Ο Στόουνερ

Χαμογελώντας πάντα, με μια ειρωνία ανάμικτη με μοχθηρία, στράφηκε στον Στόουνερ
"Ούτε εσύ την γλιτώνεις φίλε μου. Με κανέναν τρόπο. Ποιός είσαι εσύ; Ένα απλό παιδί της γης όπως προσποιείσαι στον εαυτό σου; Α! μπα. Είσαι κι εσύ από τους ανάπηρους - εσύ είσαι ο ονειροπόλος, ο τρελός σ' έναν πιό τρελό κόσμο, ο δικός μας Δον Κιχώτης, που διασκεδάζει κάτω από τον γαλανό ουρανό. Είσαι αρκετά έξυπνος. Έχεις όμως το μίασμα, την παλιά αναπηρία. Εσύ νομίζεις ότι εδώ υπάρχει κάτι, κάτι που αν το ψάξεις, θα το βρεις. Τέλος πάντων μέσα στον κόσμο θα το μάθαινες γρήγορα το μάθημα σου. Κι εσύ είσαι φτιαγμένος για να αποτύχεις, όχι πως εσύ θα κονταροχτυπηθείς με τον κόσμο. Θα τον αφήσεις να σε μασήσει και να σε φτύσει και θ΄απομείνεις να σκέφτεσαι τι πήγε στραβά. Γιατί πάντα θα πιστεύεις ότι ο κόσμος ήταν κάτι που δεν ήταν, κάτι που δεν είχε καμιά επιθυμία να είναι. Το σκαθάρι στο μπαμπάκι, η κάμπια στη φασολιά, το σκουλήκι στο καλαμπόκι. Ούτε να τα αντιμετωπίσεις, ούτε να αναμετρηθείς μαζί τους θα μπορούσες γιατί είσαι πολύ αδύναμος και ταυτόχρονα πολύ δυνατός. Και δεν έχεις που να πας μέσα στον κόσμο"
                                                                                                 John Williams