Πλην

Τι αρέσει σε μια γκαμήλα; Απολύτως τίποτα, φαντάζομαι. Δεν της αρέσει η άμμος που τη δέρνει, ούτε ο ήλιος που την ψήνει, ή το νερό που πίνει σαν αλκοολικός που απείχε για καιρό από το οινόπνευμα. Δεν της αρέσει να κάθεται κάτω, παίζοντας τα ματόκλαδα σαν στάρλετ. Ούτε να στέκεται όρθια, βαρυγκωμώντας με οργή και αγανάκτηση, προσπαθώντας να κουναντάρει τα εφηβικά της μέλη. Ούτε οι συντρόφισσες της, οι άλλες γκαμήλες, προς τις οποίες δείχνει την περιφρόνηση μιας πλούσιας κληρονόμου που αναγκάζεται να ταξιδέψει σε οικονομική θέση
Ούτε οι άνθρωποι που την έχουν σκλαβώσει. Ούτε η ωκεάνια μονοτονία των αμμόλοφων. Ούτε το άγευστο χορτάρι που μασουλίζει, και μασουλίζει και ξαναμασουλίζει βαρύθυμα, παλεύοντας να το χωνέψει. Ούτε η κολασμένη μέρα. Ούτε η παραδεισένια νύχτα. Ούτε το ηλιοβασίλεμα. Ούτε η ανατολή. Ούτε ο ήλιος, το φεγγάρι , τ' αστέρια. Και σίγουρα δεν της αρέσει ο ασήκωτος Αμερικάνος που, παρά τα λιγοστά παραπανίσια κιλά του, κρατιέται μια χαρά για την ηλικία του, ένα φορτίο απ' τα πιο ψηλά...
                                                                                                   Σων Γκρίερ