Υπεραλδοστερονισμός - Tests

Το πιο ευαίσθητο test είναι το ARR (aldosterone to renin ratio). Μέτρηση αλδοστερόνης σε ng/dL και plasma renin activity (PRA) σε ng/ml/h. Ο ασθενής κάθεται για 5-15 λεπτά. Έχει διορθωθεί η υποκαλιαιμία του και απαιτείται κάλιο >3.5mmol/L, είναι σε δίαιτα με επάρκεια νατρίου και έχει διακόψει σπιρονολακτόνη, επλερενόνη, αμιλορίδη, τριαμτερένη και διουρητικά για τουλάχιστον 4 εβδομάδες. ARR > 30 με συγκέντρωση αλδοστερόνης >15 ng/ml αυξάνει την πιθανότητα πρωτοπαθούς υπεραλδοστερονισμού
Επίσης:
. Φόρτιση με άλας: 6 gr χλωριούχο νάτριο για 3 ημέρες, Αλδοστερόνη ούρων >12mg/24 h(33 nmol/24 h) ή>14mg/24 h (39 nmol/24 h). Είναι απλή διαδικασία, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος υπερφόρτωσης με υγρά και υποκαλιαιμίας και επιπλέον για πολλούς ασθενείς είναι δύσκολη η ακριβής συλλογή των ούρων
. Έγχυση 0.9% φυσιολογικό ορό 2 L σε 4 ώρες και συγκέντρωση αλδοστερόνης στον ορό >5-10 ngr/dL (140-280 pmol/L) και πάλι με κίνδυνο υπερφόρτωσης και υποκαλιαιμίας
. 0.1mgr φλουοροκορτιζόνης/6 ώρες για 4 ημέρες και αλδοστερόνη ορού την 4η ημέρα >6 ng/dL(170 pmol/L) και plasma renin activity (PRA) <1 ng/mL/h και πολύ χαμηλή κορτιζόλη ορού
. 25-50 mgr από του στόματος καπτοπρίλη και μείωση της αλδοστερόνης <30% ή αλδοστερόνη >8.5 ngr/dL ή ARR (aldosterone to renin ratio) >30 ng/dL/ng/mL/h
Ασθενείς μα αυτόματη υποκαλιαιμία και υψηλή συγκέντρωση αλδοστερόνης >20 ng/dLή >550 pmol/L σε συνδυασμό με ρενίνη κάτω από τα επίπεδα ανίχνευσης παρακάμπτουν τις δοκιμασίες