Υπέρταση και αλάτι

 Η σταθερότητα του εσωτερικού περιβάλλοντος στον οργανισμό του ανθρώπου είναι απαραίτητη για τη ζωή. Το ισοζύγιο του νατρίου είναι αναπόσπαστο μέρος αυτού του περιβάλλοντος και είναι μια ισορροπία ανάμεσα στην πρόσληψη αλατιού (χλωριούχο νάτριο) και στην εξαιρετική ρύθμιση της απέκκρισης του. Αντιστοιχίζοντας την απέκκριση νατρίου στα ούρα με την πρόσληψη νατρίου, ο νεφρός αποτρέπει τις επιβλαβείς αλλαγές στην ισορροπία των ηλεκτρολυτών, τον όγκο του εξωκυττάριου υγρού (ECF) και την αρτηριακή πίεση. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι μικροσκοπικές αλλαγές στον κυκλοφορούντα όγκο , που συνήθως συσχετίζεται άμεσα με την πρόσληψη νατρίου, σηματοδοτούν προσαρμογές στα νεφρά για διατήρηση της απέκκρισης νατρίου ίση με τη διαιτητική πρόσληψη νατρίου. Τα κύρια συστήματα φυσιολογικού ελέγχου είναι πλέον καλά κατανοητά και αποτελούν κοινούς στόχους θεραπευτικών παρεμβάσεων που παρατείνουν τη ζωή.

Η πρόσληψη αλατιού σχετίζεται με την αρτηριακή πίεση. Η υψηλή πρόσληψη αυξάνει την αρτηριακή πίεση. Μια πρόσφατη ανασκόπηση έδειξε ότι ο διαιτητικός περιορισμός του αλατιού, σε σύγκριση με την υψηλή πρόσληψη αλατιού , μειώνει τη μέση αρτηριακή πίεση κατά 0,4 mm Hg σε άτομα με φυσιολογική πίεση και κατά 4 mm Hg σε άτομα με διαγνωσμένη υπέρταση. Ωστόσο, οι επιμέρους επιδράσεις της πρόσληψης αλατιού στην αρτηριακή πίεση ποικίλλουν πολύ. Επίσης η αναλογία πρόσληψης αλατιού προς πρόσληψη καλίου μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική. Μια πρόσφατη μεγάλη, τυχαιοποιημένη μελέτη έδειξε ότι τα άτομα που έλαβαν ένα υποκατάστατο άλατος που περιέχει κάλιο (75% NaCl, 25% χλωριούχο κάλιο), αντί για τυπικό αλάτι (100% NaCl), όχι μόνο είχαν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση αλλά και χαμηλότερη ποσοστά εγκεφαλικών επεισοδίων, μείζονα καρδιαγγειακά συμβάντα και θάνατο από οποιαδήποτε αιτία.

Ωστόσο, είναι σαφές ότι μερικοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην πρόσληψη αλατιού. Ένας χρήσιμος ορισμός είναι μια διαφορά στη μέση αρτηριακή πίεση που είναι 10 mm Hg ή μεγαλύτερη όταν η ισορροπία αλατιού μεταβάλλεται από έναν συνδυασμό δίαιτας και διουρητικών αγκύλης.  Έχει προταθεί ότι η υπερβολική πρόσληψη αλατιού μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις ανεξάρτητα από την αρτηριακή πίεση, όπως η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος.