Λιπίδια και ενδοκρινοπάθειες

 . Εκτίμηση κινδύνου σε καρδιαγγειακές παθήσεις

Σε ενήλικες με ενδοκρινικές διαταραχές συνιστάται έλεγχος λιπιδίων για εκτίμηση καρδιαγγειακού κινδύνου συμπεριλαμβανομένου του υπολογισμού του 10ετούς κινδύνου αθηροσκληρωτικής καρδιαγγειακής νόσου. Στους ενήλικες με οριακό ή ενδιάμεσο κίνδυνο (5-19.9%) και κυρίως σε αυτούς με πρόσθετους παράγοντες κινδύνου, στους οποίους η απόφαση για αγωγή δεν είναι βέβαιη, προτείνεται έλεγχος για πιθανή αθηροσκλήρωση στεφανιαίων αρτηριών (μέτρηση ασβεστίου στεφανιαίων- score ασβεστίου- CAC) σε απλή αξονική θώρακος, χωρίς σκιαγραφικό. Coronary  artery  calcium  =  0 σημαίνει χαμηλό κίνδυνο, και συστήνεται επανάληψη σε 5-7 χρόνια σε ασθενείς χαμηλού κινδύνου, κάθε 3-5 χρόνια σε ενδιάμεσο κίνδυνο και κάθε 3 χρόνια σε ασθενείς υψηλού κινδύνου ή άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη

Σε ενήλικες ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό πρόωρης αθηροσκληρωτικής καρδιαγγειακής νόσου ή προσωπικό ιστορικό αθηροσκληρωτικής καρδιαγγειακής νόσου ή οικογενειακό ιστορικό υψηλής λιποπρωτεΐνης προτείνεται η μέτρηση Lp(a) για λήψη αποφάσεων σχετικά με την αγωγή τους. Η λιποπρωτεΐνη (a) ≥50 mg / dL  αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου. Εάν μετρηθεί μία φορά δεν χρειάζεται να επαναληθφεί. Δεν είναι ακόμη γνωστό εάν η μείωση της λιποπρωτεΐνης (α) μειώνει τον κίνδυνο αθηροσκληρωτικής καρδιαγγειακής νόσου

. Υπερτριγλυκεριδαιμία 

Σε ενήλικες με επίπεδα τριγλυκεριδίων νηστείας άνω των 500 mg / dL συνιστάται φαρμακολογική θεραπεία σαν συμπλήρωμα στην δίαιτα και άσκηση (κίνδυνος παγκρεατίτιδας). Ασθενείς με επίπεδα τριγλυκεριδίων άνω των 1000 mg / dL συχνά δεν έχουν επαρκή ανταπόκριση στα φάρμακα και, επομένως, ο έλεγχος του διαβήτη, η τροποποίηση της διατροφής και η απώλεια βάρους είναι απαραίτητα. Σε ασθενείς με παγκρεατίτιδα που προκαλείται από τριγλυκερίδια, προτείνουμε να μην χρησιμοποιηθεί η οξεία πλασμαφαίρεση ως θεραπεία πρώτης γραμμής για τη μείωση των επιπέδων των τριγλυκεριδίων. Η πλασμαφαίρεση μπορεί να είναι χρήσιμη σε εκείνους που δεν ανταποκρίνονται σε συμβατικές μεθόδους μείωσης των τριγλυκεριδίων, όπως άτομα που έχουν εξαιρετικά αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων (π.χ. πάνω από 10 000 mg / dL) ή σε καταστάσεις εξαιρετικά υψηλού κινδύνου, όπως η εγκυμοσύνη. Όταν υπάρχει ανεξέλεγκτος διαβήτης, η θεραπεία με ινσουλίνη θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την ομαλοποίηση των επιπέδων γλυκόζης. Σε ενήλικες που βρίσκονται σε στατίνες και εξακολουθούν να έχουν μέτρια αυξημένα επίπεδα τριγλυκεριδίων > 150 mg / dL και που έχουν είτε αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο ή διαβήτη συν 2 επιπλέον παράγοντες κινδύνου, προτείνουμε την προσθήκη αιθυλεστέρα εικοσαπεντανοϊκού οξέος 4 g / ημέρα για μείωση τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Εάν ο αιθυλεστέρας του εικοσαπεντανοϊκού οξέος δεν είναι διαθέσιμος ή προσβάσιμος, τότε είναι λογικό να εξεταστεί μια φιβράτη. Σε ασθενείς με αυξημένα τριγλυκερίδια (> 150 mg / dL έως 499 mg / dL ), προτείνουμε να ελέγξετε τα τριγλυκερίδια πριν και μετά την έναρξη του διαχωριστικού χολικού οξέος. Τα διαχωριστικά χολικού οξέος αντενδείκνυται όταν τα τριγλυκερίδια είναι πάνω από 500 mg / dL