Αυτή δεν ήταν η μοναδική εσφαλμένη εκτίμηση. Αυτό το λάθος δεν το έκαναν μόνο οι δόκιμοι. Το έκαναν και οι βετεράνοι μας. Οι βαθμοφόροι μας. Οι κριτές μας. Το πιο βαρύ είναι πως το ίδιο λάθος έκαναν και οι Εκπαιδευτές μας. Για ενάμισι χρόνο, οι περισσότεροι, όχι όλοι, περιφρόνησαν έναν άγραφο κανόνα που απορρέει μόνο από την αξιοπρέπεια μας κι επιτάσσει ν' αναγνωρίζουμε πάντοτε την αξία της διαφορετικότητας. Επειδή το διαφορετικό συνθλίβει μέσα μας την αίσθηση του οικείου, αποδομεί τις βεβαιότητες μας και γι'αυτό ακριβώς μας βγάζει απ' τον εγωκεντρισμό μας, μας ωθεί στο ανεξερεύνητο. Και μάλιστα τη στιγμή που έχουμε ανάγκη την εφευρετικότητα, τη στιγμή που πρέπει να προσθέσουμε έναν ακόμη όροφο στο οικοδόμημα. Με μια λέξη, να μεγαλώσουμε! Ποιος ήταν αυτός ο Βαρέζ; Σύμφωνα με τις νόρμες σας ήταν ένας πολίτης, ένας κουλτουριάρης, ένας σαραντάρης. Αυτές ήταν οι τρεις αιτίες που τον έκαναν ξένο σώμα. Μέχρι που βρήκε την ενέργεια να σας φτάσει. Με το δικό του τρόπο και, θα έλεγα, in extremis. Τέσσερα λεπτά πριν από το τέλος της δοκιμασίας. Λίγο έλειψε να βγει άπρακτος από τον κύβο για να σας δικαιώσει και να τονώσει τη διανοητική σας αβελτηρία.
Alain Damasio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου