Ο Μπάρδουρ αφήνει την εφημερίδα κι αδειάζουν και οι δύο τους σάκκους τους απ' όλα όσα κάνουν τη ζωή ενδιαφέρουσα, αν εξαιρέσουμε στην περίπτωση τους, κάποια κόκκινα χείλη, όνειρα και μεταξένια μαλλιά
Δεν μπορείς να χώσεις στο σάκκο σου όνειρα και κόκκινα χείλη για να τα πάρεις μαζί σου στην παράγκα, μήτε και να τ' αγοράσεις, ακόμα κι αν υπήρχαν πέντε μαγαζιά στο Χωριό, και στο απόγειο του κατακαλόκαιρου η επιλογή θα σε ζάλιζε
Ίσως να μην μπορείς ποτέ ν΄αγοράσεις ότι μετράει περισσότερο. Όχι, ασφαλώς, όχι, δυστυχώς, δυστυχέστατα ή ας πούμε καλύτερα
Σ' ευχαριστώ Θεέ μου
Γιόν Κάλμαν Στέφανσον
Δεν μπορείς να χώσεις στο σάκκο σου όνειρα και κόκκινα χείλη για να τα πάρεις μαζί σου στην παράγκα, μήτε και να τ' αγοράσεις, ακόμα κι αν υπήρχαν πέντε μαγαζιά στο Χωριό, και στο απόγειο του κατακαλόκαιρου η επιλογή θα σε ζάλιζε
Ίσως να μην μπορείς ποτέ ν΄αγοράσεις ότι μετράει περισσότερο. Όχι, ασφαλώς, όχι, δυστυχώς, δυστυχέστατα ή ας πούμε καλύτερα
Σ' ευχαριστώ Θεέ μου
Γιόν Κάλμαν Στέφανσον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου