Εντεροενδοκρινικά κύτταρα - Διαφοροποίηση

 Μέχρι τη 10ετία του 1960 η ομοιότητα των εντεροενδοκρινικών κυττάρων (EECs) με τους νευρώνες π.χ. η παραγωγή νευροδιαβιβαστών και οι προβολές που μοιάζουν με συνάψεις, οδήγησε στην πεποίθηση ότι τα κύτταρα αυτά προέρχονται από κύτταρα νευρικά που μεταναστεύουν στο επιθήλιο του εντέρου. Τα κύτταρα χρωμαφίνης του μυελού των νεφρών, που πήραν το όνομά τους από τη χαρακτηριστική τους χρώση με άλατα χρωμίου που μοιάζουν με εντερικά EΕCs, είναι επίσης γνωστό ότι προέρχονται από νευρικά κύτταρα. Τελικά αποδείχθηκε ότι είναι κύτταρα ενδοδερμικής προέλευσης. Έγινε προσπάθεια να βρεθεί ένας κοινός πρόδρομος. Όλα τα κύτταρα του εντερικού επιθηλίου, συμπεριλαμβανομένων και των EECs, προέρχονται από τη ζώνη των βλαστικών κυττάρων, με συνεχή πολλαπλασιασμό των εντερικών βλαστικών κυττάρων crypt-base columnar (CBC). Παράγονται συνεχώς στο κάτω μέρος της κρύπτης και ρίχνονται στον εντερικό αυλό στο τέλος της ζωής τους (ημέρες έως εβδομάδες).  Όταν βγουν από τη ζώνη των βλαστικών κυττάρων τα θυγατρικά κύτταρα αρχίζουν να διαφοροποιούνται σε ένα από τα πολλά εντερικά κύτταρα και μεταναστεύουν κατά μήκος του εντέρου. Τα EECs ξεκινούν την διαφοροποίηση τους και αυξάνουν τον προ-ενδοκρινικό παράγοντα μεταγραφής νευρογενίνη - 3 (Neurog3). Η έναρξη της έκφρασης του παράγοντα συμβαίνει σε ένα ευρύ φάσμα του επιθηλίου στις κρύπτες του εντέρου. Η διαφορά στα σήματα που λαμβάνουν τα κύτταρα από το περιβάλλον έχει άμεση επίδραση στην γέννηση συγκεκριμένων EECs. Aν και τα EECs αποτελούν λιγότερο από 1% του επιθηλίου του εντέρου, εκκρίνουν 20 διαφορετικές ορμόνες. Οι υπότυποι καθορίζονται από τις ορμόνες τις οποίες παράγουν. Η αισθητηριακή είσοδος από τον εντερικό αυλό ελέγχει την έκκριση αυτών των ορμονών που ρυθμίζουν το μεταβολισμό, την ανοσία του βλεννογόνου και την εντερική κινητικότητα