Λόγω υψηλού κινδύνου μόλυνσης ή και ακρωτηριασμού ή πρόληψη επανεμφάνισης του έλκους είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα στη προσέγγιση του διαβητικού ποδιού
Ο ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας είναι το ιστορικό προηγούμενου έλκους. Πρώιμα σημεία είναι διόγκωση, αιμορραγία ή φουσκάλα και διαφορά της θερμοκρασίας. Ο διαβητικός πρέπει να φοράει κατάλληλα υποδήματα, κατά παραγγελία και με ελάχιστη μηχανική καταπόνηση στο σημείο του έλκους (ανακούφιση πελματικής πίεσης)
Η συνεχής εκπαίδευση των ασθενών και η γνώση σχετικά με τα προβλήματα των ποδιών είναι σημαντικά και προ/υποθέτει και καλά εκπαιδευμένο ιατρικό προσωπικό
Ο χειρουργικός καθαρισμός φαίνεται ότι είναι σχετικά πιό αποτελεσματικός στην πρόληψη επανεμφάνισης και όχι τόσο στη θεραπεία του ενεργού έλκους
Η προσοχή έχει σημαντικό ρόλο στην κλινική έκβαση. Η συμμόρφωση σε συγκεκριμένες συστάσεις, η επαγγελματική φροντίδα των ποδιών, η παρακολούθηση της θερμοκρασίας, τα θεραπευτικά υποδήματα και η καλή ρύθμιση του σακχάρου είναι απαραίτητα μέτρα
Τα έλκη είναι συνήθως πελματιαία (50%). Είναι πιό δύσκολα στην αντιμετώπιση τους λόγω της βαρύτητας και της πίεσης σε ένα νευροπαθητικό άκρο
Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ολοκληρωμένη φροντίδα ποδιών και καλή εκπαίδευση ασθενών. Χρειάζεται συνεχής επαγγελματική φροντίδα ανά 1-3 μήνες. Η έγκαιρη αναγνώριση νέων βλαβών είναι εξαιρετικά σημαντική. Σε σημεία υποτροπής οι ασθενείς συστήνεται να περιορίσουν την δραστηριότητα τους, να παρακολουθούν τακτικά το σάκχαρο και να τροποποιήσουν την δόση της ινσουλίνης
Μελλοντικές προοπτικές
Οι επιπλοκές των κάτω άκρων είναι σημαντικό βάρος για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Τα έλκη των ποδιών επανέρχονται συχνά. Θα πρέπει να υπάρχει συλλογική προσπάθεια και στην θεραπεία του έλκους αλλά και στην μεγιστοποίηση των διαστημάτων χωρίς έλκος για όλους τους ασθενείς με διαβητικό πόδι. Η επιθετική θεραπεία στη διάρκεια της ενεργού νόσου και η βελτίωση της φροντίδας στη διάρκεια της ύφεσης μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες ημέρες χωρίς έλκος, λιγότερες επισκέψεις σε νοσοκομεία και εξωτερικούς ασθενείς με βελτιωμένη ποιότητα ζωής
Ο ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας είναι το ιστορικό προηγούμενου έλκους. Πρώιμα σημεία είναι διόγκωση, αιμορραγία ή φουσκάλα και διαφορά της θερμοκρασίας. Ο διαβητικός πρέπει να φοράει κατάλληλα υποδήματα, κατά παραγγελία και με ελάχιστη μηχανική καταπόνηση στο σημείο του έλκους (ανακούφιση πελματικής πίεσης)
Η συνεχής εκπαίδευση των ασθενών και η γνώση σχετικά με τα προβλήματα των ποδιών είναι σημαντικά και προ/υποθέτει και καλά εκπαιδευμένο ιατρικό προσωπικό
Ο χειρουργικός καθαρισμός φαίνεται ότι είναι σχετικά πιό αποτελεσματικός στην πρόληψη επανεμφάνισης και όχι τόσο στη θεραπεία του ενεργού έλκους
Η προσοχή έχει σημαντικό ρόλο στην κλινική έκβαση. Η συμμόρφωση σε συγκεκριμένες συστάσεις, η επαγγελματική φροντίδα των ποδιών, η παρακολούθηση της θερμοκρασίας, τα θεραπευτικά υποδήματα και η καλή ρύθμιση του σακχάρου είναι απαραίτητα μέτρα
Τα έλκη είναι συνήθως πελματιαία (50%). Είναι πιό δύσκολα στην αντιμετώπιση τους λόγω της βαρύτητας και της πίεσης σε ένα νευροπαθητικό άκρο
Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ολοκληρωμένη φροντίδα ποδιών και καλή εκπαίδευση ασθενών. Χρειάζεται συνεχής επαγγελματική φροντίδα ανά 1-3 μήνες. Η έγκαιρη αναγνώριση νέων βλαβών είναι εξαιρετικά σημαντική. Σε σημεία υποτροπής οι ασθενείς συστήνεται να περιορίσουν την δραστηριότητα τους, να παρακολουθούν τακτικά το σάκχαρο και να τροποποιήσουν την δόση της ινσουλίνης
Μελλοντικές προοπτικές
Οι επιπλοκές των κάτω άκρων είναι σημαντικό βάρος για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Τα έλκη των ποδιών επανέρχονται συχνά. Θα πρέπει να υπάρχει συλλογική προσπάθεια και στην θεραπεία του έλκους αλλά και στην μεγιστοποίηση των διαστημάτων χωρίς έλκος για όλους τους ασθενείς με διαβητικό πόδι. Η επιθετική θεραπεία στη διάρκεια της ενεργού νόσου και η βελτίωση της φροντίδας στη διάρκεια της ύφεσης μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερες ημέρες χωρίς έλκος, λιγότερες επισκέψεις σε νοσοκομεία και εξωτερικούς ασθενείς με βελτιωμένη ποιότητα ζωής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου