Πολλές συνθήκες, φυσιολογικές, διατροφικές, φαρμακολογικές ή παθολογικές μπορεί να επηρεάσουν την απορρόφηση της λεβοθυροξίνης Τ4
Η αυξημένη ανάγκη για θυροξίνη δεν σημαίνει απαραίτητα κακή απορρόφηση
Στην κλινική πρακτική, τα επίπεδα TSH στον ορρό, είναι το ευκολότερο και ταχύτερο διαγνωστικό εργαλείο που αξιολογεί την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με θυροξίνη
Φαίνεται ότι η δόση της θυροξίνης εξαρτάται από την άλιπη σωματική μάζα (lean body mass) και είναι πιο εύκολο να υπολογίσουμε την ακριβή δοσολογία
Η γαστρική δυσαπορρόφηση της θυροξίνης Τ4 είναι σήμερα ένα όλο και περισσότερο αναγνωρισμένο πρόβλημα σε ασθενείς με υποθυρεοειδισμό
Ο μηχανισμός παραγωγής οξέων βρίσκεται στο στομάχι και η δράση του ενισχύεται από την παραγωγή γαστρίνης από τα G κύτταρα του άντρου. Η παραγωγή οξέως έχει καταργηθεί μερικώς ή πλήρως σε άτομα με χρόνια γαστρίτιδα ή ατροφία, εμποδίζεται σε αυτούς που παίρνουν αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (PPI) καθώς και σε ασθενείς με λοίμωξη με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού
Όλες οι ανωτέρω συνθήκες απαιτούν αύξηση της θυροξίνης Τ4. Φαίνεται ότι η δόση αυξάνεται κατά 1/3 επιπλέον. Επίσης υποθυρεοειδικοί ασθενείς με θετικά APCA (anti-parietal cell antibodies) έχουν αυξημένες απαιτήσεις στην ημερήσια δόση της θυροξίνης Τ4 (αναφέρεται αύξηση μέχρι και 17%).
Παρόμοια είναι τα ευρήματα σε ασθενείς με λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Χρειάζονται αύξηση της θυροξίνης Τ4, και συχνά η εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου δεν σημαίνει ότι επανέρχεται ο βλενογόννος στην προηγούμενη κατάσταση του. Υπάρχει πιθανότητα να παραμείνει φλεγμονή του άντρου ή και πανγαστρίτιδα που μπορεί να καταλήξει σε ατροφία
Η λοίμωξη με ελικοβακτηρίδιο επηρεάζει το 30-50% του γενικού πληθυσμού. Ο υψηλός επιπολασμός αυτής της μοναδικής διαταραχής μπορεί να σημαίνει αυξημένη ανάγκη για θυροξίνη σε πολλούς ασθενείς με υποθυρεοειδισμό
Η αυξημένη ανάγκη για θυροξίνη δεν σημαίνει απαραίτητα κακή απορρόφηση
Στην κλινική πρακτική, τα επίπεδα TSH στον ορρό, είναι το ευκολότερο και ταχύτερο διαγνωστικό εργαλείο που αξιολογεί την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με θυροξίνη
Φαίνεται ότι η δόση της θυροξίνης εξαρτάται από την άλιπη σωματική μάζα (lean body mass) και είναι πιο εύκολο να υπολογίσουμε την ακριβή δοσολογία
Η γαστρική δυσαπορρόφηση της θυροξίνης Τ4 είναι σήμερα ένα όλο και περισσότερο αναγνωρισμένο πρόβλημα σε ασθενείς με υποθυρεοειδισμό
Ο μηχανισμός παραγωγής οξέων βρίσκεται στο στομάχι και η δράση του ενισχύεται από την παραγωγή γαστρίνης από τα G κύτταρα του άντρου. Η παραγωγή οξέως έχει καταργηθεί μερικώς ή πλήρως σε άτομα με χρόνια γαστρίτιδα ή ατροφία, εμποδίζεται σε αυτούς που παίρνουν αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (PPI) καθώς και σε ασθενείς με λοίμωξη με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού
Όλες οι ανωτέρω συνθήκες απαιτούν αύξηση της θυροξίνης Τ4. Φαίνεται ότι η δόση αυξάνεται κατά 1/3 επιπλέον. Επίσης υποθυρεοειδικοί ασθενείς με θετικά APCA (anti-parietal cell antibodies) έχουν αυξημένες απαιτήσεις στην ημερήσια δόση της θυροξίνης Τ4 (αναφέρεται αύξηση μέχρι και 17%).
Παρόμοια είναι τα ευρήματα σε ασθενείς με λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Χρειάζονται αύξηση της θυροξίνης Τ4, και συχνά η εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου δεν σημαίνει ότι επανέρχεται ο βλενογόννος στην προηγούμενη κατάσταση του. Υπάρχει πιθανότητα να παραμείνει φλεγμονή του άντρου ή και πανγαστρίτιδα που μπορεί να καταλήξει σε ατροφία
Η λοίμωξη με ελικοβακτηρίδιο επηρεάζει το 30-50% του γενικού πληθυσμού. Ο υψηλός επιπολασμός αυτής της μοναδικής διαταραχής μπορεί να σημαίνει αυξημένη ανάγκη για θυροξίνη σε πολλούς ασθενείς με υποθυρεοειδισμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου