Θεραπεία
Διασφεινοειδική αφαίρεση επιτυγχάνει υποστροφή σε 50-70% των περιπτώσεων. Καθοριστικοί παράγοντες είναι τα επίπεδα της ορμόνης, το μέγεθος του αδενώματος, η επέκταση εκτός υπόφυσης, η διήθηση της σκληράς μήνιγγας. Οι επιπλοκές της επέμβασης είναι σπάνιες (περίπου 7%) και περιλαμβάνουν εκροή ΕΝΥ, άποιο διαβήτη και υποφυσιακή ανεπάρκεια. Υποτροπή της νόσου προκύπτει σε 6%
Ακτινοθεραπεία
Συμβατική με εξωτερική δέσμη. Τα αποτελέσματα μπορεί να εμφανιστούν έως και 20 χρόνια μετά. Συχνή επιπλοκή η υποφυσιακή ανεπάρκεια
Στερεοτακτική (Gamma Knife, Cyber Knife)
Χρησιμοποιεί κοβάλτιο. Είναι εφ' άπαξ χορήγηση μίας μεγάλης δόσης με μεγάλη ακρίβεια γύρω από το αδένωμα. Προυποθέσεις για την εφαρμογή της είναι διάμετρος του αδενώματος <3 cm και απόσταση τουλάχιστον 3 mm από το οπτικό χίασμα. Ύφεση της νόσου στο 25% μετά 3 χρόνια και στο 50% μετά 5 χρόνια. Υπάρχει πιθανότητα υποφυσιακής ανεπάρκειας και σπάνια επιπλοκή είναι η εγκεφαλική νέκρωση
Φαρμακευτική θεραπεία
Αγωνιστές ντοπαμίνης: έχουν φτωχά αποτελέσματα. Μικρή μείωση των συμπτωμάτων της νόσου σε 10-15% των ασθενών. Η βρωμοκρυπτίνη χορηγείται σε δόση 7,5 -80 mg/ημέρα. Λίγο πιό αποτελεσματική η καμπεργολίνη 0,5 mgr/ημέρα (μπορεί να προκαλέσει βαλβιδοπάθεια). Οι αγωνιστές ντοπαμίνης συνιστώνται όταν τα ανάλογα σωματοστατίνης στη μέγιστη δόση τους δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα
Ανάλογα σωματοστατίνης μακράς διάρκειας
Ασφαλή και αποτελεσματικά. Αναστέλλουν την έκκριση GH 45 φορές πιό ισχυρά από την ενδογενή σωματοστατίνη. Υπάρχει η οκτρεοτίδη (Somatostatin LAR) σε δόση 20 -30 mg im/4 εβδομάδες και η
λανρεοτίδη (Somatulin Autogel) σε δόση 60-120 mg υποδόρια. Απαντά περίπου το 70% των ασθενών και μειώνεται το αδένωμα κατά 20%. Παρενέργειες είναι ο μετεωρισμός, και ο σχηματισμός χολόλιθων (σπάνια χολοκυστίτιδα και παγκρεατίτιδα)
Ανταγωνιστές υποδοχέων GH
To pegvisomant (Somavert) υποδόρια άπαξ ημερησίως 15-20 mg επαναφέρει τα επίπεδα IGF-1 σε 70-95% των ασθενών μέσα σε δύο χρόνια. Συχνότερη παρενέργεια η διαταραχή ηπατικής λειτουργίας (συνήθως παροδική). Έχουν αναφερθεί φλεγμονή στο σημείο της ένεσης, λιποδυστροφία, αύξηση του μεγθους του αδενώματος αν και δεν έχει διευκρινιστεί αν οφείλεται στο φάρμακο ή στην βιολογική συμπεριφορά του αδενώματος
Διασφεινοειδική αφαίρεση επιτυγχάνει υποστροφή σε 50-70% των περιπτώσεων. Καθοριστικοί παράγοντες είναι τα επίπεδα της ορμόνης, το μέγεθος του αδενώματος, η επέκταση εκτός υπόφυσης, η διήθηση της σκληράς μήνιγγας. Οι επιπλοκές της επέμβασης είναι σπάνιες (περίπου 7%) και περιλαμβάνουν εκροή ΕΝΥ, άποιο διαβήτη και υποφυσιακή ανεπάρκεια. Υποτροπή της νόσου προκύπτει σε 6%
Ακτινοθεραπεία
Συμβατική με εξωτερική δέσμη. Τα αποτελέσματα μπορεί να εμφανιστούν έως και 20 χρόνια μετά. Συχνή επιπλοκή η υποφυσιακή ανεπάρκεια
Στερεοτακτική (Gamma Knife, Cyber Knife)
Χρησιμοποιεί κοβάλτιο. Είναι εφ' άπαξ χορήγηση μίας μεγάλης δόσης με μεγάλη ακρίβεια γύρω από το αδένωμα. Προυποθέσεις για την εφαρμογή της είναι διάμετρος του αδενώματος <3 cm και απόσταση τουλάχιστον 3 mm από το οπτικό χίασμα. Ύφεση της νόσου στο 25% μετά 3 χρόνια και στο 50% μετά 5 χρόνια. Υπάρχει πιθανότητα υποφυσιακής ανεπάρκειας και σπάνια επιπλοκή είναι η εγκεφαλική νέκρωση
Φαρμακευτική θεραπεία
Αγωνιστές ντοπαμίνης: έχουν φτωχά αποτελέσματα. Μικρή μείωση των συμπτωμάτων της νόσου σε 10-15% των ασθενών. Η βρωμοκρυπτίνη χορηγείται σε δόση 7,5 -80 mg/ημέρα. Λίγο πιό αποτελεσματική η καμπεργολίνη 0,5 mgr/ημέρα (μπορεί να προκαλέσει βαλβιδοπάθεια). Οι αγωνιστές ντοπαμίνης συνιστώνται όταν τα ανάλογα σωματοστατίνης στη μέγιστη δόση τους δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα
Ανάλογα σωματοστατίνης μακράς διάρκειας
Ασφαλή και αποτελεσματικά. Αναστέλλουν την έκκριση GH 45 φορές πιό ισχυρά από την ενδογενή σωματοστατίνη. Υπάρχει η οκτρεοτίδη (Somatostatin LAR) σε δόση 20 -30 mg im/4 εβδομάδες και η
λανρεοτίδη (Somatulin Autogel) σε δόση 60-120 mg υποδόρια. Απαντά περίπου το 70% των ασθενών και μειώνεται το αδένωμα κατά 20%. Παρενέργειες είναι ο μετεωρισμός, και ο σχηματισμός χολόλιθων (σπάνια χολοκυστίτιδα και παγκρεατίτιδα)
Ανταγωνιστές υποδοχέων GH
To pegvisomant (Somavert) υποδόρια άπαξ ημερησίως 15-20 mg επαναφέρει τα επίπεδα IGF-1 σε 70-95% των ασθενών μέσα σε δύο χρόνια. Συχνότερη παρενέργεια η διαταραχή ηπατικής λειτουργίας (συνήθως παροδική). Έχουν αναφερθεί φλεγμονή στο σημείο της ένεσης, λιποδυστροφία, αύξηση του μεγθους του αδενώματος αν και δεν έχει διευκρινιστεί αν οφείλεται στο φάρμακο ή στην βιολογική συμπεριφορά του αδενώματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου