Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι απ' όλα όσα χάθηκαν στο νησί εξαφανίστηκε πρώτο. "Τα παλιά χρόνια πριν γεννηθείς, υπήρχαν πολύ περισσότερα πράγματα εδώ" μου έλεγε συχνά η μητέρα μου όταν ήμουν παιδί. "Διαφανή πράγματα, ευωδιαστά πράγματα...παλλόμενα, λαμπερά...υπέροχα πράγματα που δεν μπορείς καν να φανταστείς. Είναι κρίμα να ζουν εδώ άνθρωποι που δεν μπόρεσαν να φυλάξουν τέτοια θαυμάσια πράγματα στην καρδιά και το μυαλό τους, αλλά έτσι είναι η κατάσταση σ΄αυτό το νησί. Συνεχίζουν να εξαφανίζονται πράγματα, το ένα μετά το άλλο. Δεν θα αργήσει να συμβεί ξανά" πρόσθεσε. "Θα το δεις κι η ίδια. Κάτι θα εξαφανιστεί από τη ζωή σου"
"Είναι τρομακτικό;" τη ρώτησα αγχωμένη ξαφνικά
"Όχι, μην ανησυχείς. Δεν πονάει και δεν θα νιώσεις ιδιαίτερη θλίψη. Ένα πρωί απλώς θα ξυπνήσεις και κάτι θα έχει τελειώσει πριν καν το συνειδητοποιήσεις. Ξαπλωμένη, ακίνητη με τα μάτια κλειστά, τ΄αυτιά τεντωμένα, προσπαθώντας να νιώσεις την πνοή του πρωινού αέρα, θα αισθανθείς πως κάτι έχει αλλάξει από το προηγούμενο βράδυ και θα καταλάβεις ότι κάτι έχασες, ότι κάτι εξαφανίστηκε από το νησί"
Γιόκο Ογκάουα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου