Το επιθήλιο του εντέρου συνδέεται γενικά με την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών και επιπλέον λειτουργεί ως φραγμός. Είναι το μεγαλύτερο ενδοκρινικό όργανο στο σώμα μας. Σε έναν μέσο άνθρωπο, περίπου 100 εκατομμύρια εντερικά ενδοκρινικά κύτταρα, τα εντεροενδοκρινικά κύτταρα (EECs), αποπίπτουν και αναγεννώνται από νέα διαφοροποιημένα κύτταρα. Τα κύτταρα αυτά αποτελούν το 1% του εντερικού επιθηλίου και παράγουν > από 20 εντερικές ορμόνες. Υπάρχουν κύτταρα εντεροχρωμίνης (σεροτονίνη, 5-ΗΤ), κύτταρα Ι (χολοκυστοκινίνη-CCK), κύτταρα Κ (γαστρικό ανασταλτικό πεπτίδιο GIP), κύτταρα L (glucagon-like peptide 1, GLP-1), κύτταρα Χ (γκρελίνη, GHRL), κύτταρα S (εκκρινίνη, SCT), κύτταρα D (σωματοστατίνη, SST), κύτταρα Ν (νευροτενσίνη, NTS)
Οι εντερικές ορμόνες εξυπηρετούν ένα ευρύ φάσμα λειτουργιών. Υπάρχουν ορμόνες που απελευθερώνονται μεταγευματικά, ή κατά τη διάρκεια νηστείας με επίδραση στην ομοιόσταση της γλυκόζης, οι ινκρετίνες που ενισχύουν την απελευθέρωση ινσουλίνης από τα β-κύτταρα, ορμόνες που καθυστερούν την κένωση του στομάχου και άλλες που ελέγχουν την μεταβολική προσαρμογή ρυθμίζοντας την όρεξη. Υπάρχουν ορμόνες που απελευθερώνονται εν αναμονή γεύματος και αυτές που προκαλούν κορεσμό στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Επίσης συνδέονται με ανοσία του βλενογόννου: έχουν υποδοχείς για μικροβιακούς μεταβολίτες, εκκρίνουν κυτοκίνες, παράγουν ορμόνες με άμεση δράση στο ανοσοποιητικό και δρουν σαν φρουροί και συντονιστές της εντερικής ανοσίας. Ωστόσο η έκταση αυτού του ρόλου δεν έχει ακόμα μελετηθεί αρκετά
Αναφέρονται > από 20 διαφορετικά είδη κυττάρων. Μέχρι πρόσφατα δεν ήταν σαφές αν αυτό ήταν αποτέλεσμα μεγάλου αριθμού ανεξάρτητων οδών διαφοροποίησης από έναν κοινό εντεροενδοκρινικό πρόγονο. Οι εξελίξεις στη βιολογία εισήγαγαν την έννοια της ορμονικής πλαστικότητας: την ικανότητα του εντεροενδοκρινικού κυττάρου να περάσει από διαφορετικές λειτουργικές καταστάσεις με διαφορετικό ορμονικό ρεπερτόριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου