υποθυρεοειδισμος επιδρουν στις ωοθηκες με απ'ευθειας δραση, μεσω της αυτοανοσιας αλλα και λογω μεταβολης στα επιπεδα SHBG.
Πρωτοπαθεις βλαβες των ωοθηκων οπως το PCO, και η πρωτοπαθης ανεπαρκεια των ωοθηκων ειναι συχνα ευρηματα και αναπτυσονται νεες θεραπειες.
Στειροτητα οριζεται ως η απολυτη αδυναμια συλληψης (απουσια σπερματοζωαριων, προωρη εμμηνοπαυση η πληρης αποφραξη σαλπιγγων).
Επιδημιολογικα δεδομενα δειχνουν οτι 10-15% των ζευγαριων αντιμετωπιζουν προβληματα.
Η γυναικεια υπογονιμοτητα εμφανιζεται στο 37% του συνολου των υπογονιμων ζευγαριων. Τα συνηθεστερα προβληματα, τα οποια ευθυνονται για το 81% της γυναικειας υπογονιμοτητας ειναι διαταραχη ωοθυλακιορρηξιας (25%), ενδομητριωση (15%), πυελικες συμφυσεις (11%), αποφραξη σαλπιγγων (11%), αλλες ανωμαλιες σαλπιγγων (11%), και υπερπρολακτιναιμια (7%).
Η υποθαλαμικη αμηνορροια θα πρεπει να διερευνηθει. Η αλλαγη στην παλμικη εκκριση του GnRH μπορει να προκαλεσει ανωοθυλακιορρηξια και αμηνορροια. Τα αιτια μπορει να ειναι λειτουργικα (υπερβολικη ασκηση, διαταραχη στη διατροφη, και stress), φυσιολογικη υποθαλαμικη αμηνορροια (μετα τοκετο, και στη διαρκεια του θηλασμου), φαρμακολογικα (οπιοειδη), και σε σχεση με ψυχιατρικα νοσηματα (ανορεξια/βουλιμια).Η λεπτινη φαινεται οτι παιζει βασικο ρολο στην ρυθμιση του υποθαλαμου, καθως χορηγηση λεπτινης φαινεται οτι ευοδωνει την παλμικοτητα του GnRH και βελτιωνει την εμμηνη ρυση.
Τελος μπορει να εχει σχεση με οργανικη βλαβη του υποθαλαμου-υποφυσης οπως η συγγενης ανεπαρκεια GnRH (ιδιοπαθης υπογοναδοτροπικος υπογοναδισμος).Σπανιες μεταλλαξεις σε γονιδια που σχετιζονται με υπογοναδοτροπικο υπογοναδισμο, προσφατα εντοπιστηκαν σε γυναικες με υποθαλαμικη αμηνορροια (FGFR1, PROKR2, GNRHR και KAL1, γονιδια που παιζουν θεμελιωδη ρολο στην οντογεννεση και λειτουργια του GnRH). Οι ερευνητες πιστευουν οτι γεννετικες μεταλλαξεις σε αυτους τους ασθενεις μπορει να συμβαλλουν και στη διαταραχη της διατροφης τους.
Αν και σπανια υπαρχουν και διηθητικες βλαβες του υποθαλαμου που μπορει να οδηγησουν σε αμμηνοροια (κρανιοφαρυγγιωμα, κυστεις, ογκοι πρωτοπαθεις του ΚΝΣ, ιστιοκυττωση, κοκκιωματα, λεμφωματα, νευροσαρκοειδωση, συφιλλη, φυματιωση).
Ενας πρακτικος ορισμος της υποθαλαμικης αμηνορροιας ειναι απουσια εμμηνου ρυσης για διαστημα μεγαλυτερο απο 6 μηνες, χωρις ανατομικες η οργανικες βλαβες. Επομενως η λειτουργικη υποθαλαμικη αμηνορροια ειναι μια διαγνωση που γινεται εξ' αποκλεισμου.
Οι ωοθηκες ειναι σε αμεση αλληλεπιδραση με αλλους ενδοκρινεις αδενες. Η αλληλεπιδραση αυτη μπορει να ευθυνεται για την υπογονιμοτητα.
Η υπερπρολακτιναιμια εχει επιδραση στη φυσιολογικη λειτουργια των γοναδων και μπορει να αντιμετωπιστει. Τα προλακτινωματα ειναι ο συνηθεστερος ογκος στην υποφυση. Αλλα αυξημενη προλακτινη βρισκεται φυσιολογικα στην εγκυμοσυνη, στη γαλουχια, σε καταστασεις stress, αλλα και συμπιεση του στελεχους της υποφυσης, φαρμακα, υποθυρεοειδισμο και νεφρικη διαταραχη.
Η μεγαλακρια και η νοσος Cushing επηρεαζουν την γονιμοτητα σε διαφορα επιπεδα.
Οι θυρεοειδικες παθησεις , υπερ/υποθυρεοειδισμος επιδρουν στις ωοθηκες με απ'ευθειας δραση, μεσω της αυτοανοσιας αλλα και λογω μεταβολης στα επιπεδα SHBG.
Πρωτοπαθεις βλαβες των ωοθηκων οπως το PCO, και η πρωτοπαθης ανεπαρκεια των ωοθηκων ειναι συχνα ευρηματα και αναπτυσονται νεες θεραπειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου