Η ικανότητα γραφής και ανάγνωσης υπήρξε ανέκαθεν ένα από τα υψηλότερα δείγματα πολιτισμού. Τα αρχαιότερα δείγματα προέρχονται από την Κρήτη και ανάγονται στην εποχή του Χαλκού. Η Κρήτη ήταν κέντρο μεγάλων θαλάσσιων αρτηριών που επέτρεπε άμεση επαφή με χώρες μεγάλων πολιτισμών. Υπήρξε κοιτίδα λαμπρού πολιτισμού. Τη δεύτερη χιλιετία αναπτύχθηκαν στο νησί τρία συστήματα γραφής :Ιερογλυφική Γραμμική Α και Γραμμική Β. Η αρχή εντοπίζεται στα ιδεογράμματα των σφραγιδόλιθων. Είναι εικονογραφική (εικονικά σύμβολα 2000-1700 π.Χ.). Το πιο σημαντικό δείγμα ο δίσκος της Φαιστού, με ένα εκτενές κείμενο αποτυπωμένο σπειροειδώς. Παράλληλα διαμορφώθηκαν και γραμμικά συστήματα γραφής. Η Γραμμική Α 1800-1450 π.Χ. έχει βρεθεί σε διάφορα Μινωϊκά κέντρα, κυρίως σε πήλινες πινακίδες, συλλαβική, δεξιόστροφη, με 90 περίπου συλλαβογράμματα. Διαδόθηκε και σε άλλα νησιά του Αιγαίου, μέχρι και την Σαμοθράκη.
Προσαρμογή της είναι η Κυπρομινωϊκή 1600-1100 π.Χ. στην Κύπρο. Οι γλώσσες αυτές δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί, παραμένουν άγνωστες. Γνωρίζουμε την τυπολογία των συλλαβών, όχι όμως τη φωνητική τους αξία. Υπάρχουν επίσης ελάχιστες επιγραφές γραμμένες σε ελληνικό αλφάβητο αλλά σε άγνωστη γλώσσα. Ονομάζονται ετεοκρητικές, από το όνομα Ετεόκρητες που αποδίδεται από τον Όμηρο σε ένα φύλο του νησιού, και χρονολογούνται από το 700-200π.Χ. Τα κείμενα παραμένουν ακατανόητα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου