Ο θεμελιώδης στόχος της θεραπείας είναι η πρόληψη των καταγμάτων σε γυναίκες υψηλού κινδύνου πριν από το πρώτο τους κάταγμα (πρωτογενής πρόληψη) ή πριν από ένα επόμενο κάταγμα (δευτερογενής πρόληψη). Οι τροποποιήσεις του τρόπου ζωής ισχύουν για όλους αυτούς τους ασθενείς. Οι φαρμακολογικές παρεμβάσεις απευθύνονται σε γυναίκες υψηλού κινδύνου για κατάγματα. Τα κατώφλια παρέμβασης ποικίλλουν σύμφωνα με διαφορετικές κατευθυντήριες γραμμές , αλλά πολλές κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν τη θεραπεία γυναικών που έχουν κατάγματα ευθραυστότητας του ισχίου ή της σπονδυλικής στήλης, ανεξάρτητα από την οστική πυκνότητα. Εκείνοι με βαθμολογία T −2,5 ή λιγότερο στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, στο ολικό ισχίο ή στον αυχένα του μηριαίου, και εκείνων με υψηλό κίνδυνο κατάγματος 10 ετών όπως αξιολογήθηκε με τη χρήση του FRAX (κίνδυνος κατάγματος ισχίου ≥3% ή κίνδυνος μείζονος οστεοπορωτικού κατάγματος ≥20%). Τα ευρήματα από τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες δοκιμές υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα μείωσης του κινδύνου κατάγματος θεραπειών εγκεκριμένων από τον FDA με βάση τις βαθμολογίες Τ ή τα κριτήρια κατάγματος (ή και τα δύο). Τα στοιχεία που υποστηρίζουν τη θεραπεία με βάση τον εκτιμώμενο από το FRAX κίνδυνο κατάγματος είναι λιγότερο ισχυρά.
Αλλαγές τρόπου ζωής: Οι ασθενείς θα πρέπει να ενθαρρύνονται να σταματήσουν το κάπνισμα, να αποφεύγουν το υπερβολικό αλκοόλ, να αυξάνουν την άσκηση με βάρος και να αποτρέπουν τις πτώσεις. Οι περισσότερες κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν 1000 έως 1200 mg ασβεστίου ημερησίως σε γυναίκες με μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση, κατά προτίμηση από δίαιτα, και 400 έως 1000 IU βιταμίνης D καθημερινά. Ορισμένοι ειδικοί και οδηγίες συνιστούν την προσαρμογή της πρόσληψης βιταμίνης D για την επίτευξη επιπέδων 25-υδροξυβιταμίνης D στον ορό υψηλότερα από 20 έως 30 ng ανά χιλιοστόλιτρο, αλλά αυτή η προσέγγιση είναι αμφιλεγόμενη και δεν υποστηρίζεται από αυστηρά δεδομένα.
Το αν η λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου και βιταμίνης D μειώνει τα κατάγματα παραμένει συζητήσιμη. Τα περιορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι το συμπληρωματικό ασβέστιο σε συνδυασμό με βιταμίνη D μειώνει σημαντικά τα κατάγματα του ισχίου, αλλά όχι τα μη σπονδυλικά ή σπονδυλικά κατάγματα, σε ασθενείς με μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση. Τα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν υπασβεστιαιμία, η επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D είναι συνετή. Οι κίνδυνοι που σχετίζονται με τη λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου περιλαμβάνουν νεφρολιθίαση και, σύμφωνα με ορισμένες μετα-αναλύσεις, αυξημένη επίπτωση καρδιαγγειακών συμβαμάτων, αν και οι μελέτες που περιλαμβάνονται στις μετα-αναλύσεις δεν σχεδιάστηκαν για την αξιολόγηση των καρδιαγγειακών εκβάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου