"Xρήματα που κουδουνίζουν πέφτοντας στα τσίγκινα πιάτα των ζητιάνων. Θραύσματα πολύγλωσσα- αρμένικα, ελληνικά, αμχάρικα, μαροκινά, αραβικά. Εβραίοι από τη Μικρασία, τον Πόντο, τη Γεωργία. Μανάδες που γεννήθηκαν σ' ελληνικά πολίσματα της Μαύρης Θάλασσας. Κοινότητες που σωριάστηκαν σαν κλαδιά δένδρων, που τους λείπει ο κορμός τους κι ονειρεύονται την Εδέμ. Αυτές είναι οι φτωχογειτονιές της λευκής πόλης. Δεν θυμίζουν σε τίποτα εκείνους τους όμορφους δρόμους που έχτισαν και διακόσμησαν οι ξένοι κι όπου κάθονται οι χρηματιστές για να διαβάσουν τις πρωινές εφημερίδες. Ακόμα και το λιμάνι είναι ανύπαρκτο για μας εδώ. Καμιά φορά τον χειμώνα, σπάνια, μπορεί ν' ακουστεί η βροντή μιας σειρήνας- όμως σ' άλλη γη. Αχ η μιζέρια των λιμανιών και των ονομάτων τους όταν δεν πρόκειται να ταξιδέψει κανείς για πουθενά! Μοιάζει με θάνατο- τον προσωπικό θάνατο που προσφέρεται σε κάθε επανάληψη της λέξης Αλεξάνδρεια, Αλεξάνδρεια"
Λόρενς Ντάρελ
Λόρενς Ντάρελ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου