Στην αρχή της 10ετίας του '60 πίστευαν ότι η θυροξίνη (Τ4) διαπερνούσε το έντερο παθητικά, με διάχυση. Από τότε τα αποδεικτικά στοιχεία έχουν αλλάξει την κατανόηση μας σχετικά με τους μηχανισμούς μεταφοράς
Η θυροξίνη είναι λιπόφιλος αρωματικός δακτύλιος και υδρόφιλη πλευρική αλυσίδα, με δύο όξινες καρβοξυτελικές μονάδες και μια βασική αμινοτελική. Δεν είναι σε θέση να διασχίσει τη λιπιδική στιβάδα εάν δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι φορείς. Επιπλέον εμπόδιο είναι το φορτίο ιόντων της θυροξίνης. Βρίσκεται σε ιονισμένη μορφή σε pH 2.46-6.91. Οι μελέτες επικεντρώθηκαν σε συγκεκριμένους φορείς που διευκολύνουν τη διέλευση της θυροξίνης μέσω της κυτταρικής μεμβράνης. Οι μεταφορείς που μπορούν να διευκολύνουν τη μεταφορά στο λεπτό έντερο είναι: μεταφορέας μονοκαρβοξυλάσης (MCT family), οργανικό πολυπεπτίδιο που μεταφέρει ανιόντα (OATP family), ATP-binding cassette (ABC) και ουδέτεροι μεταφορείς αμινοξέων (LAT family)
Ωστόσο η ύπαρξη μεταφορέα αποκλειστικά για τη θυροξίνη στο λεπτό έντερο είναι ένα αναπάντητο ερώτημα
Εφ' όσον απορροφηθεί στο λεπτό έντερο, η θυροξίνη (Τ4) φτάνει στα όργανα στόχους και αρχίζει να μεταβολίζεται. Εκτός από την αποϊωδίωση υπάρχουν και εναλλακτικά μεταβολικά μονοπάτια
Στο ήπαρ, η θυροξίνη και τριιωδοθυρονίνη συνδέονται με θειικό και γλυκουρονικό οξύ που τα καθιστά διαλυτά, επιτρέποντας την κάθαρση τους από τα χοληφόρα και τους νεφρούς
Η παρουσία της εντερικής μικροβιακής χλωρίδας επιτρέπει τη σύνδεση της ιωδοθυρονίνης και δημιουργείται μια ορμονική δεξαμενή. Επιπλέον με τη δράση της σουλφατάσης και της γλυκουρονιδάσης στο εντερικό περιεχόμενο η ορμόνη αποδεσμεύεται και επαναπροσλαμβάνεται στην εντεροπηπατική κυκλοφορία. Μεταβολές στο μικροβίωμα μπορεί να επηρεάσουν την κυκλοφορία της θυροξίνης
Η θυροξίνη είναι λιπόφιλος αρωματικός δακτύλιος και υδρόφιλη πλευρική αλυσίδα, με δύο όξινες καρβοξυτελικές μονάδες και μια βασική αμινοτελική. Δεν είναι σε θέση να διασχίσει τη λιπιδική στιβάδα εάν δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι φορείς. Επιπλέον εμπόδιο είναι το φορτίο ιόντων της θυροξίνης. Βρίσκεται σε ιονισμένη μορφή σε pH 2.46-6.91. Οι μελέτες επικεντρώθηκαν σε συγκεκριμένους φορείς που διευκολύνουν τη διέλευση της θυροξίνης μέσω της κυτταρικής μεμβράνης. Οι μεταφορείς που μπορούν να διευκολύνουν τη μεταφορά στο λεπτό έντερο είναι: μεταφορέας μονοκαρβοξυλάσης (MCT family), οργανικό πολυπεπτίδιο που μεταφέρει ανιόντα (OATP family), ATP-binding cassette (ABC) και ουδέτεροι μεταφορείς αμινοξέων (LAT family)
Ωστόσο η ύπαρξη μεταφορέα αποκλειστικά για τη θυροξίνη στο λεπτό έντερο είναι ένα αναπάντητο ερώτημα
Εφ' όσον απορροφηθεί στο λεπτό έντερο, η θυροξίνη (Τ4) φτάνει στα όργανα στόχους και αρχίζει να μεταβολίζεται. Εκτός από την αποϊωδίωση υπάρχουν και εναλλακτικά μεταβολικά μονοπάτια
Στο ήπαρ, η θυροξίνη και τριιωδοθυρονίνη συνδέονται με θειικό και γλυκουρονικό οξύ που τα καθιστά διαλυτά, επιτρέποντας την κάθαρση τους από τα χοληφόρα και τους νεφρούς
Η παρουσία της εντερικής μικροβιακής χλωρίδας επιτρέπει τη σύνδεση της ιωδοθυρονίνης και δημιουργείται μια ορμονική δεξαμενή. Επιπλέον με τη δράση της σουλφατάσης και της γλυκουρονιδάσης στο εντερικό περιεχόμενο η ορμόνη αποδεσμεύεται και επαναπροσλαμβάνεται στην εντεροπηπατική κυκλοφορία. Μεταβολές στο μικροβίωμα μπορεί να επηρεάσουν την κυκλοφορία της θυροξίνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου