Δυσλιπιδαιμία - Αντιμετώπιση

. Η υγιεινή διατροφή και η σωματική δραστηριότητα είναι βασικά συστατικά στην αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας. Οι ομάδες τροφίμων για μια υγιεινή διατροφή περιλαμβάνουν λαχανικά, φρούτα, όσπρια (φακές, φασόλια, μπιζέλια, ρεβίθια), δημητριακά ολικής αλέσεως, ψωμί, γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλού λίπους (αποβουτυρωμένο γάλα, γιαούρτι χαμηλών λιπαρών), πουλερικά χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά χωρίς δέρμα, άπαχο και λιπαρά ψάρια χωρίς το δέρμα, μη τροπικά φυτικά έλαια και ξηρούς καρπούς. Συμπληρωματικά έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Τα διαιτητικά συστατικά μπορεί να τροποποιηθούν για άτομα με διαβήτη ή άλλες διαταραχές που επωφελούνται από τη διατροφική θεραπεία και οι θερμίδες μπορεί να προσαρμοστούν για τη διατήρηση της απώλειας βάρους ή για τη μείωση του βάρους. Οι θερμίδες από κορεσμένα λιπαρά δεν πρέπει να αποτελούν περισσότερο από 5% έως 6% του συνολικού αριθμού θερμίδων και θα πρέπει να αποφεύγουν τα trans-λιπαρά. Συνιστάται περιορισμός νατρίου σε 2 g ημερησίως για άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση. Οι μειώσεις στο TG είναι συνήθως μεγαλύτερες από τις μειώσεις στο LDL-C.

. Προτείνεται συνολικά 150 έως 300 λεπτά/εβδομάδα αεροβικής φυσικής δραστηριότητας μέτριας έντασης, ή 75 έως 150 λεπτά την εβδομάδα έντονης άσκησης, καθώς και προπόνηση αντίστασης τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα για ενήλικες.

. Φάρμακα

Η πρώτη γραμμή φαρμακολογικής θεραπείας είναι οι στατίνες. Οι στατίνες μειώνουν την LDL-C αναστέλλοντας την αναγωγάση HMG-Co Α και μειώνουν τα αθηροσκληρωτικά αγγειακά συμβάντα σημαντικά. Η απόφαση έναρξης στατίνης εξαρτάται από το επίπεδο LDL-C και τον καρδιαγγειακό κίνδυνο  του ασθενούς, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο, πιθανούς κινδύνους και οφέλη αλλά και την προτίμηση του ασθενούς. Σε πολλές οδηγίες, το LDL-C είναι ο στόχος της θεραπείας. Οι οδηγίες συνιστούν παρακολούθηση της LDL-C και σε ασθενείς με υψηλό κίνδυνο LDL-C < 70  mg/dL. Έχει συζητηθεί η συνέχιση αγωγής σε άτομα άνω των 75 ετών. Φαίνεται ότι υπάρχει όφελος σε ασθενείς σε ασθενείς με ενδιάμεσο ή υψηλό κίνδυνο. Παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη σε ηλικιωμένους ασθενείς είναι η πολυφαρμακευτική αγωγή, οι πιθανές αλληλεπιδράσεις φαρμάκων, η ψυχική υγεία, η πρόγνωση άλλων ασθενειών και οι επιθυμίες του ασθενούς.