Ένας θάνατος στην οικογένεια

Η ζωή εδώ ήταν τόσο ρυθμισμένη και διαχωρισμένη, που μπορούσες να την καταλάβεις γεωμετρικά και βιολογικά. Το ότι η ζωή είχε στενή σχέση με κάτι που βράζει, κάτι άγριο και χαοτικό, που το έβλεπες σε άλλες μορφές ζωής, για παράδειγμα στην τεράστια συγκέντρωση γυρίνων ή αυγών ψαριών ή αυγών εντόμων όπου η ζωή δείχνει σαν να βγαίνει από ένα αστείρευτο πηγάδι, ήταν αδύνατο να το πιστέψεις
Κι όμως συνέβαινε
Το χαώδες και το απρόβλεπτο εκπροσωπούν και τους όρους της ζωής και την παρακμή της, το ένα δεν κάνει χωρίς το άλλο, και μολονότι σχεδόν όλοι μας οι κόποι είναι για να την κρατήσουμε μακριά, δεν χρειάζεται παρά μία απειροελάχιστη στιγμή παραίτησης, για να ζήσουμε στο φως της κι όχι στη σκιά της, όπως τώρα. Το χάος είναι κάτι σαν τον νόμο της βαρύτητας, καθώς και ο ρυθμός που νιώθεις την ιστορία, όπως την ανάπτυξη κάποιων πολιτισμών έως την κατάρρευση τους, ίσως αυτό προκαλέι αυτά τα φαινόμενα. Προφανές είναι ωστόσο, ότι τα εξωτερικά σημεία μοιάζουνε, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, γιατί και στο απόλυτο χάος και στην απόλυτη ρύθμιση και τάξη, το ζωντανό πλάσμα δεν μετράει τίποτα. Η ζωή είναι το παν. Όσο ελάχιστα νοιάζεται η καρδιά για το ποιά ζωή χτυπάει, άλλο τόσο ανησυχεί η πόλη για το ποιός καλύπτει τις διάφορες λειτουργίες της
                                                                               Κνάουσγκορντ