Απώλεια βάρους και ευαισθησία στην ινσουλίνη
Είναι η πιό αποτελεσματική παρέμβαση για τη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και τη διατήρηση της λειτουργίας του β-κυττάρου. Απώλεια βάρους >5% μειώνει τους δείκτες φλεγμονής
Ωστόσο η απώλεια βάρους είναι δύσκολο και να επιτευχθεί αλλά και να διατηρηθεί
Η φαρμακοθεραπεία θα πρέπει να διερευνηθεί σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Τα GLP-1 ανάλογα φαίνεται ότι βοηθούν. Αυξάνουν το αίσθημα κορεσμού και βοηθούν στην απώλεια βάρους. Πρόσφατη μεγάλη μελέτη έδειξε ότι η λιρανγλουτίδη σε συνδυασμό με αλλαγή στον τρόπο ζωής μείωσε το βάρος και βελτίωσε τον μεταβολισμό. Χειρουργικές επεμβάσεις επίσης, όπως η γαστρική παράκαμψη, που οδηγούν σε απώλεια βάρους βελτιώνουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Ωστόσο οι επεμβατικές θεραπείες γενικά περιορίζονται σε άτομα με σοβαρές συν/νοσηρότητες
Λίπος διατροφής
Τα κεκορεσμένα λιπαρά είναι επιζήμια για την υγεία, ενώ τα μονοακόρεστα και πολυακόρεστα μπορεί να έχουν λιγότερο δυσμενείς επιδράσεις. Η μεσογειακή διατροφή έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα από το ελαιόλαδο και τους ξηρούς καρπούς, υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες και χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος. Αρκετές μελέτες δείχνουν την ευεργετική επίδραση αυτού του προτύπου (φαίνεται ότι μειώνει τους δείκτες φλεγμονής και τους παράγοντες πήξης)
Συμπληρώματα/Τρόφιμα
Δεδομένου του κεντρικού ρόλου του nuclear factor kappa B (NFkB) στη διαδικασία της φλεγμονής, θεραπείες που στοχεύουν αυτόν τον παράγοντα μεταγραφής έχουν κλινική σημασία. Συμπληρώματα διατροφής και τροφές μπορεί να προσφέρουν θετική προσέγγιση. Πολυφαινόλες εμποδίζουν την ενεργοποίηση του NFkB και δείχνουν ότι εμποδίζουν την ανάπτυξη παχυσαρκίας σε πειραματόζωα, αλλά όχι σε ανθρώπους. Η ρεσβερατρόλη και η κουρκουμίνη έχουν πιθανά αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση. Συνδυασμοί αντιφλεγμονοδών διαιτητικών προϊόντων φαίνεται ότι ρυθμίζουν τη φλεγμονή και το μεταβολικό stress σε υπέρβαρα άτομα
Επομένως:
Η φλεγμονή στον λιπώδη ιστό, ήπαρ, πάγκρεας και μύες συμβάλλει στην ινσουλινο/αντίσταση και στον ΣΔ 2. Η αρχική διήθηση από ανοσοκύτταρα είναι προστατευτική, αλλά με την αυξανόμενη συσσώρευση λίπους, αυξάνεται ο αριθμός των κυττάρων και η έκκριση χημειοκινών. Φλεγμονώδεις μεσολαβητές (TNF-α και IL-1β) αναστέλλουν την σηματοδότηση της ινσουλίνης . Η φλεγμονή σε συνδυασμό με διατροφή μπορεί να καθορίσουν το μεταβολικό μονοπάτι που χρησιμοποιεί το κύτταρο. Η παχυσαρκία είναι ένας θρεπτικός παράγοντας stress στο κέντρο της μεταβολικής/φλεγμονώδους διαδικασίας. Η απώλεια βάρους είναι αποτελεσματική αλλά δύσκολο να διατηρηθεί. Υπάρχουν αρκετές διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, με ελλιπή όμως αποτελέσματα και με παρενέργειες και χωρίς να αντιμετωπίζουν όλα τα συμπτώματα του μεταβολισμού/φλεγμονής και την ινσουλινο/αντίσταση. Η διαιτητική ρύθμιση της ποιότητας του λίπους βοηθάει, αλλά με μικτά αποτελέσματα και είναι δύσκολη στην εφαρμογή της. Οι ακριβείς μηχανισμοί είναι δύσκολο να διαπιστωθούν. Περαιτέρω έρευνα απαιτείται για να αποκρυπτογραφήσει αν τα διαιτητικά λιπαρά οξέα επηρεάζουν τον μεταβολικό διακόπτη και πως οι μεταβολίτες μπορούν να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τον μεταβολισμό των ιστών. Χρειάζεται συνολική προσέγγιση του σώματος, που περιλαμβάνει απώλεια βάρους, χρήση αντιφλεγμονωδών, ευαισθητοποιητές ινσουλίνης και αντιοξειδωτικά για να καταπολεμηθεί πλήρως η παχυσαρκία και οι συνέπειες που προκύπτουν απ' αυτήν
Είναι η πιό αποτελεσματική παρέμβαση για τη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και τη διατήρηση της λειτουργίας του β-κυττάρου. Απώλεια βάρους >5% μειώνει τους δείκτες φλεγμονής
Ωστόσο η απώλεια βάρους είναι δύσκολο και να επιτευχθεί αλλά και να διατηρηθεί
Η φαρμακοθεραπεία θα πρέπει να διερευνηθεί σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Τα GLP-1 ανάλογα φαίνεται ότι βοηθούν. Αυξάνουν το αίσθημα κορεσμού και βοηθούν στην απώλεια βάρους. Πρόσφατη μεγάλη μελέτη έδειξε ότι η λιρανγλουτίδη σε συνδυασμό με αλλαγή στον τρόπο ζωής μείωσε το βάρος και βελτίωσε τον μεταβολισμό. Χειρουργικές επεμβάσεις επίσης, όπως η γαστρική παράκαμψη, που οδηγούν σε απώλεια βάρους βελτιώνουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Ωστόσο οι επεμβατικές θεραπείες γενικά περιορίζονται σε άτομα με σοβαρές συν/νοσηρότητες
Λίπος διατροφής
Τα κεκορεσμένα λιπαρά είναι επιζήμια για την υγεία, ενώ τα μονοακόρεστα και πολυακόρεστα μπορεί να έχουν λιγότερο δυσμενείς επιδράσεις. Η μεσογειακή διατροφή έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα από το ελαιόλαδο και τους ξηρούς καρπούς, υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες και χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος. Αρκετές μελέτες δείχνουν την ευεργετική επίδραση αυτού του προτύπου (φαίνεται ότι μειώνει τους δείκτες φλεγμονής και τους παράγοντες πήξης)
Συμπληρώματα/Τρόφιμα
Δεδομένου του κεντρικού ρόλου του nuclear factor kappa B (NFkB) στη διαδικασία της φλεγμονής, θεραπείες που στοχεύουν αυτόν τον παράγοντα μεταγραφής έχουν κλινική σημασία. Συμπληρώματα διατροφής και τροφές μπορεί να προσφέρουν θετική προσέγγιση. Πολυφαινόλες εμποδίζουν την ενεργοποίηση του NFkB και δείχνουν ότι εμποδίζουν την ανάπτυξη παχυσαρκίας σε πειραματόζωα, αλλά όχι σε ανθρώπους. Η ρεσβερατρόλη και η κουρκουμίνη έχουν πιθανά αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση. Συνδυασμοί αντιφλεγμονοδών διαιτητικών προϊόντων φαίνεται ότι ρυθμίζουν τη φλεγμονή και το μεταβολικό stress σε υπέρβαρα άτομα
Επομένως:
Η φλεγμονή στον λιπώδη ιστό, ήπαρ, πάγκρεας και μύες συμβάλλει στην ινσουλινο/αντίσταση και στον ΣΔ 2. Η αρχική διήθηση από ανοσοκύτταρα είναι προστατευτική, αλλά με την αυξανόμενη συσσώρευση λίπους, αυξάνεται ο αριθμός των κυττάρων και η έκκριση χημειοκινών. Φλεγμονώδεις μεσολαβητές (TNF-α και IL-1β) αναστέλλουν την σηματοδότηση της ινσουλίνης . Η φλεγμονή σε συνδυασμό με διατροφή μπορεί να καθορίσουν το μεταβολικό μονοπάτι που χρησιμοποιεί το κύτταρο. Η παχυσαρκία είναι ένας θρεπτικός παράγοντας stress στο κέντρο της μεταβολικής/φλεγμονώδους διαδικασίας. Η απώλεια βάρους είναι αποτελεσματική αλλά δύσκολο να διατηρηθεί. Υπάρχουν αρκετές διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, με ελλιπή όμως αποτελέσματα και με παρενέργειες και χωρίς να αντιμετωπίζουν όλα τα συμπτώματα του μεταβολισμού/φλεγμονής και την ινσουλινο/αντίσταση. Η διαιτητική ρύθμιση της ποιότητας του λίπους βοηθάει, αλλά με μικτά αποτελέσματα και είναι δύσκολη στην εφαρμογή της. Οι ακριβείς μηχανισμοί είναι δύσκολο να διαπιστωθούν. Περαιτέρω έρευνα απαιτείται για να αποκρυπτογραφήσει αν τα διαιτητικά λιπαρά οξέα επηρεάζουν τον μεταβολικό διακόπτη και πως οι μεταβολίτες μπορούν να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τον μεταβολισμό των ιστών. Χρειάζεται συνολική προσέγγιση του σώματος, που περιλαμβάνει απώλεια βάρους, χρήση αντιφλεγμονωδών, ευαισθητοποιητές ινσουλίνης και αντιοξειδωτικά για να καταπολεμηθεί πλήρως η παχυσαρκία και οι συνέπειες που προκύπτουν απ' αυτήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου