Το μπαλκόνι

Όπως και να 'ναι
εγώ θα περιμένω ένα σημάδι
καλό ή κακό
άσπρο ή μαύρο
Γιατί από καιρό τα όνειρα μυρίζουν ύποπτα
οι λέξεις οξειδώνονται χέρι με χέρι
η ελπίδα στο στόμα δόντι χαλασμένο
Και αν είναι μέρα μεσημέρι
μ' απανεμιά
βράδυ παραδομένο στους κακούς ανέμους
κι αν είναι να 'ρθεις με καράβι μεσ' απ' το πέλαγο
στο βράχο του Αιγαία θα σε περιμένω
μην ξεχαστείς και δεν αλλάξεις τα πανιά