Το φωτάκι της νύχτας σκέπαζε το κορίτσι μ' ένα λεπτό πράσινο στρώμα. Εκείνα τα απαλά μαγουλάκια που είχαν καθαριστεί με σάλιο, δεν πρόδιναν το παραμικρό για το τι όνειρα συνωστίζονταν στο κεφάλι της. Αν η μικρή κατάφερνε να επιζήσει, θα έφτανε στην ενηλικίωση της με διακόσια έξι οστά, δυόμιση εκατομμύρια ιδρωτοποιούς αδένες, ενενήντα έξι χιλιάδες χιλόμετρα αιμοφόρα αγγεία, σαράντα έξι χρωμοσώματα, επτά μέτρα λεπτό έντερο, εξακόσιους έξι διακριτούς μυς, εκατό δισεκατομμύρια εγκεφαλικούς νευρώνες, δύο νεφρά, ένα συκώτι, μια καρδιά-εκατό τρισεκατομμύρια κύτταρα που νεκρώνονταν και αναπληρώνονταν, ξανά και ξανά. Όμως η Σόνια, όσο κι αν διαμέλισε και ποσοτικοποίησε το σώμα που ήταν ξαπλωμένο δίπλα της, δεν μπορούσε να υπολογίσει σε πόσα χρόνια θα παντρευόταν το κορίτσι (αν ποτέ παντρευόταν) ή πόσα παιδιά θα έκανε (αν έκανε). Κι ανάμεσα στη δημιουργία αυτού του σώματος και στο τέλος του έθαλλε το μυστήριο που το κορίτσι θα ξόδευε όλη του τη ζωή για να το λύσει
Προς το παρόν, κοιμόταν
Anthony Marra
Προς το παρόν, κοιμόταν
Anthony Marra
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου