Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2023

Οστεοπόρωση - Φαρμακολογικές προσεγγίσεις

 Οι θεραπείες για την μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση δρουν μειώνοντας την οστική απορρόφηση (αντιρροφητικές θεραπείες), διεγείροντας τον σχηματισμό οστού (αναβολικές θεραπείες) ή και τα δύο. Όλες οι φαρμακολογικές προσεγγίσεις μειώνουν τον κίνδυνο σπονδυλικών καταγμάτων και ορισμένες μειώνουν τον κίνδυνο μη σπονδυλικών καταγμάτων και καταγμάτων ισχίου. Η επιλογή μιας θεραπείας πρέπει να περιλαμβάνει τη σοβαρότητα της οστεοπόρωσης, τον κίνδυνο κατάγματος, τις συνυπάρχουσες καταστάσεις, καθώς και παράγοντες και προτιμήσεις ειδικά για τον ασθενή. Ο «πολύ υψηλός κίνδυνος» ορίζεται τυπικά ως η βαθμολογία T μικρότερη από -3,0, ένα κάταγμα ευθραυστότητας και μια βαθμολογία T −2,5 ή λιγότερο, ή πολλαπλά σπονδυλικά κατάγματα. Οι περισσότερες κατευθυντήριες οδηγίες προτείνουν αρχική θεραπεία με αναβολικούς παράγοντες σε γυναίκες με πολύ υψηλό κίνδυνο, εκτός εάν αντενδείκνυται .

Διφωσφονικά : Για γυναίκες με μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο κατάγματος, οι περισσότερες κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν τα διφωσφονικά ως αρχική θεραπεία, δεδομένης της αποτελεσματικότητας, της ασφάλειας, της ευκολίας, του χαμηλού κόστους και των διαρκών αποτελεσμάτων τους μετά τη διακοπή . Τέσσερα από του στόματος και ενδοφλέβια διφωσφονικά είναι εγκεκριμένα από τον FDA για την μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση. Όλα μειώνουν τον κίνδυνο σπονδυλικού κατάγματος.Όλα εκτός από το ibandronate μειώνουν τον κίνδυνο καταγμάτων ισχίου και μη σπονδυλικών.

Τα από του στόματος διφωσφονικά απορροφώνται ελάχιστα και μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό του ανώτερου γαστρεντερικού βλεννογόνου . Η ενδοφλέβια χορήγηση ζολεδρονάτης προτιμάται σε ασθενείς που έχουν αυτή την παρενέργεια και σε ασθενείς με οισοφαγική δυσλειτουργία. Αντιδράσεις οξείας φάσης μπορεί να εμφανιστούν με τη ζολεδρονάτη, αλλά μπορούν να μετριαστούν με ενυδάτωση από το στόμα πριν από την έγχυση και μετά την έγχυση και ακεταμινοφαίνη. Η μακροχρόνια χρήση διφωσφονικών έχει συσχετιστεί με οστεονέκρωση της γνάθου και άτυπα κατάγματα του μηριαίου οστού. Τα άτυπα κατάγματα του μηριαίου οστού είναι χαμηλού τραύματος υποτροχαντήρια ή κατάγματα του μηριαίου άξονα με συγκεκριμένα ακτινογραφικά κριτήρια. Σε ασθενείς που λαμβάνουν διφωσφονικά σε δόσεις που χρησιμοποιούνται για μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση, οι εκτιμώμενοι κίνδυνοι οστεονέκρωσης της γνάθου και άτυπου κατάγματος μηριαίου οστού είναι πολύ χαμηλοί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου