Νοσήματα
Υπάρχουν νοσήματα όπου η χαμηλή Τ μπορεί να προκαλέσει αναιμία, οστεοπόρωση και μειωμένη σεξουαλική λειτουργία. Σε άλλα νοσήματα η χαμηλή Τ είναι η απάντηση στο παθοφυσιολογικό stress που προκαλείται από την ασθένεια. Ίσως η καταστολή του άξονα υποθαλάμου/υπόφυσης που προκύπτει σε ασθένειες είναι ουδέτερη και ευεργετική ομοιοστατική προσαρμογή του οργανισμού. Η χαμηλή Τ σε οξεία και χρόνια πάθηση είναι αρκετά συχνή και πολυπαραγοντική λόγω άγχους, φαρμάκων, λοιμώξεων και ίσως απώλειας βάρους.
Η παχυσαρκία προκαλεί δευτεροπαθή υπογοναδισμό.
Το μεταβολικό σύνδρομο, ο διαβήτης τύπου 2 και η ισχαιμία μυοκαρδίου προκαλούν δευτεροπαθή υπογοναδισμό (αντίσταση στην ινσουλίνη, δυσλιπιδαιμία και χρόνια φλεγμονή).
Στο λιπώδες ήπαρ μειώνονται τα επίπεδα Τ, σε ηπατική κίρρωση μειώνονται τα επίπεδα Τ και DHT και αυξάνονται τα οιστρογόνα (φλεγμονώδεις κυτοκίνες, δευτεροπαθής ανεπάρκεια όρχεων).
Σε χρόνια νεφρική νόσο και νεφρική νόσο τελικού σταδίου είναι συχνή η γοναδική δυσλειτουργία. Σε ασθενείς σε αιμοκάθαρση τα χαμηλά επίπεδα Τ προβλέπουν τον κίνδυνο θνησιμότητας.
Στη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια τα επίπεδα Τ είναι χαμηλά και η κατάσταση επιδεινώνεται από την χρήση γλυκοκορτικοειδών. Επίσης μπορεί να συνυπάρχει υποξία των όρχεων.
Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα τα επίπεδα Τ είναι σταθερά χαμηλά.
Η αιμοχρωμάτωση είναι σπάνια αιτία ανδρικού υπογοναδισμού όπου και η Τ και οι γοναδοτροπίνες καταστέλλονται λόγω συνδυασμένης δυσλειτουργίας υποθαλάμου-υπόφυσης
Τα άτομα με HIV έχουν χαμηλά επίπεδα Τ ολικής και ελεύθερης. Οι ασθενείς αυτοί εμφανίζουν και υπογοναδοτροφικό αλλά και υπεργοναδοτροφικό υπογοναδισμό
Υπάρχουν νοσήματα όπου η χαμηλή Τ μπορεί να προκαλέσει αναιμία, οστεοπόρωση και μειωμένη σεξουαλική λειτουργία. Σε άλλα νοσήματα η χαμηλή Τ είναι η απάντηση στο παθοφυσιολογικό stress που προκαλείται από την ασθένεια. Ίσως η καταστολή του άξονα υποθαλάμου/υπόφυσης που προκύπτει σε ασθένειες είναι ουδέτερη και ευεργετική ομοιοστατική προσαρμογή του οργανισμού. Η χαμηλή Τ σε οξεία και χρόνια πάθηση είναι αρκετά συχνή και πολυπαραγοντική λόγω άγχους, φαρμάκων, λοιμώξεων και ίσως απώλειας βάρους.
Η παχυσαρκία προκαλεί δευτεροπαθή υπογοναδισμό.
Το μεταβολικό σύνδρομο, ο διαβήτης τύπου 2 και η ισχαιμία μυοκαρδίου προκαλούν δευτεροπαθή υπογοναδισμό (αντίσταση στην ινσουλίνη, δυσλιπιδαιμία και χρόνια φλεγμονή).
Στο λιπώδες ήπαρ μειώνονται τα επίπεδα Τ, σε ηπατική κίρρωση μειώνονται τα επίπεδα Τ και DHT και αυξάνονται τα οιστρογόνα (φλεγμονώδεις κυτοκίνες, δευτεροπαθής ανεπάρκεια όρχεων).
Σε χρόνια νεφρική νόσο και νεφρική νόσο τελικού σταδίου είναι συχνή η γοναδική δυσλειτουργία. Σε ασθενείς σε αιμοκάθαρση τα χαμηλά επίπεδα Τ προβλέπουν τον κίνδυνο θνησιμότητας.
Στη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια τα επίπεδα Τ είναι χαμηλά και η κατάσταση επιδεινώνεται από την χρήση γλυκοκορτικοειδών. Επίσης μπορεί να συνυπάρχει υποξία των όρχεων.
Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα τα επίπεδα Τ είναι σταθερά χαμηλά.
Η αιμοχρωμάτωση είναι σπάνια αιτία ανδρικού υπογοναδισμού όπου και η Τ και οι γοναδοτροπίνες καταστέλλονται λόγω συνδυασμένης δυσλειτουργίας υποθαλάμου-υπόφυσης
Τα άτομα με HIV έχουν χαμηλά επίπεδα Τ ολικής και ελεύθερης. Οι ασθενείς αυτοί εμφανίζουν και υπογοναδοτροφικό αλλά και υπεργοναδοτροφικό υπογοναδισμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου