LH
Ο υποθάλαμος συνθέτει ένα δεκαπεπτίδιο, την GnRH (gonadotropin-releasing hormone) που εκλύεται σε αιχμές ανά 90-120 λεπτά μέσα στο πυλαίο σύστημα της υπόφυσης. Μόλις φτάσει στην πρόσθια υπόφυση, δεσμεύεται στα γοναδοτρόπα κύτταρα και κινητοποιεί την έκλυση LH και σε λιγότερο βαθμό FSH στην γενική κυκλοφορία. Η LH δεσμεύεται σε ειδικούς υποδοχείς των κυττάρων Leydig, κινητοποιεί την αδενυλική κυκλάση, την παραγωγή c-amp και άλλων αγγελιοφόρων και οδηγεί στην παραγωγή ανδρογόνων. Η αύξηση των ανδρογόνων αναστέλλει την LH με απ' ευθείας δράση στην υπόφυση, αλλά και στον υποθάλαμο, όπου υπάρχουν υποδοχείς ανδρογόνων και οιστρογόνων. Φαίνεται ότι το μέγιστο ανασταλτικό αποτέλεσμα οφείλεται στην οιστραδιόλη (μειώνει τις αιχμές), η οποία παράγεται τοπικά στον εγκέφαλο με αρωματοποίηση της τεστοστερόνης
Τα κύτταρα Leydig παράγουν επίσης μικρές ποσότητες οξυτοκίνης, λιποτροπίνης, β-ενδορφίνης, αγγειοτενσίνης και προσταγλανδινών που ίσως βοηθούν στη παρακρινική ρύθμιση της λειτουργίας των όρχεων
FSH
Μετά τη διέγερση με GnRG τα γοναδοτρόπα κύτταρα εκκρίνουν FSH στη συστηματική κυκλοφορία. Η ορμόνη συνδέεται σε ειδικό υποδοχέα στα κύτταρα Sertoli και κινητοποιεί την παραγωγή της πρωτείνης που δεσμεύει τα ανδρογόνα. Η FSH είναι απαραίτητη για την έναρξη της σπερματογέννεσης. Όμως η πλήρης ωρίμανση των σπερματοζωαρίων απαιτεί και την παρουσία τεστοστερόνης. Όντως η μεγαλύτερη δράση της FSH στη σπερματογέννεση είναι μέσω της παραγωγής της δεσμευτικής-των ανδρογόνων πρωτείνης η οποία επιτρέπει την παρουσία υψηλής και σταθερής ποσότητας τεστοστερόνης στον όρχι
Τα κύτταρα Sertoli παράγουν επίσης Gn-RH like πεπτίδιο, τρανσφερρίνη, ενεργοποιητή του πλασμινογόνου, σερουλοπλασμίνη, Η-Υ αντιγόνο και ανασταλτίνη. Τουλάχιστον τρία γονίδια έχουν βρεθεί που κατευθύνουν τη σύνθεση ανασταλτίνης. Έχουν ταυτοποιηθεί η ανασταλτίνη Α και Β. Η κάθε μία μπορεί να αναστείλει τη σύνθεση FSH από την υπόφυση, χωρίς να επηρεάσει την LH
Ο υποθάλαμος συνθέτει ένα δεκαπεπτίδιο, την GnRH (gonadotropin-releasing hormone) που εκλύεται σε αιχμές ανά 90-120 λεπτά μέσα στο πυλαίο σύστημα της υπόφυσης. Μόλις φτάσει στην πρόσθια υπόφυση, δεσμεύεται στα γοναδοτρόπα κύτταρα και κινητοποιεί την έκλυση LH και σε λιγότερο βαθμό FSH στην γενική κυκλοφορία. Η LH δεσμεύεται σε ειδικούς υποδοχείς των κυττάρων Leydig, κινητοποιεί την αδενυλική κυκλάση, την παραγωγή c-amp και άλλων αγγελιοφόρων και οδηγεί στην παραγωγή ανδρογόνων. Η αύξηση των ανδρογόνων αναστέλλει την LH με απ' ευθείας δράση στην υπόφυση, αλλά και στον υποθάλαμο, όπου υπάρχουν υποδοχείς ανδρογόνων και οιστρογόνων. Φαίνεται ότι το μέγιστο ανασταλτικό αποτέλεσμα οφείλεται στην οιστραδιόλη (μειώνει τις αιχμές), η οποία παράγεται τοπικά στον εγκέφαλο με αρωματοποίηση της τεστοστερόνης
Τα κύτταρα Leydig παράγουν επίσης μικρές ποσότητες οξυτοκίνης, λιποτροπίνης, β-ενδορφίνης, αγγειοτενσίνης και προσταγλανδινών που ίσως βοηθούν στη παρακρινική ρύθμιση της λειτουργίας των όρχεων
FSH
Μετά τη διέγερση με GnRG τα γοναδοτρόπα κύτταρα εκκρίνουν FSH στη συστηματική κυκλοφορία. Η ορμόνη συνδέεται σε ειδικό υποδοχέα στα κύτταρα Sertoli και κινητοποιεί την παραγωγή της πρωτείνης που δεσμεύει τα ανδρογόνα. Η FSH είναι απαραίτητη για την έναρξη της σπερματογέννεσης. Όμως η πλήρης ωρίμανση των σπερματοζωαρίων απαιτεί και την παρουσία τεστοστερόνης. Όντως η μεγαλύτερη δράση της FSH στη σπερματογέννεση είναι μέσω της παραγωγής της δεσμευτικής-των ανδρογόνων πρωτείνης η οποία επιτρέπει την παρουσία υψηλής και σταθερής ποσότητας τεστοστερόνης στον όρχι
Τα κύτταρα Sertoli παράγουν επίσης Gn-RH like πεπτίδιο, τρανσφερρίνη, ενεργοποιητή του πλασμινογόνου, σερουλοπλασμίνη, Η-Υ αντιγόνο και ανασταλτίνη. Τουλάχιστον τρία γονίδια έχουν βρεθεί που κατευθύνουν τη σύνθεση ανασταλτίνης. Έχουν ταυτοποιηθεί η ανασταλτίνη Α και Β. Η κάθε μία μπορεί να αναστείλει τη σύνθεση FSH από την υπόφυση, χωρίς να επηρεάσει την LH
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου