δεν είμαι σαν τους άλλους..
οι άλλοι είναι σαν τους άλλους..
μοιάζουν όλοι..
συναθροίζονται..
στριμώχνονται..
είναι εύθυμοι..
και είναι συνάμα ευχαριστημένοι..
ενώ εγώ..
εγώ θα πέθαινα εκεί που κάνουν το πικνίκ τους..
θα πήγαινα από ασφυξία κάτω απ' τις σημαίες τους..
οι στρατιώτες τους δεν με συμπαθούν..
το χιούμορ τους με πληγώνει..
το ενδιαφέρον τους είναι δολοφονικό..
δεν είμαι σαν τους άλλους..
καίγομαι στην κόλαση..
στην κόλαση του εαυτού μου..
οι άλλοι είναι σαν τους άλλους..
μοιάζουν όλοι..
συναθροίζονται..
στριμώχνονται..
είναι εύθυμοι..
και είναι συνάμα ευχαριστημένοι..
ενώ εγώ..
εγώ θα πέθαινα εκεί που κάνουν το πικνίκ τους..
θα πήγαινα από ασφυξία κάτω απ' τις σημαίες τους..
οι στρατιώτες τους δεν με συμπαθούν..
το χιούμορ τους με πληγώνει..
το ενδιαφέρον τους είναι δολοφονικό..
δεν είμαι σαν τους άλλους..
καίγομαι στην κόλαση..
στην κόλαση του εαυτού μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου