Η λεβοθυροξίνη (Τ4), είναι φάρμακο που συνταγογραφείται πολύ, με στενό θεραπευτικό δείκτη, και συχνά ανάγκη χορήγησης εφ' όρου ζωής. Η θεραπευτική του αποτελεσματικότητα μπορεί να περιοριστεί από διαταραχές συμπεριφοράς, από άλλα φάρμακα, αλλά και από παθολογικές καταστάσεις, όπως και από την κατάλληλη δόση, τον τρόπο χορήγησης, την κατάποση και την απορρόφηση. Ο στενός θεραπευτικός δείκτης σημαίνει διακύμανση της αποτελεσματικότητας για μικρές αλλαγές της δόσης
Παρά την συνεχή προσπάθεια να οριστεί η σωστή δόση, ένας μεγάλος αριθμός ασθενών δεν έχουν την απαραίτητη χημική ή κλινική απάντηση. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη προσπάθεια να περιοριστούν οι συνέπειες τόσο της υπερβολικής όσο και της υπο/θεραπείας με θυροξίνη, με ιδιαίτερη έμφαση στη θεραπεία κατά τη διάρκεια κύησης
Η συνεχής αναζήτηση για την καλύτερη αντικατάσταση οδήγησε σε δόση 1,6-1,8μg / kg βάρους σώματος/ημέρα, μια δοσολογία που αποκαθιστά τα επίπεδα TSH μέσα στα φυσιολογικά όρια στους περισσότερους ασθενείς με υποθυρεοειδισμό. Ωστόσο σε 20-50% των ασθενών δεν επιτυγχάνεται πλήρης αποκατάσταση
Ένας συχνός παράγοντας είναι η δυσαπορρόφηση από το γαστρεντερικό, εφ' όσον είναι σίγουρη η τακτική λήψη του φαρμάκου
. Η δυσαπορρόφηση από το γαστρεντερικό είναι συχνή αιτία ανθεκτικού υποθυρεοειδισμού
. Το pH είναι καθοριστικός παράγοντας της πορείας της θυροξίνης
. Οι συνηθέστεροι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν είναι το ελικοβακτηρίδιο, η λοίμωξη, η δυσαπορρόφηση λακτόζης και η κοιλιοκάκη
. Αν δεν ληφθεί υπ' όψιν η δυσαπορρόφηση μπορεί να χρειάζεται επαναλαμβανόμενες προσαρμογές στη δόση
. Η εξατομίκευση της θεραπείας βοηθάει στην ανίχνευση της δυσλειτουργίας του γαστρεντερικού
. Η διάγνωση των γαστρεντερικών διαταραχών γίνεται με βάση τα κλινικά χαρακτηριστικά τους
. Η θεραπεία με θυροξίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο για την αποκάλυψη γαστρεντερικών διαταραχών σε λανθάνουσα κατάσταση
Παρά την συνεχή προσπάθεια να οριστεί η σωστή δόση, ένας μεγάλος αριθμός ασθενών δεν έχουν την απαραίτητη χημική ή κλινική απάντηση. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη προσπάθεια να περιοριστούν οι συνέπειες τόσο της υπερβολικής όσο και της υπο/θεραπείας με θυροξίνη, με ιδιαίτερη έμφαση στη θεραπεία κατά τη διάρκεια κύησης
Η συνεχής αναζήτηση για την καλύτερη αντικατάσταση οδήγησε σε δόση 1,6-1,8μg / kg βάρους σώματος/ημέρα, μια δοσολογία που αποκαθιστά τα επίπεδα TSH μέσα στα φυσιολογικά όρια στους περισσότερους ασθενείς με υποθυρεοειδισμό. Ωστόσο σε 20-50% των ασθενών δεν επιτυγχάνεται πλήρης αποκατάσταση
Ένας συχνός παράγοντας είναι η δυσαπορρόφηση από το γαστρεντερικό, εφ' όσον είναι σίγουρη η τακτική λήψη του φαρμάκου
. Η δυσαπορρόφηση από το γαστρεντερικό είναι συχνή αιτία ανθεκτικού υποθυρεοειδισμού
. Το pH είναι καθοριστικός παράγοντας της πορείας της θυροξίνης
. Οι συνηθέστεροι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν είναι το ελικοβακτηρίδιο, η λοίμωξη, η δυσαπορρόφηση λακτόζης και η κοιλιοκάκη
. Αν δεν ληφθεί υπ' όψιν η δυσαπορρόφηση μπορεί να χρειάζεται επαναλαμβανόμενες προσαρμογές στη δόση
. Η εξατομίκευση της θεραπείας βοηθάει στην ανίχνευση της δυσλειτουργίας του γαστρεντερικού
. Η διάγνωση των γαστρεντερικών διαταραχών γίνεται με βάση τα κλινικά χαρακτηριστικά τους
. Η θεραπεία με θυροξίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο για την αποκάλυψη γαστρεντερικών διαταραχών σε λανθάνουσα κατάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου