. Μέτρηση βασοπρεσίνης AVP: είναι δυνατή από το 1973. Η μέτρηση της βελτίωσε το test στέρησης. Όμως η ορμόνη είναι ασταθής, χρειάζεται πολύ προσεκτική λήψη δείγματος, άμεση φυγοκέντρηση και ψύξη στους -70 βαθμούς. Η ακρίβεια της μέτρησης είναι χαμηλή (46%). Εάν το test στέρησης δεν βοηθά, η μέτρηση της AVP απάντησης κατά τη διάρκεια έγχυσης υπέρτονου (3-5% νάτριο) διαλύματος μπορεί να βοηθήσει στη διαφορική διάγνωση . Το υπέρτονο διάλυμα δεν εξασφαλίζει την μέγιστη απάντηση της AVP, ωστόσο απάντηση κάτω από τα φυσιολογικά επίπεδα σημαίνει κεντρικό άποιο. Το test γίνεται σε νοσοκομειακό περιβάλλον
. Μέτρηση co-πεπτίνης: έχει προταθεί σαν συμπληρωματική στη μέτρηση AVP. Είναι το C-άκρο της προ-προ-AVP και εκκρίνεται από τη νευρο-υπόφυση σε ίση ποσότητα με την AVP και αντιδρά παρόμοια στα ερεθίσματα. Είναι πιό σταθερή από την AVP και ο χειρισμός του δείγματος είναι πιό εύκολος. Από μελέτες έχει φανεί ότι μετά διασφηνοειδική επέμβαση, συγκέντρωση co-πεπτίνης <2.5pmol/L προβλέπει σε ποσοστό 81% κεντρικό άποιο διαβήτη, με ειδικότητα 97%. Επίσης με co-πεπτίνη >21.4pmol/L έχει προταθεί ότι βάζει τη διάγνωση νεφρογενούς άποιου διαβήτη με ακρίβεια και ευαισθησία 100%. Σε τιμές 2.6-21.4pmol/L γίνεται μέτρηση co-πεπτίνης μετά από ωσμωτική διέγερση. Αν η συγκέντρωση είναι >4.9pmol/L βοηθά στη διαφορική διάγνωση μεταξύ κεντρικού άποιου διαβήτη και πρωτοπαθούς πολυδιψίας . Φαίνεται ότι είναι ένας πολλά υποσχόμενος δείκτης, σε ασθενείς με πολυουρία
. Δίψα: σε μελέτες έχει φανεί ότι το αίσθημα της δίψας προκύπτει στο ίδιο ωσμωτικό σημείο που αρχίζει να εκκρίνεται AVP. Το αίσθημα της δίψας υποχωρεί γρήγορα με νερό. Η μέτρηση της δίψας βοηθάει στον αδιψή άποιο διαβήτη, όπου η απουσία δίψας κατά της διάρκεια του test στέρησης ή της έγχυσης υπέρτονου διαλύματος είναι το gold stantard της διάγνωσης. Επίσης οι ασθενείς με πρωτοπαθή πολυδιψία έχουν διαταραχές του αισθήματος δίψας: χαμηλή ωσμωτική ουδό δίψας, υπερβολική δίψα σε αύξηση της ωσμωτικότητας του πλάσματος και δεν καταστέλλεται το αίσθημα της δίψας με κατανάλωση νερού. Η μη καταστολή του αισθήματος της δίψας (>50%) μετά κατανάλωση νερού είναι ισχυρή ένδειξη πρωτοπαθούς πολυδιψίας
. Μέτρηση co-πεπτίνης: έχει προταθεί σαν συμπληρωματική στη μέτρηση AVP. Είναι το C-άκρο της προ-προ-AVP και εκκρίνεται από τη νευρο-υπόφυση σε ίση ποσότητα με την AVP και αντιδρά παρόμοια στα ερεθίσματα. Είναι πιό σταθερή από την AVP και ο χειρισμός του δείγματος είναι πιό εύκολος. Από μελέτες έχει φανεί ότι μετά διασφηνοειδική επέμβαση, συγκέντρωση co-πεπτίνης <2.5pmol/L προβλέπει σε ποσοστό 81% κεντρικό άποιο διαβήτη, με ειδικότητα 97%. Επίσης με co-πεπτίνη >21.4pmol/L έχει προταθεί ότι βάζει τη διάγνωση νεφρογενούς άποιου διαβήτη με ακρίβεια και ευαισθησία 100%. Σε τιμές 2.6-21.4pmol/L γίνεται μέτρηση co-πεπτίνης μετά από ωσμωτική διέγερση. Αν η συγκέντρωση είναι >4.9pmol/L βοηθά στη διαφορική διάγνωση μεταξύ κεντρικού άποιου διαβήτη και πρωτοπαθούς πολυδιψίας . Φαίνεται ότι είναι ένας πολλά υποσχόμενος δείκτης, σε ασθενείς με πολυουρία
. Δίψα: σε μελέτες έχει φανεί ότι το αίσθημα της δίψας προκύπτει στο ίδιο ωσμωτικό σημείο που αρχίζει να εκκρίνεται AVP. Το αίσθημα της δίψας υποχωρεί γρήγορα με νερό. Η μέτρηση της δίψας βοηθάει στον αδιψή άποιο διαβήτη, όπου η απουσία δίψας κατά της διάρκεια του test στέρησης ή της έγχυσης υπέρτονου διαλύματος είναι το gold stantard της διάγνωσης. Επίσης οι ασθενείς με πρωτοπαθή πολυδιψία έχουν διαταραχές του αισθήματος δίψας: χαμηλή ωσμωτική ουδό δίψας, υπερβολική δίψα σε αύξηση της ωσμωτικότητας του πλάσματος και δεν καταστέλλεται το αίσθημα της δίψας με κατανάλωση νερού. Η μη καταστολή του αισθήματος της δίψας (>50%) μετά κατανάλωση νερού είναι ισχυρή ένδειξη πρωτοπαθούς πολυδιψίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου