Άμερσφορτ, Δεκ. 1941
Μας έπιασαν κάπου έξω από το Σμολένσκ. Πάνω μας είχαμε μόνο ξιφολόγχες. Δεν προβάλαμε αντίσταση. Μας στρίμωξαν σε κάτι βαγόνια, τα έκλεισαν πρόχειρα γύρω-γύρω με ξύλινες τάβλες και ταξιδεύαμε για μέρες, για βδομάδες. Μεταναστευτικά πουλιά σε κλουβί. Οι μέρες κι οι νύχτες ένα πράγμα. Κι όταν ξεκάρφωσαν τις σανίδες, το χώμα μύριζε μπαρούτι και ούρα και το σκοτάδι σου πλάκωνε τους ώμους. Από έναν άλλο δικό μας, απ' την Τασκένδη κι αυτός, έμαθα πως ήμασταν σε μιά περιοχή με δυσπρόφερτο όνομα κάπου στις Κάτω Χώρες. Παράξενος τύπος ο σύντροφος - σαλός ήταν ή έγινε; Φύλαγε ένα τόσο δα ημερολόγιο του '41 στερεωμένο στον κόρφο του, οι μέρες περνούσαν, μα εκείνος δεν έσκιζε τα φύλλα, τα κρατούσε λέει για να τα ζήσει ένα ένα όταν θα επέστρεφε στην πατρίδα. Δεν θα ' μαστε για πολύ ακόμα μέσα σ' αυτό το γκρίζο στόμα του χειμώνα, μου 'λεγε κι έκανε τον σταυρό του
Άκης Παπαντώνης
Μας έπιασαν κάπου έξω από το Σμολένσκ. Πάνω μας είχαμε μόνο ξιφολόγχες. Δεν προβάλαμε αντίσταση. Μας στρίμωξαν σε κάτι βαγόνια, τα έκλεισαν πρόχειρα γύρω-γύρω με ξύλινες τάβλες και ταξιδεύαμε για μέρες, για βδομάδες. Μεταναστευτικά πουλιά σε κλουβί. Οι μέρες κι οι νύχτες ένα πράγμα. Κι όταν ξεκάρφωσαν τις σανίδες, το χώμα μύριζε μπαρούτι και ούρα και το σκοτάδι σου πλάκωνε τους ώμους. Από έναν άλλο δικό μας, απ' την Τασκένδη κι αυτός, έμαθα πως ήμασταν σε μιά περιοχή με δυσπρόφερτο όνομα κάπου στις Κάτω Χώρες. Παράξενος τύπος ο σύντροφος - σαλός ήταν ή έγινε; Φύλαγε ένα τόσο δα ημερολόγιο του '41 στερεωμένο στον κόρφο του, οι μέρες περνούσαν, μα εκείνος δεν έσκιζε τα φύλλα, τα κρατούσε λέει για να τα ζήσει ένα ένα όταν θα επέστρεφε στην πατρίδα. Δεν θα ' μαστε για πολύ ακόμα μέσα σ' αυτό το γκρίζο στόμα του χειμώνα, μου 'λεγε κι έκανε τον σταυρό του
Άκης Παπαντώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου