Αποσπάσματα ερωτικού λόγου

Ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον. Αγαπάμε απλώς την ιδέα που σχηματίζουμε για κάποιον. Τελικά αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας έννοια και ο εαυτός μας. Αυτό είναι αλήθεια σε όλη την κλίμακα του έρωτα. Στον σεξουαλικό έρωτα αναζητάμε τη δική μας απόλαυση με τη μεσολάβηση ενός ξένου κορμιού. Στον έρωτα που διαφέρει από τον σεξουαλικό αναζητάμε την δική μας απόλαυση με την μεσολάβηση μιας δικής μας ιδέας
Οι σχέσεις ανάμεσα σε μια ψυχή και μια άλλη ,μέσω πραγμάτων τόσω αβέβαιων και διαφορετικών όπως τα συνηθισμένα λόγια και οι χειρονομίες που εκτελούμε, συνθέτουν μια ύλη εξαιρετικά περίπλοκη. Με την ίδια πράξη με την οποία γωνρίζουμε τον εαυτό μας τον αγνοούμε. Λένε κι οι δυό "σ'αγαπώ" ή το σκέφτονται και το αισθάνονται αμοιβαία, και καθένας θέλει να πει μια ιδέα διαφορετική, μιά ζωή διαφορετική και ίσως ως κι ένα χρώμα ή ένα άρωμα διαφορετικό, στο αφηρημένο άθροισμα των εντυπώσεων που αποτελεί τη δραστηριότητα της ψυχής
                                                                                                 Φερνάντο Πεσσόα

Ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον. Αγαπάμε απλώς την ιδέα που σχηματίζουμε για κάποιον. Τελικά αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας έννοια και ο εαυτός μας. Αυτό είναι αλήθεια σε όλη την κλίμακα του έρωτα. Στον σεξουαλικό έρωτα αναζητάμε τη δική μας απόλαυση με τη μεσολάβηση ενός ξένου κορμιού. Στον έρωτα που διαφέρει από τον σεξουαλικό αναζητάμε τη δική μας απόλαυση με τη μεσολάβηση μιας δικής μας ιδέας. Ο αυνανιστής είναι αποτρόπαιος, αλλά στην απόλυτη αλήθεια, ο αυνανιστής είναι η απόλυτη λογική έκφραση του ερωτευμένου. Είναι ο μόνος που δεν προσποιείται μήτε κοροϊδεύει τον εαυτό του. Οι σχέσεις ανάμεσα σε μια ψυχή και μια άλλη, μέσω πραγμάτων τόσο αβέβαιων και διαφορετικών όπως τα συνηθισμένα λόγια και οι χειρονομίες που εκτελούμε, συνθέτουν μια ύλη εξαιρετικά πολύπλοκη. Με την ίδια την πράξη με την οποία γνωρίζουμε τον εαυτό μας τον αγνοούμε. Λένε και οι δύο «σ'αγαπώ» ή το σκέφτονται και το αισθάνονται αμοιβαία, και καθένας θέλει να πει μια ιδέα διαφορετική, μια ζωή διαφορετική, και ίσως ως κι ένα χρώμα ή ένα άρωμα διαφορετικό, στο αφηρημένο άθροισμα των εντυπώσεων που αποτελεί τη δραστηριότητα της ψυχής. Πηγή: www.lifo.gr