Εγώ πιστεύω, πως ο ενεργός καθολικισμός της κουνιάδας μου που υιοθετήθηκε χωρίς περιορισμούς από τον αδερφό μου, είναι ωφελιμιστικής φύσης, Οι δυό τους έστησαν μια επιχείρηση που λέγεται οικογένεια, μια σύμπραξη τεσσάρων μελών, διοικούμενη με κριτήρια σαφώς καθορισμένα, ένα από τα οποία είναι να θρησκεύονται. Είναι άνθρωποι της τάξης, ενός συντηρητισμού χωρίς ρωγμές, προβλέψιμοι, απρόθυμοι για ρίσκα, ακραία φειδωλοί και χωρίς φαντασία. Όμως τους ταιριάζει κι επομένως κάνουν το σωστό. Από αυτή την πλευρά δεν τους αξίζουν επικρίσεις. Έριξαν βαθιές ρίζες στον κοινωνικό χούμο της μεσαίας τάξης, μυρίζουν κολόνια, μόρφωσαν τις κόρες τους σε θεοφοβούμενες αξίες και ιδιωτικά σχολεία, οδηγούν ένα αυτοκίνητο που δεν κατασκευάζεται πια και τους φαντάζομαι να ευλογούν τα φαγητά που θα φάνε, και τον αδερφό μου και την κουνιάδα μου να πηδιούνται μια καθορισμένη ημέρα, μία φορά την εβδομάδα, πάντα στην ίδια στάση, με προφυλακτικά από προσφορά και τα σεντόνια καθαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου